Het culturele online mzine van Rotterdam
antenne rotterdam

Antenne Rotterdam

jfmamjjasond
1610141923273236414549
2711152024283337424650
3812162125293438434751
4913172226303539444852
5183140

Magazine

week 13 | vrijdag 29 maart 2024 00:02 uur | 1 bezoekers

Een avondje Kaya

Babysitten is eigenlijk een ding dat tot gisteren niet voorkwam in mijn dagelijkse bestaan. Het is niet dat er geen kinderen in mijn nabije omgeving zijn, maar na een paar keer mezelf aan te bieden bij vrienden, collega’s of kennissen vind ik dat ik mijn best heb gedaan. En laat ik het aan hen over om gebruik te maken van mijn aanbod.

Gisteren heb ik opgepast bij Kaya. Het was een klein feestje. Zijn ouders probeerden Kaya te laten slapen voor hun vertek, maar dat is niet gelukt. Toen besloten zij dat hij nog wat langer op mocht blijven dan gebruikelijk. In zijn ruime slaapzakje gewikkeld liep Kaya rond alsof het de normaalste zaak van de wereld is om wat rond te dolen in een zak. Natuurlijk had hij even een paar tellen nodig om aan mij te wennen en even moest ik denken aan wat zijn vader had gezegd: ‘je zult geen kind aan hem hebben’. Nee, dat niet, maar wel een 13 maanden jonge baby, die bruist van energie. Wat een leuk manneke zeg!

Na het spelen met mijn en zijn telefoon besloten we muziek te maken met de rest van het speelgoed. Genesteld in de huiskamer was ik beland in de wereld van speelgoed. Het werd me duidelijk dat sinds mijn kindertijd speelgoed nog steeds onderhevig is aan vernieuwing. Ik stond versteld van de trucendozen. Het grote geheim is muziek, want uit bijna ieder speeltje kwamen geluiden. Dit was ik niet gewend, maar ik ontdekte mijn kinderlijke kant opnieuw. Was het Kaya niet die plezier maakte dan was ik het wel. Kussens lagen door de hele kamer, afgewisseld door zachte dekentjes.

De tijd verstreek. Af en toe hing Kaya op de bank, dan weer op de grond, maar zijn ogen werden niet kleiner. Hij was klaarwakker. Ik probeerde hem aan het lachen te krijgen met clowneske gedragingen en mijn ballengooi-acties. Hup, de lucht in, nog een keer en nog een keer. Even probeerde ik hem uit te leggen hoe het werkte. Ik liet het draaien van mijn arm zien en gooide de bal de lucht in. Tot ik mezelf na 5 pogingen besefte, dat ik hier met een baby te maken had en niet met een peuter. Ik hield abrupt op met mijn uitleg en beperkte me tot het jongleren met 2 ballen. Grappig dat je als volwassene steeds moet proberen om de gedachtegang van een baby te beleven. Dat is heel moeilijk hoor, maar wel heel leerzaam.

Ik merkte dat wij beiden uitgeput raakten, maar we gingen gewoon door. Tot ik me schaamde da ik niet eens probeerde om hem in bed te leggen. Lekker hangen op de kussens, dat was ook leuk. Kruipen over de grond, dat was een bevrijding. En moe als we waren besloot ik een poging te wagen om naar zijn slaapkamer te gaan. In Kaya’s slaapkamer hebben we nog wat gespeeld. Hij zat rechtop in zijn bedje en ik aan de andere kant. Ik stak mijn neus door de tralies en kreeg Kaya aan het lachen. Wat me verbaasde was dat hij de grootste lol had, ondanks ik hem in bed had gelegd. Hij stoorde zich niet aan het feit dat hij daar niet uit kon en ik gewoon weg kon lopen. Hij voelde zich vertrouwd in zijn nestje en hij voelde blijkbaar toch dat zijn bedtijd allang gepasseerd was. Langzamer dan ik had gepland nam ik afscheid. Ik dekte Kaya toe en nadat hij een paar keer spelenderwijs de dekentjes van zich af had getrokken, gaf hij er aan toe. Ik liet het kleine lampje aan, want ik wist niet wat hij gewend was.

Het was stil in huis. Uit de babyfoon kwam geen geluid. Haast ongewoon, vond ik. Na 5 minuten ging ik een kijkje nemen. Zijn oogjes wagenwijd open, keek hij me aan. Ik vertrok weer in slomotion. Een kwartier daarna besloot ik het lampje uit te doen. Zelfs toen waren zijn oogjes nog geopend, maar ik hoorde hem niet. Hij wist dat hij moes rusten en wachtte geduldig. Na ongeveer een half uur was hij in dromenland.

Zoals het hoort bij mijn onzekerheid, ben ik steeds weer gaan kijken. Volgens mij is hij in zijn slaap verder gegaan met spelen, want af en toe hoorde ik wat babygeluidjes en een beweeglijke Kaya. Ik wist niet of ik me zorgen moest maken, maar geluid is altijd een goed teken. Zo besloot ik mijzelf ook ten rusten te leggen op de bank, totdat zijn ouders mij wekten met hun binnenkomst.

 
Array
(
    [116468] => Array
        (
            [naam] => de ouders van Kaya
            [link] => 
            [reactie] => Güldane, je bent een lieve schat, en we hebben gemerkt dat Kaya het heel erg fijn vond samen met jou!
            [afbeelding] => 2935
            [afbeelding_id] => 2935
            [afbeelding_name] => spoil me-1.jpg
            [afbeelding_date] => 2005-02-22 22:11:16
            [afbeelding_info] => 
            [afbeelding_filename] => site25_20050222221116_spoil_me-1.jpg
            [afbeelding_site] => 78
            [afbeelding_deleted] => 0
            [afbeelding_maker] => 
            [afbeelding_formanswer] => 50644
            [afbeelding_width] => 600
            [afbeelding_height] => 800
            [afbeelding_size] => 436482
            [afbeelding_type] => jpg
            [afbeelding_isimage] => 1
            [afbeelding_isextranet] => 0
            [afbeelding_user] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2005-02-22 22:11:16
            [react_date_changed] => 2005-02-22 22:11:16
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 101857
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => PX9KPLZUR7AX9L
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 116468
            [editable] => 1
        )

    [116463] => Array
        (
            [naam] => Nazje en gun
            [link] => 
            [reactie] => Wat een schatje....daar zou iedereen wel op willen passen....twee schatjes bij elkaar dus...
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2005-02-23 00:54:28
            [react_date_changed] => 2005-02-23 00:54:28
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 101857
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => VEWFYKLPGU97FDJ
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 116463
            [editable] => 1
        )

    [116460] => Array
        (
            [naam] => Jack Upperdeck
            [link] => 
            [reactie] => Lieve jongen, maar wel flink aanpakken
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2005-02-23 08:48:06
            [react_date_changed] => 2005-02-23 08:48:06
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 101857
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => ET6QRJCUJDBMHD8
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 116460
            [editable] => 1
        )

    [116411] => Array
        (
            [naam] => Eddy (Erdal K.)
            [link] => 
            [reactie] => hahahah, echt een leuk verhaal en een leuke baby. ik wist niet dat ik iemand in de familie had die zó goed haar waarnemingen onder woorden kon brengen.
Natuurlijk bent u ook lief hor(A)
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2005-03-01 22:04:40
            [react_date_changed] => 2005-03-01 22:04:40
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 101857
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => HSPDMZJHC8MP2
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 116411
            [editable] => 1
        )

)
photo

de ouders van Kaya | 22 februari 2005

Güldane, je bent een lieve schat, en we hebben gemerkt dat Kaya het heel erg fijn vond samen met jou!

Nazje en gun | 23 februari 2005

Wat een schatje....daar zou iedereen wel op willen passen....twee schatjes bij elkaar dus...

Jack Upperdeck | 23 februari 2005

Lieve jongen, maar wel flink aanpakken

Eddy (Erdal K.) | 01 maart 2005

hahahah, echt een leuk verhaal en een leuke baby. ik wist niet dat ik iemand in de familie had die zó goed haar waarnemingen onder woorden kon brengen.
Natuurlijk bent u ook lief hor(A)


*

laat dit veld leeg

Tweets about "#rotterdam"