Het culturele online mzine van Rotterdam
antenne rotterdam

Antenne Rotterdam

jfmamjjasond
1610141923273236414549
2711152024283337424650
3812162125293438434751
4913172226303539444852
5183140

Magazine

week 12 | dinsdag 19 maart 2024 12:51 uur | 2 bezoekers

Octopussy

Even terug in de tijd, via de Almanij bank, het Vaticaan, Belgen, boten, en vakantieparken weer terug bij Willem E.

De in de vorige aflevering opgevoerde Almanij dateert al van ver voor de Tweede Wereldoorlog. Zowel het aandelenpakket als de leiding van Almanij berustte vanaf het begin tot aan de dag van vandaag bij een kleine groep stijfkatholieke Vlaamse grootondernemers, die begin jaren dertig de Brusselse Kredietbank opslokte. Dankzij de warme relaties met de Katholieke Kerk en lieden uit de financiële top van Nazi-Duitsland ging het na een moeizaam begin crescendo met de groep, die vooral tijdens de oorlog zijn kapitaal formidabel zag groeien. Die groei zette zich daarna onverdroten door. Grotendeels ten faveure van dezelfde kleine groep Vlaamse ondernemers die unverfrohren rond hun aandelen een beschermingsconstructie hadden aangebracht cq. een syndikaat hadden gevormd.

In 1949 kreeg Almanij een kleindochter in Luxemburg, met zijn zo warm gekoesterde bankgeheim, om zo via KB-Lux ook wat frankskes mee te grissen uit het grijze en zwarte circuit. Het vormde het startschot voor de verdere uitbouw van Alamanij’s financieel-economische power. Onder haar hoepelrok schuilen momenteel zo’n 250 ondernemingen. Een daarvan is de NV Almafin die zich bezighoudt met vastgoedoperaties. Kennelijk zonder al teveel scrupules, maar gezien het niet al te frisse verleden van Almanij is dat niet verwonderlijk. Inmiddels ruim zeven jaar geleden stapte Almafin namelijk in een deal met Willem Endstra, die in die periode toevalligerwijs ook al een plengoffer in de richting van de Katholieke kerk bracht door samen met Paolo Berlusconi in Rome een bezoekje te brengen aan de Paus. Wellicht onder het motto: Un deal vaut une messe.. De kersverse combinatie nam namelijk in 2000 van de Franse vrijetijdsgigant Pierre & Vacances de Grandorado vakantieparken Port Zélande (dat naar verluidt al met pecunia van Endstra door de zo goedlachse René Coltof was ontwikkeld) en Zandvoort over. De financiering berustte bij de Kredietbank en Almafin hield sindsdien met 32 procent van de aandelen een vinger aan de pols. De beleggingsvehikels Jureko Property Holding en Port Greve BV van "onderwereldbankier" Endstra en diens zakenpartner Hummel ontfermden zich over 64 procent ervan. Het restant ging naar een niet met name genoemde privépersoon. Het moet een aparte sensatie zijn om van de geneugten van deze twee vakantieoorden gebruik te maken met deze wetenschap.
In september 2003 ontstond er nogal wat deining over een uitzending van NOVA waarin bleek dat dat het Endstra-imperium wel erg enthousiast werd geschraagd door het Bouwfonds, een volle dochter van de ABN/AMRO. Maar een dergelijk soort samenwerking tussen De Bank en de Dart Vader van de Nederlandse vastgoedwereld was zeker geen nova. In 1992 nam de Lease Plan Holding van ABN/AMRO-dochter Mees en Hope een belang van 25 procent in de BV KVG, ofwel de Ketelwagen Verhuur Groep. Een verhuurmaatschappij van spoorwegwagons, die dankzij de connecties van de uit Duitsland afkomstige moeder Endstra en de handelsgeest van haar echtgenoot uit het oostblok naar het westen waren komen rollen.

Endstra senior was een man van de wereld. Zo kwam hij in de eerste helft van de jaren zeventig regelmatig in Beiroet, waar hij veel aanzien genoot. Hij logeerde bij die gelegenheid in het chique St. George Hotel, frequenteerde in gezelschap van chique Libanese relaties het chique restaurant Cave du Roi en zocht vertier in het chique Casino de Liban. Nu was Beiroet in die tijd een internationaal handelscentrum, waar alles werd verhandeld wat los en vast zat. Van dadels tot dames, van wapens tot juchtleer, van drugs tot olie. Het kan zijn dat vader Endstra’s grootste interesse uitging naar dat laatste product. Dat moge blijken uit de oprichting van Kroongas BV. Een onderneming die eind jaren zeventig het licht zag en zich richtte op de handel in en de import, opslag en export van petro-chemische produkten. Kortom, in veler ogen een eerzame handel die Endstra senior in de wereld van geldzakken een goede naam bezorgde. Dus hees het ABN/AMRO-conglomeraat in 1992 zich met enige graagte in het rollend materieel van KVG. In diezelfde periode was Endstra senior adviseur van een vastgoed-project aan de IJmuidense kust geworden, waar de wat minder eerzame Newtron-schuifelaar Willem Smit en de lachende Berlusconi-fan René Coltof met vereende krachten een complex met luxe appartementen lieten verrijzen. Het aandeel van Smit verhuisde enige tijd later naar de zoon van de adviseur, Willem. Net als Smit niet al te eerzaam bezig. Ook al in 1992 kwam namelijk aan het licht dat hij xtc-opbrengsten van Ton van Dalen, Ronald van Essen en de in 1995 vermoorde Belgische dokter Danny Leclère beheerde, wisselde of belegde. De vraag hoe deze geklofte lieden aan het adres van Willem Endstra zijn gekomen is onbeantwoord gebleven. Maar laat zich met een beetje fantasie wel raden.
Stay tuned

Bron: www.stelling.nl

 
Array
(
)

*

laat dit veld leeg

Tweets about "#rotterdam"