Kreatief met (net)werk ?
Vandaag een bericht van de andere helft van WANDSCHAPPEN.
(www.wandschappen.nl) Soms hebben we een dubbele agenda en word ik uitgezonden om de honeurs waar te nemen op kunstuitjes.
Zo was er vrijdagavond een netwerkavond in de Schiecentrale van de Nieuwe Garde (www.nieuwegarde.nl). Een losliggende flyer bij Locus 010 (www.locus010.nl) maakte nieuwsgierig naar het hoe en waarom van zo’n bijeenkomst. De genoemde website liet alles nog evenzeer in het vage en het kostte me een half uur om via de site een toegangskaartje te reserveren…
Later bleek dit geen handicap mijnerzijds te zijn, meer mensen hadden zich geërgerd aan de niet-functionele site.
Maar goed, de avond zou ervoor zijn om jonge creatieve mensen bijeen te brengen in een ambiance van DJ’s en VJ’s, bars en er was gelegenheid een consult te vragen bij fotograaf Corbino (www.corbino.nl) of industrieel ontwerper Joost Alferink (www.waacs.nl )
Bij aankomst leek de gekozen term JONGE creatieven erg letterlijk genomen te zijn. Een buslading (kunst)studenten met A1-mappen onder de arm verdween net naar binnen. Er was inderdaad een oproep geweest werk van jezelf mee te nemen en evt. een camera. Gewapend met beide, maar wel dubbel zo oud, en vergezeld van twee creatieve vrienden volgde ik de kiekens.
De schiecentrale (www.schiecentrale.nl) bleek een fantastisch gebouw met vele mogelijkheden. Het was behoorlijk druk en ik vroeg me af hoe de nieuwe garde deze avond gepromoot had. Ik lees waarschijnlijk de verkeerde bladen en kom niet genoeg in de stad om iets te hebben opgevangen.
Er was een grote ruimte met muziek, waar netwerken vanwege overtollige decibellen onmogelijk was. Er was een foyer om te drinken en praten, met aan de wanden een raster van vakjes met nummers waar je je kaartje op kon prikken. Dit ontdekten wij pas uren later, omdat een en ander nogal onopvallend was aangegeven.
Bij binnenkomst kreeg iedere gast twee zakjes: één met een stapeltje papiertjes met jouw persoonlijke nummer. Het andere zakje was leeg en bedoeld om de papiertjes met nummer van anderen, waarmee je genetwerkt had, in te doen. Leuk idee.
Dan was er een ruimte waar driftig gewerkt werd aan het ontstaan van een tijdschrift, dat binnen een uur klaar moest zijn en binnenkort in oplage van 1000 wordt uitgegeven. Daar kon je als schrijver/illustrator/fotograaf je bijdrage aan leveren.
Het geheel was allemaal heel goed doordacht, maar toch kreeg ik niet een soort saamhorigheidsgevoel, wat nodig is om een ander aan te spreken. Netwerken is toch bedoeld om met elkaar kennis te maken omdat je beide denkt iets aan de ander te hebben??
Dit was echter een zwembad vol onbekenden, een arena waar je voor de leeuwen werd gegooid.
Er had een spreekstalmeester, een introductie, een startschot of iets dergelijks moeten zijn, zodat iedereen aan het (net)werk kon gaan.
Het bleef echter in de informele sfeer hangen, waarbij grote groepen niet verder kwamen dan het ons-kent-ons kringetje.
Waar kies je iemand op uit om mee te praten? Zijn/haar uiterlijk?
Staat iemand zielig alleen? (www.alleen.nl )
Bij mij (nr. 180) werkte het niet. Heb alleen gepraat met bekenden en met een schrijver/journalist (nr. 797), die nog maar kort in Rotterdam woont.
Ik was wel blij verrast dat onze burgervader (www.burgermeesteropstelten.rotterdam.nl ) ook acte-de-presence gaf en gezellig zat te keuvelen met zijn medeburgers! Dat waardeer ik zeer. Het volgende kunstuitje zal toch weer beter besteed zijn aan de ene helft van WANDSCHAPPEN.
Groet Nicole
