Het culturele online mzine van Rotterdam
antenne rotterdam

Antenne Rotterdam

jfmamjjasond
1610141923273236414549
2711152024283337424650
3812162125293438434751
4913172226303539444852
5183140

Magazine

week 17 | zaterdag 27 april 2024 03:14 uur | 1 bezoekers

Waar ligt de grens tussen goed en kwaad?

Waarom ik dit verhaal hier neer ga zetten weet ik niet, waarschijnlijk omdat ik het gewoon even van me af wil schrijven. En omdat hiermee mensen die net zoiets hebben meegemaakt tot steun te zijn.

Tot aan mijn pubertijd heb ik in Crooswijk gewoond, een minder goede buurt in Rotterdam. In ‘mijn’ gedeelte van de buurt was ik een van de weinige meisjes, maar toch was ik altijd buiten. Voetballen met de jongens, rondjes lopen, kletsen en giechelen met de meiden.

'Voetballen met de jongens!'

Ik denk dat ik een jaar of 11 was toen het is begonnen. Gewoon jongens uit de buurt, van mijn leeftijd, iets ouder en iets jonger. Het begon met in je kont knijpen. Dan gaf je ze een klap of een grote mond. Maar het ging steeds verder. Dan pakte ze je bij je borsten of tussen je benen en ik vocht dan van me af. Ik vond het normaal dat dit gebeurde. Jongens proberen hoe ver ze kunnen gaan en het was aan mij om ze bij me weg te houden. Het was geen aanranding. Ik kende de jongens toch? En ze dwongen me toch niet tot seks of zo? Het hoorde gewoon bij het leven, dacht ik. Als je gepest wordt moet je ook van je af bijten. Als je geslagen wordt, moet je terugslaan. Ik zag dit als net zoiets. Dus als ik dan weer onzedelijk betast werd en ik voelde me smerig, dan was ik meer boos op mezelf dan op hun, omdat ik er dan in faalde van me af te bijten. Ik was toch geen watje?
Op een dag was ik in de berging, mijn fiets aan het wegzetten of zoiets. Opeens stonden Pietje en Ahmedje achter me, twee jongetjes uit de buurt van een jaar of tien. Ze trokken de deur dicht en ze betastten me overal. Ik schold op ze en probeerde ze van me af te trappen. Maar het lukte niet. Zij waren jongens. En met z’n tweeën. Dus sterker… Uiteindelijk gingen ze weg. Ik was woest en gewoon misselijk, zo vies voelde ik me. En ik voelde me zwak, waarom was het me niet gelukt om ze tegen te houden? Ik denk niet dat ik het aan iemand heb verteld. Het leek me kinderachtig om er een big deal van te maken. Dus ik stopte het weg.

'Jongens proberen hoe ver ze kunnen gaan, het was aan mij om ze bij me weg te houden'

Een poos geleden zag ik een programma op TV, waarin een meisje vertelde dat ze was aangerand op straat. Ze was door een man op een intieme plek betast. En dat zette me aan het denken… Als zij al aangifte kon doen tegen deze man voor aanranding, wat was mij dan wel niet overkomen?
Achteraf verklaart het een hoop dingen die ik daarna voelde met betrekking tot seks. Als ik een vriendje had en hij betastte me, dan kon ik me plotseling heel misselijk voelen. Of ik voel me opeens heel vies als mijn eigen vriend me aanraakt als we samen zijn. Ik kan dan wel huilen. De problemen die ik zolang heb gehad met klaarkomen. Dromen over verkrachtingen en aanrandingen. Ik wist nooit waar het vandaan kwam… Ik gooide het er maar op dat ieder meisje zich wel eens zo voelt. Of dat het komt door mijn problematische verleden. En ik ben er eigenlijk pas sinds kort achter wat de ware oorzaak is.

'Voor mij is er een verdrongen wereld opengegaan'

Ik heb niet veel last meer van wat me toen is overkomen. Ik weet dat deze jongens het niet waard zijn om nog langer een rol in mijn gedachtenwereld te spelen. Ik weet nu het verschil tussen goed en kwaad. Voor mij is er een verdrongen wereld opengegaan. Ik durf nu hardop te zeggen: Ik ben aangerand! En kan het juist daardoor verwerken. Het enige wat ik me nog afvraag is hoe het kan dat wij het zo normaal vonden wat er gebeurde? Zullen de buurmeisjes die hetzelfde hebben meegemaakt als ik ook inmiddels beseffen dat het niet onze schuld was? Zullen de jongens nu de ernst inzien van wat zij deden? En wat ik eigenlijk nog belangrijker vind: zullen zij hiervan geleerd hebben? Zullen zij proberen te voorkomen dat hun kinderen dezelfde fouten maken?

Misschien heb ik dit niet alleen hier neergezet om mijn hart te luchten. Of om mensen te steunen. Misschien ook als waarschuwing. Dingen zijn niet altijd wat ze lijken. En soms het verschil tussen goed en kwaad maar klein.

'Een waarschuwing'

Linda Korner

 
Array
(
    [116469] => Array
        (
            [naam] => Amber
            [link] => 
            [reactie] => heey Lin, ik vind het goed dat je dit opschrijft en ik hoop dat veel jongens dit lezen want volgens mij zien zij de ernstigheid er niet van in. 

Ook mij is zoiets overkomen een paar jaar terug, ik was zo'n blije tiener die overal heen fietste met vriendinnen en mensen ontmoette. Tot die ene keer.. we moesten in het donker door het schollebos en we kwamen twee buitenlandse jongens tegen, ze spraken alleen frans, eentje ging achter ons fietsen en de andere naast ons.. hier werden we al bang voor dus ik ging harder fietsen. Opeens ging één van de jongens voor me staan met zijn fiets, ik had geen keus ik moest snel van mijn fiets springen. Vervolgens hield hij me vast en ik probeerde los te komen, de andere jongen hield mijn vriendin vast zodat ze me niet kon helpen. Hij probeerde me mee de bosjes in te trekken maar ik spartelde erg tegen.. hij besloot toen denk ik dat het teveel moeite was om me daar te krijgen en ging maar aan mijn borsten zitten. Ik schrok me dood! Hij probeerde me te zoenen, ik kon alleen maar huilen.. hij is met zijn handen nog wat verder gegaan tot ik eindelijk me los kon rukken van zijn greep. Ik schopte die andere jongen zodat hij mijn vriendin los liet, sprong op mijn fiets met mijn vriendin achterop. Ik heb nog nooit zo hard gefietst.. ik kon pas weer rustig fietsen bij de koperwiek. De jongens zijn nog een tijdje achter ons aangefietst maar gaven het op. 

Sindsdien is mijn leven best veranderd, ik wil niet in het donker de straat op en al helemaal niet in bossen of steegjes. Ook ik heb dit nooit tegen iemand gezegd, ik heb het er ook nooit meer over gehad met die vriendin. Maar ik wilde het toch even kwijt.. 

Succes met je columns !! xx
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2005-02-22 20:42:43
            [react_date_changed] => 2005-02-22 20:42:43
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 101897
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => TKHZCLK98ZLFRE
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 116469
            [editable] => 1
        )

    [116444] => Array
        (
            [naam] => Lin
            [link] => 
            [reactie] => Hey Amber! Ik ben blij dat ik je met dit verhaal over de streep heb kunnen trekken je verhaal te vertellen! Het helpt je echt met het verwerken ervan. En als je erover wilt praten, ben ik er, he?!

Kus Linda
            [afbeelding] => 2964
            [afbeelding_id] => 2964
            [afbeelding_name] => Linda2.jpg
            [afbeelding_date] => 2005-02-24 00:24:00
            [afbeelding_info] => 
            [afbeelding_filename] => site25_20050224002400_Linda2.jpg
            [afbeelding_site] => 78
            [afbeelding_deleted] => 0
            [afbeelding_maker] => 
            [afbeelding_formanswer] => 51612
            [afbeelding_width] => 600
            [afbeelding_height] => 900
            [afbeelding_size] => 96014
            [afbeelding_type] => jpg
            [afbeelding_isimage] => 1
            [afbeelding_isextranet] => 0
            [afbeelding_user] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2005-02-24 00:24:00
            [react_date_changed] => 2005-02-24 00:24:00
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 101897
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => 2G3859FA53ZKYEC
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 116444
            [editable] => 1
        )

)

Amber | 22 februari 2005

heey Lin, ik vind het goed dat je dit opschrijft en ik hoop dat veel jongens dit lezen want volgens mij zien zij de ernstigheid er niet van in.

Ook mij is zoiets overkomen een paar jaar terug, ik was zo'n blije tiener die overal heen fietste met vriendinnen en mensen ontmoette. Tot die ene keer.. we moesten in het donker door het schollebos en we kwamen twee buitenlandse jongens tegen, ze spraken alleen frans, eentje ging achter ons fietsen en de andere naast ons.. hier werden we al bang voor dus ik ging harder fietsen. Opeens ging één van de jongens voor me staan met zijn fiets, ik had geen keus ik moest snel van mijn fiets springen. Vervolgens hield hij me vast en ik probeerde los te komen, de andere jongen hield mijn vriendin vast zodat ze me niet kon helpen. Hij probeerde me mee de bosjes in te trekken maar ik spartelde erg tegen.. hij besloot toen denk ik dat het teveel moeite was om me daar te krijgen en ging maar aan mijn borsten zitten. Ik schrok me dood! Hij probeerde me te zoenen, ik kon alleen maar huilen.. hij is met zijn handen nog wat verder gegaan tot ik eindelijk me los kon rukken van zijn greep. Ik schopte die andere jongen zodat hij mijn vriendin los liet, sprong op mijn fiets met mijn vriendin achterop. Ik heb nog nooit zo hard gefietst.. ik kon pas weer rustig fietsen bij de koperwiek. De jongens zijn nog een tijdje achter ons aangefietst maar gaven het op.

Sindsdien is mijn leven best veranderd, ik wil niet in het donker de straat op en al helemaal niet in bossen of steegjes. Ook ik heb dit nooit tegen iemand gezegd, ik heb het er ook nooit meer over gehad met die vriendin. Maar ik wilde het toch even kwijt..

Succes met je columns !! xx

photo

Lin | 24 februari 2005

Hey Amber! Ik ben blij dat ik je met dit verhaal over de streep heb kunnen trekken je verhaal te vertellen! Het helpt je echt met het verwerken ervan. En als je erover wilt praten, ben ik er, he?!

Kus Linda


*

laat dit veld leeg

Tweets about "#rotterdam"