Mannen met baarden die ingetogen indierock spelen die op de plaat beter uit de verf komt met teveel gitaren waarvan ingehuurd broekie op solo er nogal eens naast zat en te hard klonk, en een zanger die hele tijd de grondtoon zong van het akkoord en daardoor totaal onverstaanbaar was.

Voorlaatste plaat was echt prachtig, de laatste té moeilijk. Het voorlaatste concert, zo'n twee jaar terug in Rotown was spannend, indrukwekkend en intiem. Trefwoorden die niet van toepassing waren op dit concert. De zanger/gitarist op de rechterflank probeerde nog wel eens een grapje, wat heel raar was omdat de rest van de band zó serieus was. Het zal allemaal wel bij de scene horen want met ±1000 man in de zaal toch een redelijk volle bak.