Schrijven gebeurt wel of niet, net als seks.
1 keer per week is wel erg benepen, niets voor Antenne.
Even is het rustig, er hoeft niets accuut te gebeuren.
Het is het wonderlijke gevoel na een succesvolle, zeer intensieve tijd, waarin we als idioten hebben doorgeraasd. Nu overheerst een diepe slaap, die niet in een paar dagen in te lopen is. Daardoor ontstaat er een roes en ondertussen wordt er volop gesproken over de gebeurtenissen van de afgelopen week in het kunstcircuit van Charlois. Weemoed, ontlading, toekomstplannen en veel nieuwe contacten is het resultaat. Ondertussen handelen we de laatste administratieve rompslomp af en is er tijd om af en toe niets te doen.
Ik scan alle artikelen die er de afgelopen tien dagen verschenen zijn in de pers over de Open Atelierroute Charlois 2006. Het zijn er 18, waarvan er 9 gewijd zijn aan het Nederlands Triptiek van Jonas Staal. Drie maanden geleden was me al duidelijk dat zijn voorstel voor de OAC 2006 voor rumoer zou zorgen. Reden te meer er een onderkomen voor te vinden. De uitwerking is buiten-proportioneel, maar ja, in plaats van dat de Deelgemeente Charlois ons bescherming voor het werk heeft aangeboden (zoals ze bij elke verdachte voetbalwedstrijd wel doen) is ze in de ontwijkstand geschoten. Dat is erg jammer, ze had zichzelf stevig op de kaart kunnen zetten als bestuur dat zijn inherente problematiek met behulp van beeldende kunst op straat bespreekbaar durft te maken.
De nasleep van de "affaire" is op dit moment een aanfluiting.
Ik verzamel de foto's van de atelierroute voor de website en opnieuw beleef ik de energie, die niets te maken had met het voorgaande. In alle ateliers werd druk gesproken over het werk. In gedachte fiets ik langs de diverse lokaties onder het bekijken van de foto's.
De Grondherendijk is even een concentratie van de prachtige tekeningen van Pim van Halem en de Fantaseas van Ronald Tilleman. Leo van Dijk legt de bezoekers uit hoe hij als metaalexpert de werken van Jan van Munster maakt. In de Ebenaezerstraat Straat ontvangt Bouchra haar gasten temidden van tientallen schilderijen van haarzelf en haar Marokkaanse collegae met thee.
Franklin Lopes exposeert voor het eerst in een tijdelijke ruimte op de Katendrechtse Lagendijk en wordt overvallen door het feit dat zijn werk wordt gekocht. Zes mensen van de Wolphaertstraat stampen op het laatste moment nog een geweldige groepsexpositie uit de grond en Judith Makkenze straalt bij de aanwezigheid van meer dan honderd bezoekers in haar zojuist geopende glasatelier "Voorheen Lindhout". De mannen en dames van de RDM zijn verbaasd over de overweldigende aanloop die ze krijgen en ook hier wordt werk verkocht. Wim van Egmond en Marilou Galdermans ontvangen 130 bezoekers in hun "Van Leeuwenhoekje" in de Quarantaine.
Er is iets losgekomen in Charlois en dit is pas een beginnetje.
Groet Ivo
