Het culturele online mzine van Rotterdam
antenne rotterdam

Antenne Rotterdam

jfmamjjasond
1610141923273236414549
2711152024283337424650
3812162125293438434751
4913172226303539444852
5183140

Magazine

week 13 | vrijdag 29 maart 2024 12:16 uur | 1 bezoekers

Ernest van der Kwast; Het publiek, de performers en de politiek

Wekelijks verschijnt er een essay van een Rotterdamse schrijver/ columnist. Lees hier: Ernest van der Kwast

Het publiek, de performers en de politiek

 “Literatuur, maar dan zonder onderscheid naar leeftijd, afkomst, thema, staalkaart, geslacht of genre.” Met deze woorden begint het manifest dat ik samen met een vriend vijf jaar geleden opstelde voor Nur Literatur. Misschien is manifest niet het juiste woord, want Nur Literatur is een literair podium en geen politieke partij. Maar als we een politieke partij zouden zijn geweest, dan zouden we een vreemde eend in de bijt zijn.

   We spreken over 2000. Rotterdam staat op het punt Culturele Hoofdstad van Europa te worden. In plaats van over het weer praat men over “cross-over”, “kruisbestuiving” en “multiculturaliteit”. Rick van der Ploeg is staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen. Wie jong is, wie allochtoon is, wie de kunsten laat versmelten, krijgt subsidie. “Ik ben achttien jaar en in India geboren en vandaar ben ik onlangs aangesteld als nieuwe hoofdredacteur van Passionate,” zo luidde niet voor niets mijn uitleg aan de abonnees van het Tijdschrift voor de Nieuwe Letteren waarom ík de nieuwe hoofdredacteur was. Deze uitleg was waarheid. Zoals sommige mannen hun pik achterna lopen, zo liepen beleidsmakers in deze periode allochtonen achterna. Niet het verstand telde, maar het uiterlijk. Niet de kwaliteit, maar de afkomst.

   Ik herinner me nog een gesprek met een theatermaker die subsidie wilde aanvragen voor een toneelstuk waarvoor ik de tekst zou gaan schrijven. De theatermaker zei: “Wat jammer dat je Van der Kwast heet, en niet Ahluwahlia.” De achternaam van mijn moeder is Ahluwalia. Hoe de theatermaker dat wist, was mij een raadsel. Maar dat hij het wist, zei genoeg: alleen de achternaam telde.

   Wie vindt dat ik overdrijf, wil ik graag wijzen op het volgende: Toen ik subsidie aanvroeg voor mijn debuutroman werd die aanvraag afgewezen. Maar toen ik onder pseudoniem van Yusef el Halal subsidie aanvroeg voor een boek werd die aanvraag toegewezen. Zo veel vertrouwen de commissie letteren van de Rotterdamse Kunststichting had in het boek van meneer El Halal, zo weinig vertrouwen had men in een boek van meneer Van der Kwast.

   Meneer El Halal was een vis in de subsidiewereld die iedereen binnen wilde halen. Hij schreef er zelf over: “De laatste tijd geef ik het nummer van Nadeem door. Als ik tegen iedereen ‘ja’ zou zeggen dan zou ik geen boek meer kunnen schrijven. Nadeem komt uit Irak. Hij spreekt drie woorden Nederlands. Dankjewel. Voor. Subsidie.”

   Het doek viel voor Rick van der Ploeg in 2002. Boze tongen fluisteren dat hij verantwoordelijk is voor het failliet van de multiculturele samenleving, maar zo ver wil ik niet gaan. De multiculturele samenleving bestaat nog steeds, en zal ook blijven bestaan. Goed, het imago heeft misschien een deuk opgelopen.

   Aan staatssecretaris Medy van der Laan de eer om daar iets aan te doen. Zij volgde Rick van der Ploeg op in 2003. Onder haar bewind werd niet langer de performer achterna gelopen, maar werd de jacht geopend op het publiek. Het publiek was een doorn in het oog van de politiek. Het was afwezig, en als het aanwezig was liet het zich niet mengen, het was elitair of urban, maar nooit beide. Maar vooral: het was zwart òf wit.

   Maakt het de ijsjesmaker aan de Oude Binnenweg niet uit wie zijn ijs koopt, een museum of schouwburg of festival moet tegenwoordig alles in staat stellen om een divers publiek binnen te halen. Wie geen divers publiek heeft, loopt het risico in de toekomst minder overheidsgeld te ontvangen. In een artikel in De Volkskrant pleitte Medy van der Laan voor een financiële beloning voor musea die nieuw publiek weten te bereiken.

   Maar het publiek laat zich geen museum of theaterzaal inlokken. Voor het publiek zit er tussen een ijsje en een tentoonstelling weinig verschil. En dan heb ik het niet over smaak of de prijs. Wat ik wil zeggen: ijs eet je als je er zin in hebt, en naar Museum Boijmans van Beuningen ga je ook alleen als je er zin in hebt. En zoals er mensen zijn die niet van ijs houden, zijn er ook mensen die niet van musea houden.

   De multiculturele samenleving heeft een multiculturele cultuur voortgebracht. De literatuur is verrijkt, de beeldende kunst is verrijkt, dans is verrijkt, muziek is verrijkt, het theater is verrijkt, de film is verrijkt. Maar in plaats van deze verrijking als iets moois te zien, wordt het alsmaar als probleem behandeld. Wat dat betreft verschilt de multiculturele cultuur niet veel van de multiculturele samenleving waar cynisme de norm is en men niet meer spreekt van een probleem maar van een bedreiging.

   Nu het Kabinet Balkenende II is gevallen, zou ik willen pleiten voor een staatssecretaris voor cultuur die niet de verschillen wil verkleinen, maar juist de verschillen respecteert. Want die verschillen zíjn de multiculturele samenleving.

   Nur Literatur was vijf jaar geleden een tegengeluid. In een tijd waar andere literaire festivals hiphoppende minstrelen en vioolspelende rappers programmeerden, presenteerden wij schrijvers achter een katheder, met een glas water en een microfoon. Als ik nu een literair podium in het leven zou roepen en er een manifest voor zou moeten opstellen, dan zou ik volstaan met: “Literatuur, voor wie er van houdt.”

   Daar gaat het om. De rest is politiek spel.


Ernest van der Kwast

 
Array
(
    [110083] => Array
        (
            [naam] => Rini
            [link] => 
            [reactie] => Politiek spel doet er niet toe ?! literatuur is superieur, zou het...
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2006-09-25 19:34:52
            [react_date_changed] => 2006-09-25 19:34:52
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 99152
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => 8CT9W8KFFV854
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 110083
            [editable] => 1
        )

    [110080] => Array
        (
            [naam] => Ernest van der Kwast
            [link] => 
            [reactie] => Het laatste wat ik zou zeggen is dat literatuur superieur is. In mijn ogen is literatuur meer korfbal: niet heel sexy en slechts voor zeer weinigen interessant.

Wat ik met mijn stuk tracht te zeggen is dat de politiek het multiculturele in de kunst te ver heeft willen doorvoeren. Op de performers is een klopjacht ontstaan, en het ook publiek wordt vervolgd. Musea, schouwburgen, en ook organisatoren van literaire festivals moeten zich steeds meer aanpassen. Maar m.i. wordt de multiculturele cultuur daardoor alleen verkleind: iedereen gaat op elkaar lijken, iedereen doet hetzelfde om maar subsidie te krijgen. De verschillen zijn juist de multiculturele cultuur. Daarom: Hiphop voor wie ervan houdt. Theater voor wie ervan houdt. Amazigh muziek voor wie ervan houdt. En ook: literatuur voor wie ervan houdt. 

En niet: literatuur voor allen. Want dat is een illusie.
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2006-09-25 22:17:42
            [react_date_changed] => 2006-09-25 22:17:42
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 99152
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => BH29QCCLDXMWHQP
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 110080
            [editable] => 1
        )

    [110076] => Array
        (
            [naam] => Rini
            [link] => 
            [reactie] => Helemaal mee eens, ik vind literatuur, tenminste het boek wat ik nu lees superieur. Maar bijvoorbeeld een spirituelere culturelere houding voor ieder en minder consumptie en meer betrokkenheid met global warming en dergelijke zaken. Tja, waarom zou de mensheid voortbestaan en zich verheffen, wat doet het er toe in het oneindig universum.
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2006-09-26 08:37:35
            [react_date_changed] => 2006-09-26 08:37:35
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 99152
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => S2D4FZZRETBAJ98
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 110076
            [editable] => 1
        )

    [110032] => Array
        (
            [naam] => Karin
            [link] => 
            [reactie] => En zo zal de discussie altijd blijven bestaan: is de samenleving maakbaar, of zijn er altijd krachten die zo op elkaar inwerken dat al het politieke gehussel voor niets lijkt?
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2006-09-28 19:45:49
            [react_date_changed] => 2006-09-28 19:45:49
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 99152
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => QQYPE8LGR2ACQK4
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 110032
            [editable] => 1
        )

    [109976] => Array
        (
            [naam] => Willij Vanderlinden
            [link] => Rijk In Rotterdam
            [reactie] => Tja, als beeldend kunstenaar en nu ook al cyberdiscuttantje genoemd door een college, bij deze een duit in het zakje, over de het in bescherming nemen van en het afzeiken op. 
Ben als witte vrouw wel blij dat ik op het Zakenfestival drie dagen(lijkt de Bijenkorf wel) als een ander daar naar toe kon gaan.

Rijk In Rotterdam sprak me wel aan en ik besloot de eerste Seminardag maar in model Carmen als dress en Gouden shoes met danshakken te stappen. 
Vanwege mijn onbereikbaarheid. Mannen houden van frêle vrouwen . Laarzen hadden de eerste dag niet gekund.Te eigenzinnig.
Lekker eten en drinken na afloop van de Zakenlobby.
 Grote ronde tafels in het WTC, met alle kleuren wijnen van een redelijk jaar en de tafels keurig gedekt.. 
In Buffetvorm was alles aanwezig. Van zalm tot de Marokkaanse Vleesschotel.
 Met als toetjes Italiaans ijs. Kreeg als tafelheer Hans van der Linde( de grote cateraar), die rather zat te splitsen wat wel en niet kon bij elkaar. Ik( als hongerig wezen) at alles op. 
Er kwam een vader van mijn zoon zijn school opgewonden naast me zitten. Hij tekende(ala Picasso) het damast onder met zijn Stift. Het WTC personeel was daar niet zo blij mee. Wie weet wordt het tafelkleed nog veel geld waard, probeerde ik romantisch. 
Maar het WTC(cateraar van het WTC) was onverbiddelijk. 
Er moest betaald worden.
 Na een beetje lobbyen van mijn kant- en een beetje verbaasd staand(en er van uitgaand dat er ook een kaars op had kunnen vallen) maakte ik de aanwezige attent dat dit het probleem van dit stadje was.Dreigde dat ik het gelijk aan de wethouder zou melden om de drukte van 1 tafelkleed in een Rijk In Rotterdam.

 Terwijl we al buiten aan de drinks stonden, kwam een nederige  WTC manager, het tafelkleed in een tasje van het WTC bij mij brengen. 
Gaf het op mijn beurt weer aan de tekenende vader van mijn zoon"s school en Besloot de volgende dag,

 maar eens in een rood met witte stippendress in het WTC te verschijnen. 
Was aangever bij Jort Kelder(Quote) en had, net als hij een 1000 man koppig aantal toeschouwers. 
Bij Jort dacht ik gelijk aan mijn zwarte laarzen met hoge hakken, want die zouden mijn dress wat onafhankelijker (dus sexy) doen lijken. 
Het was een succes.
Vroeg aandacht voor mijn werk voor de Diensten en Diploma"s om iets wel en dan weer niet te willen. 
 Werd later benaderd  door de Quote om iets met ze te gaan doen!

Dag 3 was het toppunt in mijn dresscode fantasies.
Rijk in Rotterdam bracht ik een ochtend voor de spiegel door. 
Deed een goud zeer gevaarlijk pakje aan, met een super strakke zwarte elastische enkelrok.
 En weer mijn Gouden Hakken. Daarnaast maakte ik van mijn loshangende haar een enorm, door de war knot en fietste de deur uit. Nagestaard door wat Black Boys op de Binnenweg.
 Kocht eerst een Mac lipstick(want ik had al 3 dagen niks uitgegeven) bij de Bijenkorf en kreeg er 2 monsters van Guerlain parfum bij.
Liet me zelfs opmaken bij de Mactent. 
Waarom niet?
De middag en avond verliepen als een droom. 
At de passievruchten die daar uitgestald waren , nam veel chocolademunten mee voor mijn zoon thuis en werd gefilmd door Anna met haar mobieltje, terwijl ik in een zwarte Saab van 69.000 euro (showmodel in het WTC)en door het bovenluik naar boven klauterde en nogal stoeipoesachtige poses aannam.
De manager van Saab wilde dat ik van het dak af kwam en hij dreigde me dat ik de Saab nu moest kopen. 
In verband met deuken in het dak. Dat is O.K. zei ik de man, als de Quote me belt, doe ik de fotoshoot in jouw auto.
 Tijdens het bekijken van de Mobielbeelden op het zwarte WTCtoilet, deed mijn outfit en uiterlijk me aan Connie Breukhoven denken.
 Begon dus ook als eerste te dansen bij de 80 ties.disco bij  The Supremes  ,
Heerlijk even drie dagen uit mijn leven gestapt.
Donderdag dus afgekickt van mijn eigen opwinding.
En vrijdag gewoon aan een muur schildering gewerkt met Antillianen, Surinamers , een stagiair en wat kinderen.  
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2006-10-01 11:40:41
            [react_date_changed] => 2006-10-01 11:40:41
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 99152
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => TWLF5G6VBREWW66
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 109976
            [editable] => 1
        )

)

Rini | 25 september 2006

Politiek spel doet er niet toe ?! literatuur is superieur, zou het...

Ernest van der Kwast | 25 september 2006

Het laatste wat ik zou zeggen is dat literatuur superieur is. In mijn ogen is literatuur meer korfbal: niet heel sexy en slechts voor zeer weinigen interessant.

Wat ik met mijn stuk tracht te zeggen is dat de politiek het multiculturele in de kunst te ver heeft willen doorvoeren. Op de performers is een klopjacht ontstaan, en het ook publiek wordt vervolgd. Musea, schouwburgen, en ook organisatoren van literaire festivals moeten zich steeds meer aanpassen. Maar m.i. wordt de multiculturele cultuur daardoor alleen verkleind: iedereen gaat op elkaar lijken, iedereen doet hetzelfde om maar subsidie te krijgen. De verschillen zijn juist de multiculturele cultuur. Daarom: Hiphop voor wie ervan houdt. Theater voor wie ervan houdt. Amazigh muziek voor wie ervan houdt. En ook: literatuur voor wie ervan houdt.

En niet: literatuur voor allen. Want dat is een illusie.

Rini | 26 september 2006

Helemaal mee eens, ik vind literatuur, tenminste het boek wat ik nu lees superieur. Maar bijvoorbeeld een spirituelere culturelere houding voor ieder en minder consumptie en meer betrokkenheid met global warming en dergelijke zaken. Tja, waarom zou de mensheid voortbestaan en zich verheffen, wat doet het er toe in het oneindig universum.

Karin | 28 september 2006

En zo zal de discussie altijd blijven bestaan: is de samenleving maakbaar, of zijn er altijd krachten die zo op elkaar inwerken dat al het politieke gehussel voor niets lijkt?

Willij Vanderlinden | 01 oktober 2006

Rijk In Rotterdam

Tja, als beeldend kunstenaar en nu ook al cyberdiscuttantje genoemd door een college, bij deze een duit in het zakje, over de het in bescherming nemen van en het afzeiken op.
Ben als witte vrouw wel blij dat ik op het Zakenfestival drie dagen(lijkt de Bijenkorf wel) als een ander daar naar toe kon gaan.

Rijk In Rotterdam sprak me wel aan en ik besloot de eerste Seminardag maar in model Carmen als dress en Gouden shoes met danshakken te stappen.
Vanwege mijn onbereikbaarheid. Mannen houden van frêle vrouwen . Laarzen hadden de eerste dag niet gekund.Te eigenzinnig.
Lekker eten en drinken na afloop van de Zakenlobby.
Grote ronde tafels in het WTC, met alle kleuren wijnen van een redelijk jaar en de tafels keurig gedekt..
In Buffetvorm was alles aanwezig. Van zalm tot de Marokkaanse Vleesschotel.
Met als toetjes Italiaans ijs. Kreeg als tafelheer Hans van der Linde( de grote cateraar), die rather zat te splitsen wat wel en niet kon bij elkaar. Ik( als hongerig wezen) at alles op.
Er kwam een vader van mijn zoon zijn school opgewonden naast me zitten. Hij tekende(ala Picasso) het damast onder met zijn Stift. Het WTC personeel was daar niet zo blij mee. Wie weet wordt het tafelkleed nog veel geld waard, probeerde ik romantisch.
Maar het WTC(cateraar van het WTC) was onverbiddelijk.
Er moest betaald worden.
Na een beetje lobbyen van mijn kant- en een beetje verbaasd staand(en er van uitgaand dat er ook een kaars op had kunnen vallen) maakte ik de aanwezige attent dat dit het probleem van dit stadje was.Dreigde dat ik het gelijk aan de wethouder zou melden om de drukte van 1 tafelkleed in een Rijk In Rotterdam.

Terwijl we al buiten aan de drinks stonden, kwam een nederige WTC manager, het tafelkleed in een tasje van het WTC bij mij brengen.
Gaf het op mijn beurt weer aan de tekenende vader van mijn zoon"s school en Besloot de volgende dag,

maar eens in een rood met witte stippendress in het WTC te verschijnen.
Was aangever bij Jort Kelder(Quote) en had, net als hij een 1000 man koppig aantal toeschouwers.
Bij Jort dacht ik gelijk aan mijn zwarte laarzen met hoge hakken, want die zouden mijn dress wat onafhankelijker (dus sexy) doen lijken.
Het was een succes.
Vroeg aandacht voor mijn werk voor de Diensten en Diploma"s om iets wel en dan weer niet te willen.
Werd later benaderd door de Quote om iets met ze te gaan doen!

Dag 3 was het toppunt in mijn dresscode fantasies.
Rijk in Rotterdam bracht ik een ochtend voor de spiegel door.
Deed een goud zeer gevaarlijk pakje aan, met een super strakke zwarte elastische enkelrok.
En weer mijn Gouden Hakken. Daarnaast maakte ik van mijn loshangende haar een enorm, door de war knot en fietste de deur uit. Nagestaard door wat Black Boys op de Binnenweg.
Kocht eerst een Mac lipstick(want ik had al 3 dagen niks uitgegeven) bij de Bijenkorf en kreeg er 2 monsters van Guerlain parfum bij.
Liet me zelfs opmaken bij de Mactent.
Waarom niet?
De middag en avond verliepen als een droom.
At de passievruchten die daar uitgestald waren , nam veel chocolademunten mee voor mijn zoon thuis en werd gefilmd door Anna met haar mobieltje, terwijl ik in een zwarte Saab van 69.000 euro (showmodel in het WTC)en door het bovenluik naar boven klauterde en nogal stoeipoesachtige poses aannam.
De manager van Saab wilde dat ik van het dak af kwam en hij dreigde me dat ik de Saab nu moest kopen.
In verband met deuken in het dak. Dat is O.K. zei ik de man, als de Quote me belt, doe ik de fotoshoot in jouw auto.
Tijdens het bekijken van de Mobielbeelden op het zwarte WTCtoilet, deed mijn outfit en uiterlijk me aan Connie Breukhoven denken.
Begon dus ook als eerste te dansen bij de 80 ties.disco bij The Supremes ,
Heerlijk even drie dagen uit mijn leven gestapt.
Donderdag dus afgekickt van mijn eigen opwinding.
En vrijdag gewoon aan een muur schildering gewerkt met Antillianen, Surinamers , een stagiair en wat kinderen.


*

laat dit veld leeg

Tweets about "#rotterdam"