Je houdt van Rotterdam of niet. Eigenlijk is er geen middenweg. Als rotterdam-lover betrap ik me er steeds weer op dat ik erg mijn best doe om de zogenaamde niet-lovers te bekeren. Nu had ik laatst e
“Ik vind het maar een saaie, ongezellige boel. Je hebt hier helemaal geen water door de stad lopen, zoals in Amsterdam” Gelijk voelde ik de bekeringsdrang in mij opborrelen. Maar ik hou me in. Eerst maar even een drankje doen en elkaar wat beter leren kennen en bekijken. Want laten we eerlijk wezen, je komt wel voor een verrassing te staan als je blind date. In eerste instantie niet mijn type, maar dat ik ook niet voldoe aan zijn droombeeld maak ik op uit zijn opmerking: “Goh, je hebt wel erg kort haar. Wil je het niet laten groeien?” “Nee hoor, ik ben blij met m’n hoofd, zoals ie nu is”, zeg ik resoluut. Terwijl we aan de thee zitten en er geen diepzinnig gesprek op gang komt, begin ik dan toch maar met een promotiepraatje. “Er is sinds oktober een ijsbaan aan de Maas. Zullen we daar heen gaan?” We lopen door de Witte de With en spontaan komt de Rotterdam-promotor helemaal in mij los. Ik vertel over 24/7 en Bazar. Bij het Havenmuseum vertel ik enthousiast dat ik heb gevaren op een oude stoomboot. En dan lopen we over de ‘Walk of fame’ en mijn date ziet de kans om kritiek te geven. “Goh, dat ziet er ook goedkoop uit, al dat beton met handen en voeten, hadden ze daar nou echt geen mooie platen neer kunnen leggen?” Bij de ijsbaan aangekomen, besluiten we om door te lopen richting Maastheater en Blaak. Wanneer we langs het water lopen zegt mijn date; “Dit heb ik nooit gezien. Het lijkt wel de Seine in Parijs. Jammer dat de Maas niet door het centrum stroomt”. Even los van het feit dat ik vind dat de Maas zich wel in het centrum van Rotterdam bevindt en dat Rotterdam en Parijs niet te vergelijken zijn, vraag ik me ook af of mijn date wel eens rond kijkt, in plaats van alleen naar daar waar hij naar toe moet. Hij vertelde nota bene vlak voordat we de boompjes betraden, dat hij in het Nieuwe Luxor heeft gewerkt… Hallo?! Het Nieuwe Luxor stond er echt niet eerder, dan dat de Maas er stroomde! We lopen verder en m’n date vraagt weer aan me of ik m’n haar echt niet wil laten groeien. Lang haar staat me vast heeeel errug mooi. Ik vraag hem of hij zo’n man is die vindt dat vrouwen per definitie lang haar moeten hebben. “Ja”, antwoord hij volmondig. Lichtelijk verbaasd kan ik alleen maar “wat idioot” antwoorden. Wanneer we op de Blaak aankomen, begint hij over Monopolie. “Hey, dit ken ik van dat spel, komen we ook nog langs de Coolsingel en Hofplein? “ “Natuurlijk, als jij dat wilt”, zeg ik een beetje mat. Ik geloof niet dat ik en Rotterdam echt indruk maken. Als we later in een pizzeria op de Coolsingel zitten te eten, begint hij wéér over m’n haar. Dit keer word ik echt boos. “Accepteer me nou eens zoals ik ben, dus met m’n korte koppie. En accepteer ook eens je omgeving, een stad die niet te vergelijken is met Amsterdam of Parijs! Kijk eens verder dan je vooroordelen!“ Niet veel later, heeft hij z’n trein gepakt en sta ik gelukkig weer alleen op centraal station. En zit me te bedenken op welke manier ik naar huis zal gaan. Metro? Tram? Ik besluit te lopen en ga genieten van de schoonheid van de kanaal- en rivierloze straten en de wind door mijn korte haar.
