Rotterdam durft iets negatiefs om te buigen in iets positiefs. Niet ontkennen of negeren maar juist spelen met die gegevens. Zo zijn kutmarokkanen geworden tot Kunstmarokkanen.
door: Femke Stroomer
Jonge Marokkaanse kunstenaars exposeren in het oude IMAX theater aan de Leuvehaven. Een tentoonstelling ingericht door Samir Bantal.
En ook deze Marokkaanse kunstenaars durven. Ze durven flink kritisch te zijn in hun kunst. Met het mes op tafel, zoals de Rotterdamse Amel Bouazizi letterlijk laat zien.
De kunsternaar Aziz Bekkaoui speelt met de relatie van kleding en identiteit.
In reclame abri’s zien we slogans van grote adverteerders.
Lets make things better
Just do it!
Because I’m worth it
Dit maal worden ze geadverteerd door een gesluierd model. Door de zwarte gezichtsluier zien we alleen haar ogen. Met een kleine nuance in tekst als aanpassing op het orgineel, zijn de slogans extra prikkelend.
Let’s make things beautifull
Just do it right!
Because I’m more than worth it
Een knipoog of kritiek? In ieder geval gedurfd. Als je al in kampen mag denken, dan zullen deze prenten bij alle partijen (moslim of niet) stof doen opwaaien.
Welkom
In de installatie van vier kamers heeft de Marokkaanse Rotterdammer (of is het Rotterdamse Marokkaan) Ahmed Aynan een typische Nederlandse eigenschap overgenomen. Hij durft zijn uitgesproken mening te geven.
Welkom geheten door de oerhollandse deurmat treed je binnen in zijn installatie. Maar de deur staat in Nederland niet voor je open. Ga je de eerste deur door dan loop de tegen de tweede. In de kale gang wordt je aangesproken. Uit luidsprekers klinken vooroordelen –of zijn het waarheden- over Nederlanders. Zo treffend dat je ze niet durft te ontkennen.
www.kunstmarokkanen.nl
