Het culturele online mzine van Rotterdam
antenne rotterdam

Antenne Rotterdam

jfmamjjasond
1610141923273236414549
2711152024283337424650
3812162125293438434751
4913172226303539444852
5183140

Magazine

week 13 | donderdag 28 maart 2024 15:29 uur | 1 bezoekers

Hebben jullie dat ook?

Vandaag zit er een liedje in m’n hoofd dat er niet uit wil. Nota bene van onze eigen André v. D.. Redelijk gedateerd, dat kan je wel zeggen!
Hebben jullie dat ook wel eens? Je staat er mee op, je kent maar een paar flarden en juist die flarden achtervolgen je de hele dag.

Tie,die-die-die-die Tie-die-die, oh wat is het leven mooi als de zon schijnt,
Tie,die-die-die-die Tie-die-die, oh wat is het leven mooi als de zon schijnt,
La, la, la.... mmmm, la, la, ..... als de zon schijnt, als de zon schijnt!

Gisteravond zag het er al veelbelovend uit. Ik liep om een uur of elf door de stad. De wind was zwoel, de terrasjes op de Goudsesingel en Pannekoekstraat waren nog goed bezet. Van een balkon hoog boven mij klonk gelach. Bij de Afrikaan genoten twee enorme big mama’s ‘with fine brown frames’ van een magere neger die zachtjes op een gitaar tokkelde.

De nacht lonkte. Een on-Rotterdamse lomigheid nam bezit van de stad. Er heerste een sfeer van dat-zien-we-dan-wel-weer. Dacht er iemand aan naar huis gaan, aan druk-druk-druk en werk? Wel nee, zij die buiten waren werden bedwelmd door de wind uit het zuiden. 

Tie,die-die-die-die Tie-die-die, oh wat is het leven mooi als de zon schijnt.

Vanmorgen werd ik op een belachelijk vroeg tijdstip wakker. 6 uur!!! Klaarwakker. Maar dat gaf niks, ben je gek! Het WTC schitterde in de ochtendzon, de vogeltjes zongen om het hardst.

Vandaag zou Rotterdam geen werkstad zijn. Vandaag waren we tropisch, wij waren de Antillen en Cabo Verde bij elkaar. En daar ging ik eens lekker van genieten.

Dat er meer dat idee hadden, bleek wel uit de ochtendspits. Die was er namelijk niet. En wie er nog naar z’n werk ging reed slow, real slow. Cabrio-bestuurders reden een extra rondje om de Hofplein-fontein om zichzelf eens goed te laten zien, meisjes in korte rokjes wierpen de gelukkigen veelbelovende blikken toe.

La, la, la.... mmmm, la, la, ..... als de zon schijnt, als de zon schijnt!

Ik zocht de echte tropen, ik ging vandaag naar Middelland. Kruiskade, Middellandstraat, Vierambachtstraat. Al die heerlijke exotische winkeltjes kwamen vandaag veel beter tot hun recht. Uitgestalde mango’s, ananassen, papaya’s kleurden de trottoirs tot een bont mozaiek. Wat een sfeer! Blije gezichten, muziek van overzee, schaars geklede vrouwen en keurende mannen.

Tegenover De Bas was een klein opstootje. Er waren twee fietsers tegen elkaar gebotst. In een taal die ik niet verstond werd er gescholden. Tot een omstander zich er mee bemoeide en met een brede lach riep dat het veel te mooi weer was voor ruzie. "Kom vrienden, de zon schijnt, niks aan de hand, vrede ja?!" En er werd vrede gesloten.

..... Tie-die-die, oh wat is het leven mooi.....

Het werd een dag met bakhlava, groene Fernandez, muntthee en vers gebakken sardines.

Bij het Doelencafé ging ik de tropengrens weer over. Ik werd geroepen: "Hee Vicky, zin in een biertje?" Het liedje in m’n hoofd was er nog steeds. Ik neuriede het mee.

Oh wat is het leven mooi als de zon schijnt.

 

 
Array
(
)

*

laat dit veld leeg

Tweets about "#rotterdam"