De heldinnen Floor Margarita Cornelisse, Anique Weve en Marlous Wessels besloten samen te werken. Samen hebben ze Fam Ruim opgezet. Let op de overeenkomst tussen de letters van Fam en de voornamen van de meiden. Op de Nieuwe Binnenweg 226a is de praktijk van hun stichting, die direkte kunst promoot. Wat dat is, direkte kunst, was mij nog niet helemaal duidelijk, maar er waren een aantal voorbeelden voor handen.

Ten eerste konden de hongerigen achter in de tuin, verscholen achter bossages, sandwiches aan een prikker verkrijgen met beleg naar keuze. In een uit karton opgetrokken tuinhuisje belegd met boterhammen waren twee blootborstige dames de hele avond in zwang. Achter een raampje kon je ze zien je bestelling bereiden. Een mooi en glimlach opwekkend project van Neandertaler, met het gedrag van andere hongerigen als meest indrukwekkend en misschien wel basis van deze kunst.

Een volgend direkte kunst geval is de vinger, die het bijbelverhaal vertelt vanuit vingerperspectief. Was wel aardig, maar ze hadden wat beter hun best mogen doen voor de dames van Fam Ruim. Rufus Ketting.

De performance van Tessa de Swart sprak mij, als socioloog in de dop, het meest aan. Met witte tape had ze een rechthoek van zo'n een bij anderhalve meter gemarkeerd. Daarin moesten enkele aanwezigen enige tijd dicht op elkaar staan. Interessant zijn dan niet alleen de mensen in de rechthoek maar ook hoe de overige aanwezigen op hun reageren. De mensen in de rechthoek zijn ineens geen medeborrelaars meer, maar deel van een kunstobject. Iets heiligs.

Verder was natuurlijk het sociale aspect van de opening weer groots gerealiseerd.