j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 41 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 42 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 43 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 44 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 40 |
Verzin die slagzin en sla je slag.
Als kind groeide ik landelijk op. Hoe landelijk? Laat ik dat verduidelijken aan de hand van een schets uit mijn lagere schooltijd. Mijn eerste klas, of moet ik groep drie zeggen, bestond uit twee leerlingen. Ja, U leest dit goed: Met zijn tweeën vormden we een hele klas. We maakten één voor één sommetjes en spelden ombeurten woorden. Even wegdommelen zat er niet bij. Omdat het schooltje slechts drie lokalen herbergde zaten drie klassen als zogenaamde combinatieklas in eenzelfde lokaal. Klassen één, twee en drie zaten bij de juf, de drie hoogste klassen werden onderwezen door de meester, tevens hoofd van de school. Het middelste lokaal van het schooltje stond leeg. Het werd gebruikt als opslag en af en toe voor handenarbeid. Terwijl de juf de twee andere klassen onderwees probeerde ik zoveel mogelijk mee te pikken. Aldus deed ik het eerste jaar drie klassen tegelijk met als gevolg dat ik op mijn zeventiende de landelijkheid kon ontsnappen om in een stad te gaan studeren. Begrijp me niet verkeerd: opgroeien in een dorp is ultiem. Vrijheid, ruimte en groen maken van een kinderleven één groot paradijs totdat de leeftijd aanbreekt waarop cultuur, mensen en de stad lonken en een gevangenis resteert met ouders als cipiers. Ik droomde van het moment om die ontsnapping te verwezenlijken.
Waarom studiefinanciering aan leeftijd is gebonden en niet aan het volgen van een studie is mij altijd een raadsel gebleven. Mocht je bij de “informatie-beheer groep” werken, iemand kennen die daar werkt of Maria van der Hoeven tegenkomen op straat of bij de slager, dan houd ik me warm aanbevolen voor een antwoord.
Zeventien was ik, ontsnapt aan mijn ouders en hun eiland van landelijkheid en student zonder studiefinanciering. Ik had een onverzadigbare honger naar kennis, maar vooral honger. Aan het einde van mijn witbrood restte altijd nog een stukje van de week wat ik al lijnend leed. Waar de nood hoog is, is de geest creatief. Dolend en kwijlend door supermarkten ontdekte ik een gat in de markt: slagzinnen. Je kent ze wel. Ze staan op wasmiddelverpakkingen en nieuwe of vernieuwde producten. Prijsvragen in de vorm van: “maak de volgende slagzin af en win…” Ik won spontaan alle drie de prijsvragen die ik had ingestuurd. Laat ik één van de anekdotes hier vertellen. Een man belde namens reclamebueau hupeldepup. “U heeft meegedaan aan de prijsvraag van Jif. Ik heb uw slagzin hier voor me liggen. Hij is erg goed. U heeft de hoofdprijs gewonnen.” Stilte volgde die de man verbrak met de woorden: “Hallo, bent U daar nog?” Ik probeerde te herinneren wat die hoofdprijs ook al weer was. TV coryfee Tineke de Nooij zou namens poetsmiddelenfabrikant Lever, producent van Jif en Andy, met een team mijn huis komen schoonmaken ter waarde van 2000 gulden. “Ja ik luister”, reageerde ik laconiek.” “U heeft 2000 gulden gewonnen”, vervolgde de man. “U begrijpt dat Tineke niet daadwerkelijk bij U komt poetsen, dus als u een bankrekeningnummer heeft dan maken wij het bedrag over.” Daarna wilde hij weten hoe oud ik was en vervolgens moest mijn moeder aan de telefoon komen. Zij kreeg te horen dat zoonlief 2000 gulden had gewonnen met een slagzin en ze dus niet verbaasd moest opkijken als hij met een grote gettoblaster thuis zo komen. Drie weken later prijkte er 2000 gulden op mijn banksaldo. In de honger naar kennis was mijn collegegeld geregeld. De bijwerking was een verslaving voor het maken en vooral winnen van slagzinnen. De eerste verslaving in mijn leven maar daarover misschien een andere keer meer.
Jip Kortan
GD | 28 december 2005Wat bijzonder! Vind het een mooi verhaal. |
Anne | 29 december 2005Zeker een leuk verhaal. Ik heb ook 2 dagen van mijn leven gewijd aan slagzinnen. Toch had ik niet het lef ze op te sturen. |
goudlokje | 29 december 2005Ben erg benieuwd hoe zo'n winnende slagzin luid(t). |
joopjansen | 08 februari 2006joopjansen@hotmail.comeen slagzin die ik zelf bedacht had thuis op de bank met een biertje, net nadat ik de vrachtwagen geparkeerd had is trouwens dit: |
ioe | 04 oktober 2006iyimyruhn |