Averechts effect 
Volgens Biemans gaat de havenstad sluipenderwijs steeds meer op een strafkamp lijken. De drie genomineerden voor de Strafkamp Award zijn hem een doorn in het oog: bordjes, hekken en hondenpoepbeleid. In Rotterdam wemelt het volgens Biemans van bordjes met mededelingen als ‘hier groet men elkaar’, ‘hier doet men aan buitenactiviteiten’ ‘hier worden geen harddrugs gedeald’. Goedbedoeld, maar: ‘als je een huis wilt kopen, en je ziet zo’n bordje hangen, dan denk je: waarom hangt dat hier? Zulke dingen weet je toch gewoon?’ Ook het plaatsen van hekken om grasvelden en binnenplaatsen heeft volgens Biemans vaak een averechts effect. Dat zou de communicatie eerder verhinderen dan bevorderen.

Regel op regel 
Het Rotterdamse hondenpoepbeleid zou de Award wel eens kunnen winnen. Nu krijgen hondenbezitters te maken met regel op regel: én ze betalen hondenbelasting, én ze moeten de poep opruimen, én ze kunnen terecht in hondenuitlaatzones waar de opruimplicht niet geldt. Verwarrend, vindt Biemans. ‘Voed ze gewoon op om die poep op te ruimen, en laat ze verder overal komen. Hondenbezitters zijn sociale mensen, ze horen in de openbare ruimte thuis.’

Busrit 
Met een busrit langs de genomineerde fenomenen wil de Urban Country Club mensen a.s. maandag attent maken op het ‘strafkamp-karakter’ van de stad. Aan wie de Award uiteindelijk gegeven zal worden, is nog onduidelijk - Biemans verwacht niet dat de burgemeester komt.

Kind 
De kunstenaar wijt de opkomst van de Strafkamp Award aan luie ambtenaren en bestuurders. Hij vergelijkt de omgang met de openbare ruimte met de opvoeding van een kind. ‘Een kind moet je met liefde opvoeden en levenslust meegeven, niet alleen maar straffen en zeggen wat niet mag. Zo’n kind moet zelf ook iets kunnen. Nou, stadsbewoners ook. Zet geen hek of een bordje neer, maar laat mensen met elkaar praten. Het duurt langer, maar op lange termijn heb je er meer aan.’