Sexy pak !
Na een half jaar voorbereiding is de grote dag aangebroken, 5 mei 2005. Met dat gevoel word ik wakker. En ik denk dat ik niet de enige ben. Al weken gonst het in de media van berichten over 5 mei, 60 jaar bevrijdingsdag. (www.bevrijdingsfestivals.nl) Ik voel me onderdeel van iets groots, waar ik de omvang niet van ken, maar waar ik een wezenlijk aandeel in ben. En dat is een heerlijk gevoel, ondanks de spanning die het met zich meebrengt. Ik heb me voorgenomen vooral te genieten van alles wat er vandaag staat te gebeuren, en waar ikzelf voor heb gezorgd.(www.krph.nl)
De vloer van de woonkamer ligt vol spullen, mijn trompet, muziek, reservelessenaars, kostuum, videocamera, statief, fototoestel, teksten, bloemen en schoenen. Ontbijten lukt niet, de knoop in mijn maag neemt teveel ruimte in beslag. Om 08.20 uur laad ik de auto
in, ondertussen arriveert Peter. (www.handenspan.nl) Hij gaat de dag vastleggen op video. We rijden de stad in om Floor en Janneke op te halen, het is goed weer, ondanks de niet zo’n beste voorspellingen. Terug naar Zuid haal ik Saskia op, die nu al zenuwachtig loopt te roepen hoe ze zich verheugt op vandaag. Om 09.02 uur arriveren we bij de Adriaen Janszkerk in Oud Ijsselmonde.(www.home.wanadoo.nl/n.goedhart/adriaenJanszkerk.nl) Jan Plaisier is al geruime tijd aanwezig om koffie voor ons te zetten. De kerk is warm en mensen zijn in de weer om stoelen klaar te zetten. Zoals altijd zijn degene die van ver komen er het eerst, Rob en Yvonne, rotsen in de branding. Het is voor de tweede maal dat we hier een concert geven en het is een oase. We worden hier geweldig onthaald en geholpen met alles. En de accoustiek is een genot voor elke muzikant. Kristiaan, Petra en Piet arriveren met de bus slagwerk, met Arnold en Frans wordt alles op zijn plek gezet. We hebben een bijna volle bezetting, alleen een trombonist is ziek. We drinken koffie, onderwijl sorteer ik mijn partijen. Eric arriveert samen met Martin. (www.ericvloeimans.com) (www.martinfondse.com) Nadat ik ze gisteravond na de generale repetitie heb thuis gebracht en nog een slok wisky heb genuttigd was het over half twee, dus de nacht was kort. Even later schud ik de hand van Caspar. Hij gaat het programma presenteren en hij gaat zingen. We nemen de laatste details door. Rob, Leon en Gerard hergroeperen het basgedeelte, Jos speelt de hobo in. “Hé vriend!” Johan komt binnen en nestelt zich naast Eduard en Janneke. Hans (www.rfo.nl) neemt nog even de volgorde door en installeert zijn spullen. Sanne sjouwt een doos met programmaboekjes binnen. Ze zijn prachtig en iedereen is er blij mee. En dan is het 10.15 uur. Het publiek druppelt binnen. Met Caspar doen we een soundcheck met de microfoon. Het werkt goed en het klinkt veelbelovend. Eric blaast tien maten op zijn trompet en weet genoeg over geluid en volume. Het is 10.30 uur, het concert begint.
Caravan swingt enorm. Caspar (www.vocalcompany.nl/vocal/starsandbelles.html) heeft een aantal korte teksten tussen de nummers en doet dat met zeer veel flair. The Beatles Collection is een heerlijk rustig verhaal en Salute to an American Jazz staat als een huis. Het publiek reageert goed en we spelen met veel plezier. Atlantic Avenue leunt lekker achterover en Songs of the Wizz spettert. En zo komen we bij het hoogtepunt van de ochtend: de premiere van A Writer, A Letter, A Mailman and A Lover. Martin Fondse heeft deze compositie geschreven voor ons en Eric Vloeimans in opdracht van TPG Nederland.(www.tpg.nl) De voorafgaande repetities met hun waren zeer boeiend. Het is voor ons een pittig stuk, met gevaarlijke onderdelen, maar het vertrouwen erin is er.
Met een brede smile op zijn gezicht komt Eric, onder applaus, op. Vanaf de eerste seconde steelt hij de show, alleen al door zijn onwaarschijnlijk sexy roze pak. “Dit was mijn trouwpak”, legt hij later uit.
Hans telt af, het stuk begint, ik voel een gezonde plankenkoorts. (“Let op je adem”).
Iedereen zit op het puntje van zijn stoel en is uiterst alert. Het eerste deeltje, Outbox is wat aarzelend, het tweede deel begint veel zelfverzekerder en dan voegt Eric in. Het is adembenemend, vanaf de eerste toon. De kerk draagt zijn geluid over de menigte. Hier zitten honderd mensen die getuige zijn van muziek die ze nog nooit hebben gehoord. Het loopt en het klinkt. Eric bouwt langzaam op. Hij doet dingen die we in de repetities nooit hebben gehoord: hoogtes, laagtes, loopjes, rust, stilte, lucht, dubbele tonen, het is een warm bad. Wanneer we A Mailman overleefd hebben is het zelfvertrouwen op zijn top en daardoor wordt And A Lover een waar feest. Eric bouwt de laatste 3 maten uit tot 300 maten en met ingehouden adem volgen we zijn uitbarstingen, tranen in mijn ogen. Na de laatste gezamenlijke wegstervende toon volgt de complete ontlading in een staande ovatie. Het is ons gelukt, wat een onvergetelijke ervaring !
Eenmaal tot rust gekomen kondig ik Caspar de Jonge aan. Met ons zingt hij het lied “In Vrijheid” dat Thé Lau voor deze bevrijdingsdag heeft geschreven. De harmoniepartituur is stevig aangepast door Hans, (Goorhuis schrijft bagger) om er met Caspar mee te kunnen werken. Caspar zingt prachtig en hij rondt dit concert zeer waardig af. Wanneer hij later bloemen krijgt overhandigd geeft hij ze aan een oude dame. “U heeft er zestig jaar geleden voor gezorgd dat wij hier nu mogen staan, dank daarvoor”. Het is het emotio-neelste moment van de dag, geniaal.
12.05 uur, er is geen tijd om na te genieten, over anderhalf uur moeten we op het podium staan in Zaal Prachtig, (www.prachtig-rotterdam.nl) onder de Erasmusbrug, op het 60 jaar bevrijdingsfestival Zuid Holland. In hoog tempo wordt alles ingepakt en in auto’s geduwd. In kolonne rijden we naar het parkeerterrein bij het Entrepot. Onderweg word ik gebeld door de watertaxi dat we een kwartier te laat zijn en dat ons dat geld gaat kosten. Het zal me een rot zorg zijn, als hij er maar is met vijf bootjes om ons over te zetten. Het loopt gesmeerd en tegen alle verwachting in zijn alle muzikanten en de instrumentbus om 13.00 uur in Zaal Prachtig. De mensen van JMR Produkties (www.JMR.nl) vangen ons op. We krijgen toegangsarmbandjes, kleedkamers, lunch- en drankbonnen en de technici staan klaar om het orkest mee op te stellen. Om 13.20 uur is de soundcheck gedaan, om 13.25 uur heeft iedereen geluncht en zit met instrument op zijn plek. Klaar ! Af ! We beginnen met spelen , wanneer er 50 mensen zijn, na twee minuten zijn het er 250. Wanneer Hans zich na de laatste maat van Caravan omdraait glimt hij van verbazing bij het zien van zoveel publiek. En ze blijven, het hele concert lang. Het is rumoerig, maar we zijn zelf veel ontspannener en we spelen met veel meer lef. De vonken vliegen eraf. Ook hier wordt Eric met applaus binnen gehaald. De mensen die hem kennen zijn hierheen gekomen, dat is direct duidelijk. De atmosfeer is totaal anders dan ‘s ochtends, de omgevingsgeluiden incluis. Maar het deert niemand, het publiek reageert uitbundig en zeker op de uitvoering van Eric. Martin is trots en zeer tevreden. Caspar zingt hier echt de sterren van de hemel.
De rest van de middag / avond is een open boek. We drinken veel en lang, de nog resterende honderd bonnen waren zeer welkom. De nadorst vandaag is als die na een paar dagen Koorts, heerlijk.
groet ivo
