Waar de grote opening van "Rotterdam heeft Koorts" niet in slaagde lukt het Villa Zebra wel !
5 maart stond ik met mijn kinderen te kleumen aan de voet van de Erasmusbrug in de hoop een glimp te ontvangen van het vuur dat Koorts wil verspreiden. De koude leek aldaar de oorzaak van het uitblijven van enig effect. Enkele uren later vervoegde ik mij bij het vervolgprogramma in Mplex, in de hoop in deze binnenruimte de warmte te voelen waar ik zo naar verlangde. Er gebeurde veel, alleen er was geen publiek om het te ontvangen en ik voelde me overvoerd door zoveel schoons, misplaatst. Vooral Optima Forma was ronduit verpletterend. (www.hiphophuis.nl) Wat een beheersing en wat een energie! Om 23.30 uur lagen we in bed, wat ook wel eens prettig is.

30 maart sta ik met mijn kinderen in de stralende zon aan de voet van de Koninginnebrug, Stieltjesstraat 21, in de overtuiging overladen te worden met het vuur van Koorts. In twee maanden tijd heeft Villa Zebra op een onnavolgbare wijze Rotterdam Zuid in beslag genomen. (www.villazebra.nl) Het voormalige infocentrum van het OBR (www.obr.rotterdam.nl), waar voorheen wezenloze maquettes voor zoekende Kop van Zuiders stonden geëtaleerd is nu een bruisend kunstcentrum verrezen, waar elke tien minuten zeereuzen vanaf de Maas de gevel strelen. En om nog maar even te bewijzen dat het museum echt Rotterdam Zuid heeft bemachtigd hebben ze een project uit de grond gestampt met achttien kunstenaars die zich met achttien groepen kinderen van buurthuizen in Zuid beeldend hebben uitgeleefd op hun woonomgeving.
Het resultaat daarvan is zichtbaar in de tentoonstelling "De Omweg".
Dat het voor sommige kunstenaars zwoegen was is zonder meer duidelijk. Maar dat is onvermijdelijk in zo'n omvangrijk project.
Om 15.00 uur stormt de expositiezaal vol met tweehonderd gillende kinderen.
Maxim (Ja, die van Purno en Purno ! www.vpro.nl) geeft een workshop rondleiden. Het is wat taai, maar het is voor hem ook de eerste keer. De kinderen zijn vooral erg trost op "hun Kunstenaar". Zoiets had niemand durven dromen, twee maanden geleden. Chips en limonade zorgen voor de nodige vitaminen onderweg en dan mag de aanhang de tentoonstelling zien. De herrie is ongeëvenaard, menig medewerker van Villa Zebra vreest een accuut instortingsgevaar van de tentoonstelling. Wonderwel overleeft alles het en om 17.00 uur wordt iedereen verzocht zich naar buiten te begeven. Het was al druk, maar ineens blijken er nog eens een paar honderd gasten bij te zijn gekomen, waaronder niet de minste der Hotemetoten: Dhr. Hulman (www.rotterdam.nl) mag zich verblijden in het openingswoord, omringd door het onnavolgbare drumwerk van de Brassband.
Honderden ballonnen vinden hun weg naar verre oorden, vergezeld van een handgeschreven bericht van de kinderen. Eenmaal binnen deelt Dagmar Oudshoorn (www.feijenoord.rotterdam.nl) met ons haar vreugde voor de aanwezigheid van dit prachtige museum in haar deelgemeentestraatje en een zichtbaar geëmotioneerde Fred Wartna, directeur van al dit schoons dankt allen die gedankt dienen te worden.
Het museum is open, Zuid heeft er een echt museum bij, en iedereen was er om het te beleven: kinderen, kunstenaars, buurtbewoners, de pers, verzamelaars, cultuurbonzen en de museumwereld.
Koorts is pas lekker als het even duurt. Je moet je een paar keer kunnen omdraaien in je eigen zweet om te voelen dat je ziekte het begin is van het genezen. Fred, je timing is subliem !

groet ivo

Array
(
)