Problematiek is in welke mate de Staat (in deze niet eens de Raad voor de Kinderbescherming zelf!) de moraal bepaalt/vaststelt wat goed is voor de ontwikkeling van het individu c.q. minderjarige. Het betreft hier duidelijk een discrepantie tussen de academisch, politieke moraal van de gevestigde macht versus de levensfilosofie van het individu, waarbij de Staat haar bevoegdheden, en zo haar bestaansrecht meent te moeten beschermen.

De bekrompen gedachtes van met name ambtenaartjes, waarbij de Minister graag voorop loopt, en die vanuit hun eigen vakinhoudelijke onkunde en maatschappelijk sociale onvermogen de positie van het individu willen normaliseren naar een gemiddelde kleinburgerlijke gezins-, c.q. leersituatie, is een bijzonder gevaarlijke ontwikkeling. Een hellend vlak, waarbij de Staat zich steeds meer meent te kunnen veroorloven om de psychisch sociale ontwikkeling van het individu te controleren en zo te sturen.

Misschien is het raadzaam dat de Staat der Nederlanden hun aandacht en werkzaamheden wat meer gaan richten op de voorkoming van mishandeling van kinderen, het bestrijden van loverboys, drugsproblematiek enz. Wanneer ik de laatste jaren zo de berichten hoor valt er bij de instanties nog heel wat te verbeteren. De ene na de andere blunder wordt er gemaakt welke zelfs soms tot de dood (moord) van het kind heeft geleid. (lees het “maasmeisje”).Ik zal hierbij verder de zeer lage kwaliteit van ons onderwijsbestel maar buiten beschouwing laten.(Ergens onderaan in de Europese ranglijst geloof ik). 

PS : Leuk om ff te weten?

Het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens stelt o.a.

EVRM XIII-8A Art 2  Recht op onderwijs

Niemand mag het recht op onderwijs worden ontzegd. Bij de uitoefening van alle functies die de Staat in verband met de opvoeding en het onderwijs op zich neemt, eerbiedigt de Staat het recht van de ouders om zich van die opvoeding en van dat onderwijs te verzekeren, die overeenstemmen met hun eigen godsdienstige en filosofische overtuigingen.

bEngel 25-08-2009