Uiteindelijk vond ik helemaal vooraan in het midden een mooie zitplaats. Normaal zou je daar niet zo snel gaan zitten, omdat je het orkest dan niet zo goed als een geheel ervaart. Je hoort afzonderlijke instrumenten, terwijl dat niet de bedoeling is. Maar nu ging het me om wat de dirigent, Gergiev, zijn orkest te vertellen had.

Gedurende een uur mochten we de repetitie bijwonen. Gergiev stopte regelmatig. Hat was een generale repetitie voor het concert van die avond. Het leek me een concert voor de echte liefhebbers. Niet van het niveau Veerhavenconcert, die van mij wel wat volkser mocht zijn, net als het Prinsengrachtconcert in Amsterdam. Nee, ik beeldde me in dat naar het concert van die avond mensen heen gingen die thuis naar die muziek luisteren met de partituur op de schoot en een dirigentenstokje in de hand en een whiskey bij de hand. Maar nu dwaal ik af.

Ik vond het mooi om een groots dirigent aan het werk te zien.