Lichtelijk verdwaasd loop ik rond. Ze is net de deur uit. Voor de laatste keer. Het is kil in huis. Ik krijg het koud. Ik pak een trui en trek hem aan. De trui ruikt naar haar. Ze heeft hem vandaag nog gedragen. Ik doe mijn armen over mijn gezicht en neem haar geur eens flink tot me. Ik verbeeld me, dat ze bij me is. Ik dramatiseer, maar de tranen komen niet. Blijkbaar vind ik me niet zielig genoeg. Ik zie een doosje chocolaatjes liggen. Die had zij meegenomen. Ik eet het doosje leeg en denk aan haar: haar lekkere zachte lichaam, waar ik nu wel warm en dicht tegenaan wil liggen, hoe leuk ze is, hoe stoer ze soms kan zijn.

Tijd om naar bed te gaan. In de badkamer hangt haar handdoek. 'De fik erin!', denk ik en ik moet er zelf een beetje om lachen. De handdoek gaat de wasmand in. Ik ga in bed liggen, op 'haar' helft, mijn hoofd op haar kussen. Ik ruik haar weer, of verbeeld ik me dat maar? Ik ga in foetushouding liggen en, denkend aan haar, dommel ik in een diepe slaap.

Ik ontwaak met het opgelaten gevoel van herwonnen vrijheid. Ik ben weer vrijgezel! Yes! Ik spring uit bed en trek mijn kleren aan. Bij mijn gang naar de wc realiseer ik me, dat ik die nu weer gewoon een keer per maand schoon kan maken. De stofzuiger kan ik ook wat langer in de kast laten staan. Ik word helemaal blij. De zon schijnt. Lachend ga ik de straat op. Mijn nieuwe leven in. Wat gaat dit paasweekend mij brengen?