Het culturele online mzine van Rotterdam
antenne rotterdam

Antenne Rotterdam

jfmamjjasond
1610141923273236414549
2711152024283337424650
3812162125293438434751
4913172226303539444852
5183140

Magazine

week 13 | vrijdag 29 maart 2024 14:18 uur | 1 bezoekers

Warme jas

Als je de stad Rotterdam voorstelt als een jas, aan wat voor jas denk je dan? vroeg Rini Biemans van Antenne Rotterdam me tijdens m'n eerste dag op de redactie. Amsterdam heeft een bronzen jas, zo peilde ik bij mezelf. Brons van de standbeelden, de historische architectuur. Een stijlvolle, krachtige, weliswaar zware maar goedsluitende overjas. En Rotterdam?

Ik deed m'n ogen dicht en probeerde zijn jas te ontwaren. De stad ken ik niet goed. M'n eerste vriendje kwam uit Berkel en Rodenrijs, dus een enkele maal had ik de stad wel bezocht. Maar verder ben ik vooral thuis in Utrecht (frivole strookjesjas met hip werftrappetjesmotief). En in mindere mate in Amsterdam omdat ik er studeer. Een beeld van Rotterdam heb ik amper.

Wat weet ik van de stad? Historisch hart vernietigd in 1940 door de Duitsers; reden waarom Nederland capituleerde. Hoge, moderne, misschien zielloze bebouwing. Grijs, het moest een grijze jas zijn, concludeerde ik.

Ik zocht verder naar een jas die Rotterdam om z'n schouders paste. Was het een korte jas? Zo'n hippe? Van modern polyester? Nee, het moest een lange zijn, een lange grijze jas. Ik speurde en speurde in m'n gevoelsleven en herinnering. Wat voor jas draagt Rotterdam.

Ineens zag ik hem voor me, luid en duidelijk. Een lange grijze jas, van wol. Zo'n klassieke herenjas, waar men een pak onder draagt. En waar onder de mouw een koffertje hangt. Mijn blik gleed naar boven, de rij knopen langs, op zoek naar het gezicht dat boven de jas uitstak. Met een schok besefte ik welke jas zich aan me opgedrongen had. De jas van Opstelten! Hij droeg er een rode sjaal bij.

Mijn handen gleden vanaf de kraag omlaag. Openden een knoop. Nog één. Elke knoop plukte ik nadenkend open. Ik vatte de beide revers en liet de zware jas van de schouders glijden. Hulpvaardig stak Opstelten zijn armen naar achteren. De jas bleef op een hoopje aan m'n voeten liggen.

Want ik wil weten wat er onder de jas zit. Misschien meer kleur dan ik op het eerste gezicht vermoedde. Misschien meer leven dan ik verwachtte. Wellicht een kloppender stadshart dan ik kon horen. Dat wil ik de komende maanden tijdens mijn stage ontdekken. Rotterdam, je jas ligt aan m'n voeten. Jij staat voor me, met je vierkante schouders. Onbekommerd spring ik in je armen.  Wil je me als een warme jas omsluiten?

 

 
Array
(
)

*

laat dit veld leeg

Tweets about "#rotterdam"