In de Stadskrant van 8 juni wordt terecht de loftrompet geblazen. Er wordt aandacht geschonken aan de vijf prioriteiten die het College van B&W zich heeft gesteld: veiligheid, wonen, economie, onderwijs en integratie. De zorgenkinderen gaan prima vooruit. De één wat beter dan de ander, maar over het algemeen: chapeau, dikke voldoende.

Zo lees ik dat de gemeente meer dure en middeldure woningen in de stad wil, omdat we daar al jarenlang een gebrek aan zouden hebben. Ook geeft de gemeente ondersteuning aan buurtbewoners die zelf wat van hun wijk willen maken. Zo’n wijk krijgt dan als titel ‘Groeibriljant’ en inmiddels zijn er al 11 aan het groeien. Hartstikke positief, prima plannen.

Maar.....

Naar ik heb vernomen is er ook een zorgelijke ontwikkeling gaande. Langs de Rotte dreigen slums te ontstaan. De eerste is reeds gesignaleerd, onder de Karnemelksbrug, hoek Lombardkade/Goudsesingel. Op een afvalhoop van oude Komo-zakken en fastfood-papier tracht een jong ouderpaar 4 kleine kinderen op te laten groeien. De ouders scharrelen de hele dag langs de oevers van het water, in de hoop wat voedsel voor hun hongerlapjes te vinden. De honger is soms zo erg, dat het gekrijs niet van de lucht is.

Nu is enig vergelijk met Calcutta nog niet aan de orde, de armoede is daar van een heel andere orde, maar ik wil B&W met klem verzoeken deze maatschappelijke verloedering nauwlettend in de gaten te houden. Als ‘zusterstad’ inhoudt dat we uit solidariteit sloppenwijken gaan integreren, dan hoeft het allemaal niet meer voor mij.

Stadsvernieuwing voor de meer-dan-Jan-Modaaltjes: uitstekend.

Zorg voor de onderkant van de samenleving: ook dringend gewenst.

Ik stel voor dit ongelukkig ouderpaar per meteen dagelijks van gemeentewege een voedselpakket te verschaffen en ze bovendien een deugdelijk pakket bouwmaterialen te geven zodat ze een behoorlijk thuis aan hun kinderen kunnen bieden. Hier moet nog wel een subsidiepotje voor te vinden zijn.

Zeg nou zelf, slums in de Rotte: dat past toch niet bij onze uitstraling?