Het toneelstuk TOLKEN gaat over de steeds hallucinerender wordende vluchtelingenproblematiek zoals die niet alleen door tolken zelf ervaren wordt, maar ook door de asielaanvragers en uitgeprocedeerden tot en met de man en de vrouw in onze eigen straat.

Tolken die bemiddelen tussen vluchtelingen en instanties bevinden zich vaak in een moeilijke positie. Hun functie is die van een neutraal doorgeefluik. Van hen wordt verwacht dat ze een boodschap zo exact mogelijk vertalen, daarbij abstractie makend van elke emotionele geladenheid.

TOLKEN begint in een televisiestudio waar naar alledaagse gewoonte alles verteld, getoond en besproken zal worden wat er moet verteld, getoond en besproken worden over wat er zich dagelijks weer in het binnen- en buitenland aan bijzonders of schokkends heeft afgespeeld.

We vallen binnen in de live-opname van het actualiteitenprogramma ‘Tolken’ dat plots onderbroken wordt voor een speciale nieuwsuitzending. Daarin wordt overgeschakeld naar verslaggever Gürücünüs Dolman die vanuit een legerhelikopter een onrustig ooggetuigenverslag uitbrengt over de trektocht van verschillende grote groepen Afrikanen die er blijkbaar in slaagden om naar het voorbeeld van de Heer Jezus Christus op het water te wandelen en vastberaden bezig zijn om de Middellandse Zee te voet over te steken …