M ontwerpt op Het Buro waar alles mogelijk is, volgens De Baas, als je het maar wel even zelf aangeeft. Lees over haar verwikkelingen in een nine to five job.
08:50 De laatste keer dat ik op tijd kan komen, dus doe ik dat dan voor deze gelegenheid, één keertje dan. De laatste keer dat ik de sleutel in het slot steek terwijl ik hier werk, want ik weet dat hij over een maand nog steeds aan mijn sleutelbos hangt uit luiigheid en ik heus nog wel eens kom buurten.
Voordat ik naar binnen loop kijk ik even achterom, een heiig uitzicht over het haventje. Een goedemorgen voor de benedenverdieping en een verrassing op de mijne.
Een grote Indische Lelie siert mijn bureau, van lieve Ming natuurlijk. Zij geeft mij bloemen als ik jarig ben, als ik iets te vieren heb, als ik verdrietig ben en nu...
dat ik afscheid neem, vandaag, met toch een kleine steen in mijn maag. Omgeven door vlinders die mijn toekomst al wel rooskleurig in de verte zien liggen. Ik kan dat nog niet. Ik moet nog door een waas van niet te bevatten acties van de laatste tijd, eigenlijk heel 2006.
Wat een f#*king roerig jaar was dit en dan doe ik dit nog even op het laatste nippertje. Ontslag nemen! Aaah het grote woord is eruit. De Baas kijkt mij verbouwereerd aan. Zijn ogen tonen iets van ongeloof en als ik mij niet vergis, teleurstelling. Ja wat is dit nou? De hele tijd is hij bezig met zaken, klanten, tijd, deadlines, begrotingen, haast en nog eens deadlines. En dan gaat hij nu gevoelig doen? Ik kijk maar even naar zijn schoenen. Als ik weer opkijk verschijnt er een glimlach op zijn gezicht waar ik niet omheen kan, hij vermant zichzelf en dringt zijn emo-minuutje terug in de tijd.
'Ja heeeeel jammer, we gaan je zeker missen, maar ik wens je heel veel geluk enne... je weet het de deur staat altijd voor je open...'
13:00 We zitten met zijn allen bij Z&M. Alle andere mensen voor een kerstlunch, wij met z'n allen van Het Buro voor mijn afscheid, maar later blijkt ook voor de kerstlunch, en ook voor het kerstpakket en ja toch ook voor de nieuwjaarsbonus. Alles maar meteen in één. Mij deert het niet meer, ik kan me er niet meer druk om maken, ik ga weg. De wijde wereld in, ik vlieg uit. Na twee en een half jaar schud ik het stof van me af en ga WEG!
De lunch was trouwens sublime...evenals mijn afscheid. Lieve woorden van Kaat, Ming, San en Traffic. De Baas was zoals altijd aanwezig maar voor het dessert was hij al weer weg, naar een sollicitatie gesprek... lekker ironisch. Op de de dag van mijn afscheid, schud ik de hand van mijn eventuele toekomstige vervanger. So be it, 't komt en 't gaat.
17:00 Ik ben klaar, en er klaar mee... ik mag gaan.
Een laatste kus, doe het licht uit en trek de deur achter me dicht.
18:00 Ik zit op de bank met mijn jas aan in het donker, de bos designtakken ligt naast me, Josje jaagt op de kerstknijpvogeltjes met veren staart, elk met een lieve afscheidsboodschap.
Soms heb ik wel eens het gevoel dat ik gek wordt... Meneer Liefjens was niet thuis vanavond, er hing een briefje op de deur; 'Ik ben even een boodschap doen, ben zo terug'. Maar toen ik bij de buren ging navragen vertelde ze dat Meneer Liefjens voorlopig niet thuis zou komen. Hij had die nacht in de stromende regen buiten gestaan en durfde zijn huis niet meer in want hij dacht dat er inbrekers binnen waren... hij was bang. Na een huiszoeking kon de politie geen sporen van braak vinden en al helemaal geen inbreker. Wel lege jeneverflessen. Delerium noemen ze dat.
Ga hem morgen opzoeken.
