Rotterdam Magazine - Haagsche Hope

Het culturele online mzine van Rotterdam

Antenne Rotterdam

ARCHIEF

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

Magazine

deelnemers

Proefpark de PuntProefpark de Punt is begonnen in september 2004. Het Proefpark toont aan dat een integrale aanpak van inrichting, gebruik en beheer, niet alleen mogelijk is, maar ook de dynamiek en kwaliteit van de openbare ruimte verbeteren.

Buitenplaats SpangenDoor Woonstad en deelgemeente Delfshaven is Creatief Beheer gevraagd een trajectplan te ontwikkelen en uit te voeren, waarbij de spoordijk en de ontwikkeling van het gebied eromheen centraal staat: Buitenplaats Spangen.

week 51 | zaterdag 21 december 2024 14:58 uur | 0 bezoekers

Magazine
Susanne Volder
18 juli 2006
1583x bekeken

Haagsche Hope

22.59 Station RIJSWIJK.Back on memory lane.Net oma bezocht.De oermoeder.Familie.Vader.Oorsprong.Ik.

De weg terug naar Rotterdam echter overtrokken door visioenen aan de hier zelfgekozen dood van Pierre. Na het kopen van mijn kaartje daal ik de trap af, diep onder de grond. Het perron, eindeloze meters verlatenheid. Eenmaal in het midden is er geen uitweg mogelijk. De ideale plek voor onheil en dus niet voor meisjes alleen. Een voluptueuze, Surinaamse jongedame in gezelschap van haar moeder wacht beneden op mij. Angstig. Moeder neemt afscheid. 'Jullie zijn nu samen.'

We lopen een eind en gaan zitten. Haar ogen zoeken naar camera’s terwijl ze haar sigaret rookt. 'Mooie hakken,' zegt zij. 'Mooi haar,' zeg ik. We wachten. Slechts 2 treinen per uur stoppen hier. Maar zo velen razen voorbij. Nergens anders is het duidelijker dat dit vervoersmiddel, mits je haar verkeerd gebruikt, de snelste weg naar de hemel is. Revalidatie uitgesloten. Keer op keer duik ik ineen.

De laatste keer dat ik dacht aan het einde was na een avond in Rotown samen met mijn favoriete vrouw. Geen woord hebben we met elkaar gewisseld, want we lieten ons afleiden door twee brutale jongemannen met snode plannen. Daartoe kregen ze geen kans uiteraard. Eenmaal thuis werd ik overmand door een gevoel van eenzaamheid. Radeloos. Plotseling leek het weer onmogelijk om echt contact te maken. Om de afstand tussen mij en de ander te overbruggen. Een terugkerend verlangen naar de ultieme intimiteit. Niet om haar te bezitten, maar om te ervaren. Als dat niet kan, dan wil ik niet.

Een paar weken terug. 'Mag ik je ontvoeren?' Ik stap in en we rijden naar zijn huis. Koude rosé. 'Vergif,' zeg ik. Toastjes met oude kaas en mangochutney. Toe maar. Je rookt je dagelijkse joint. Maar ik wil dat je me aanraakt. Ik wil jou aanraken. Dat is wat tegenwoordig tussen ons gebeurt.

Uren later. Naakt. 'Maar we hebben nog steeds niet gevreeën,' zeg je. 'Nee,' zeg ik. 'Wil je dat,' vraag je. 'Ik wil dat je doet wat je wilt,' zeg ik. 'Dat wil je niet,' mompel je, 'jij wil diepzinnige gesprekken, dat kan ik niet.' 'Je kunt je gevoel niet onder woorden brengen,' zeg ik,' en je onderdrukt en ontkent.' 'Door hard te werken,' vraag je. 'Door veel meer,' zeg ik. Discipline is je overlevingsmethode. Een behoefte aan harde realiteit. Tegelijkertijd ontsnap je waar maar mogelijk. De ware escapist. Misschien is het tijd om het leven in jou ruimte geven.

'Hoe dan nog meer, geef eens een voorbeeld,' vraag je. De jongens en ik. Altijd moet ik antwoorden. 'Nee,' zeg ik. 'Daarvoor ben ik nu niet hier.' Echter hoe lichamelijker we worden, hoe minder je me zal laten zien. Helaas. Binnenkort houdt het op.

Herfst 2002 Onmacht. Daar hou ik niet van. Ik ben ook geen controlefreak. Toch? Maar dan, snijdende messen, opengereten rug, ogen onbeweeglijk gericht op prooi. Of onbepaald overmeesterend overwinnaar. Machteloosheid en agressie gaan hand in hand. Ik houd niet van mannen die slaan, maar van hen die bereid zijn controle te verliezen. Af en toe. Verlies van grip op wat de werkelijkheid voorstelt. Op wat je wilt doen en wil laten. Op wie je wilt zijn. Wij willen elkaar slaan, omdat ik tentoonstel wat jij verbergt en omdat jij verspreidt wat ik probeer te overkomen in mijzelf. Omdat je altijd wil wat je niet hebt, of wat je juist herkent.

Wij moeten dus wel iets uitvechten ja. Maar niet zo. Ik wacht op de dag dat je niet meer bang bent voor wat je voelt. Als je begrijpt dat de wellust moet zegevieren, je ogen wegdraaien, de wereld onzichtbaar wordt, onbelangrijk ook, pas als de lach van een waanzinnige ontsnapt aan je lippen, pas als je alles wil geven om tot je te kunnen nemen waarnaar je verlangt. Pas dan wat?

De zondagavond van Camping Rotterdam. Sterk en tevreden. La Isla Bonita ontruimd. Haar bewoners doen hun vreugdedans in het volle licht van de maan. Voorlopig besluit ik toe te kijken. Ga zitten bij Levina en Jacoline, terwijl de hipste man van Rotterdam mijn voet masseert. Hij wil me graag bij het feest betrekken. 'Ben je nog niet dronken,' vraagt hij terwijl hij in mijn ogen kijkt. Ik lach. Jij wel? Hij gaat weer dansen.

Levina merkt tot mijn verbazing op dat ze het prettig vindt dat ik gewoon ben wie ik ben. Blij wanneer blij, boos wanneer boos. 'Niet erg makkelijk,' zeg ik. 'Nou, tis eigenlijk wel duidelijk. Je hebt wel een hoop boosheid in je. Maar je gebruikt het goed.' 'Ik zou willen dat meer mensen zichzelf lieten zien,' zeg ik. 'En ik begrijp dat niet iedereen dat kan. Maar ik voel me vaak nogal alleen.' 'Je zult niet bij iedereen vinden wat je zoekt. Misschien moet je eraan wennen dat een stukje eenzaamheid bij jouw leven hoort,' zegt ze.

De hipste man van Rotterdam plaatst zich nu recht voor mijn neus. Hij heeft een mes in zijn hand en zwaait er dreigend mee. 'Doe het dan,' daag ik hem uit, mijn keel tonend. Hij komt weer dichterbij. 'Nee,' zegt ie. 'Er zijn nog mensen die jou nodig hebben.' 'Dat weet ik,' zeg ik.

Twee dagen later word ik om 14.00 wakker. Totaal uitgeput, maar enigszins opgefrist. Nu is het tijd om weer naar buiten te gaan. Mijn fiets bepaalt de bestemming. Ik weet even niet waar ik heen wil. Het schitterende water van de maas helpt een handje. Voor ik het weet zit ik in de taxi naar de overkant. Het duurt nog geen 3 spectaculaire minuten, maar mijn ogen glimmen. Ik loop langs de kade bij HNY naar het uiterste puntje. Hoe vaak stond ik hier niet ’s nachts te staren naar die veelbelovende stad. Wensend er deel vanuit te maken. Het gebeurt. Ik ben hier. Alles wat ‘s nachts was, wordt langzaam dag.

Waardeer:

Susanne | 18 juli 2006

Nou niet meer doen hè Rini. Heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om de titel op te fleuren. Tis weer ochtend tenslotte.

Rini | 18 juli 2006

Is het leven niet mooi, mysterieus en hip. Ik las dat mensen gelukkiger zijn naarmate ze ouder worden. Dus je beste jaren liggen in het verschiet...

Pascal | 18 juli 2006

Begrijp je dat ik niet alles snap?
of is het juist zo geschreven?
heeft het ene stukje ook met het andere te maken???

groeten,
een Hagenees wonend in Rijswijk vlakbij het station. Ja het is lang ja het stinkt daar vaak. maar ik kom er graag, als ik daar instap wil vaak zeggen dat ik ga leuke dingen ga doen(bijv. stappen in Den Haag of Rotterdam) :-)

Kroontjespen | 18 juli 2006

Mooi. Soms gaat t boven me pet, maar toch: mooi.
Vraagje (serieus): Is iemand slaan ook niet de controle verliezen?

suus | 18 juli 2006

Pascal: tis wel associatief geschreven en er zijn dus overeenkomsten tussen de verschillende stukjes, maar die zijn heel persoonlijk dus niet makkelijk vindbaar voor derden. Zie het als een verwoording van de dingen die passeren in een jongedamesleven die langzaam op hun plek 'aan het vallen zijn'. En begrijp ervan begrijpt wat je aanspreekt. Station Rijswijk vind ik nog steeds echt een gruwel. Slaan, lieve Kroontjespen, is een lichamelijke uiting (en sex kan dat op een bepaalde manier net zo goed, toch?) van controle verliezen. (Behalve als het met toestemming van beide partijen gebeurt natuurlijk) Wat mij interesseert is de reden waarom. Waarom wil je iemand pijn doen, terwijl je tegelijkertijd ook naar die persoon verlangt?
Hé, maar ik word echt steeds gelukkiger!Haha.

Mirjam | 18 juli 2006

Ken je die bestseller van die mannen van Mars en die vrouwen van Venus? De exacte titel ben ik even kwijt. Ongeveer: Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus. Ik ben blij dat ik die gelezen heb. Hierdoor heb ik mezelf veel frustratie bespaard.

Pascal | 18 juli 2006

@Mirjam niet "ongeveer" zo heet het boek precies! :-D zelf heb ik het niet gelezen
@suus voor jonge dame zijnde kan ik me er wel iets bij voorstellen dat st Rijswijk niet zo fijn is.
fijn dat je steeds gelukkig wordt!

Kroontjespen | 18 juli 2006

My dearest Ma Flodder,

daar kan ik je het antwoord niet op geven.
(Een beetje) pijn kan soms best fijn zijn, en iemand (een beetje) pijn doen kan je misschien het gevoel geven dat je die ander echt 'raakt'..
Maar iemand slaan naar wie je eigenlijk verlangt... misschien verkeer je in de verkeerde kringen?

Zusje | 18 juli 2006

Voor iemand met een beetje temperament is het toch eigenlijk heel natuurlijk dat je de neiging hebt om sommige personen te willen slaan. Daar hoef je geen Ma Flodder voor te zijn. Dat komt in de beste kringen voor. Medemensen doen zo vaak dingen die je kwaad kunnen maken, ook al zijn ze tegelijkertijd ook lief en aardig. Ik vind het niet zo raadselachtig, ik heb die neiging om te slaan geregeld en vrijwel al mijn kennissen ook. We doen het alleen niet.

susanne | 18 juli 2006

KP: Nee, joh. Oh!!! We hebben weer een misunderstanding. Zal ik het erop wagen en een poging doen om het je uit te leggen? Ik hou er niet van om iemand pijn te doen, andersom idem dito, behalve een stevige tik op mijn billen op het juiste moment dan. Dit stukje gaat over een situatie die van een emotionele ontmoeting die langzaam veranderde in een sexuele krachtmeting. Als iemand veel van je weet en tegelijkertijd zoveel aantrekkingkracht op je uitoefent dat je niet voor je zelf instaat, sterker nog, het valt niet eens echt te verklaren waarom je iemand wil, behalve dan omdat hij iets doet met je ziel, dan ga je tegen dat verlangen vechten om jezelf te beschermen. En naar de ander toe is dat soms letterlijk. P:Pierre pleegde er bijna een jaar geleden zelfmoord. Mirjam: Ken het boek, verklaart een hoop inderdaad, maar ik ken net zoveel vrouwen die hun gevoelens niet kunnen uiten. Het gaat me echt meer om het laten zien wie je bent, de mooie en de lelijke dingen, als voorwaarde voor de meest waardevolle, intense, leerzame ontmoetingen.

Susanne | 18 juli 2006

Hahaha, wat een bevrijdend antwoord zusje! Het is te danken aan het temperament. Heb je echt nog nooit iemand geslagen? Ik geloof er niets van!

Zusje | 19 juli 2006

Natuurlijk wel. Alleen niet zo vaak als ik wel zou willen. Wat mijn geliefde betreft, bijt ik liever. In de dierenwereld vechten mannetjes en vrouwtjes van veel diersoorten een bepaalde periode voor zij tot paren over gaan en na het paren nemen zij dan weer afstand.

susanne | 19 juli 2006

Wie heeft eigenlijk romantische liefde uitgevonden, haha. We zijn het echt verleerd om beestjes te zijn. Als we iets "beestachtigs" doen is het gelijk stout. Een iets naar links overhangende combinatie van instinct en verstand lijkt me ideaal. Zijn vrouwen dan misschien toch nog meer beestjes dan mannen? Over het paren. Dat is gewoon het lekkerst als je handelt zonder teveel na te denken. En het is eigenlijk een redelijk agressieve daad. Toch Kroontjespen?

Kroontjespen | 19 juli 2006

Haha... it sure can be. Maar ik moet me, namens mijn medemannen, toch even verweren tegen jouw opmerking over 'beestjes'. In vrijwel het gehele dierenrijk houdt het mannetje er meerdere partners op na. Hij verwekt het nageslacht, het vrouwtje doet de rest. Maar als 'wij zoogdieren' even niet voldoen aan het sociaal verplichte idee van monogamie, worden wij (door jullie, ja ik generaliseer voor het gemak even) hardhandig teruggefloten!

Susanne | 19 juli 2006

Haha, touché! Maar punt 1 is het vrouwtje in de natuur dan wel trouw aan haar man? Want punt 2 tot een paar eeuwen terug was het de vrouw die goldt als de vlugst ontvlambare en zondige van onze mensensoort, tot grote frustratie van de man. Jullie zijn alleen maar sterker en hebben ons daarom gedwongen om trouw te blijven wachten tot HIJ thuiskomt van het avontuur, want anders zwaait er wat, en zo zijn we fijn weer bij het slaan. Ik was trouwens voor een combinatie van veel intuitie en genoeg verstand. We zijn nou eenmaal aan evolutie onderhevig. Dus als je een "meerdere vrouwen man" bent, is het toch heel vooruitstrevend om naar een partner te zoeken die dat trekt, ipv de lieve vrouwtjes constant teleur te stellen.

Pascal | 19 juli 2006

Exact kan ik het me niet meer herinneren, maar ik heb weleens iets gehoord in de zin van: dat een leeuwin zich door een paar leeuwen (2 a 3?) laat bevruchten hopende dat de sterkste zaad zijn werk doet.
Vraag me niet waarom ik me dat nog kan herinneren???

susanne | 19 juli 2006

Hahahaha, het wordt steeds leuker. Misschien vond je het een geruststellend idee dat het voortbestaan van de door mannen gedomineerde wereld uiteindelijk toch in de klauwen van het vrouwelijk inzicht/libido ligt. Maar natuurlijk doen we het tesamen. Alle kwesties tussen mannen en vrouwen, pff. We zijn gewoon anders. Ik ben volgens mij helemaal niet geëmancipeerd. Iedereen moet gewoon doen wat ie moet doen. Als we dat nou eens deden. Maar Pascal, waarom ben jij dat boekje dan gaan lezen over Mars en Venus?

Susanne | 19 juli 2006

Oh, jij had het niet gelezen. Waarom eigenlijk niet?

Kroontjespen | 20 juli 2006

I ain't no multiple women man. Maar juist dat gegeven, dat wij mannen ons verzetten tegen genetisch bepaalde aspecten, zouden jullie wel eens wat meer mogen waarderen ;-).
En ik ga met je mee mbt die boeken; natuurlijk kun je er n hoop wijsheid uit halen, maar dat mannen en vrouwen verschillend zijn moet gewoon een ieder accepteren. Ik zou zeggen leer van elkaar en doe er je voordeel mee.

Zusje | 20 juli 2006

Vrouwen zijn ook niet massaal trouw. Uit onderzoek schijnt te blijken dat 1 op de 5 getrouwde vrouwen een kind krijgt van een een vreemde man. Bij stamboomonderzoek wordt hiervoor ook gewaarschuwd. Uit een of ander Belgisch onderzoek bleek dat 20 procent van de vrouwen vreemd gaat. Dat komt dus goed overeen.

susanne | 20 juli 2006

Ja, zusje die berichten hoor ik ook steeds maar terug. Ik heb uit betrouwbare bronnen begrepen dat je een orgasme nodig hebt om zwanger te worden. Hoe wind je elkaar nog op na zoveel jaar getrouwd zijn?(wie geeft me een inspirerend antwoord...) Het romantische huwelijk, dat je moet trouwen met je grote liefde, is ook afkomstig uit de Verlichting dus hoe oud? Een krappe 150 jaar? Daarvoor was het een zakelijke overeenkomst. Je geliefde, dat was niet hetzelfde als je echtgenoot. Misschien moeten we dat weer invoeren.

Susanne | 20 juli 2006

Kroontjespen, ben je werkelijk altijd een nobele heer? Doe je altijd wat goed is? Laat je je wel eens gaan?

Kroontjespen | 20 juli 2006

Haha (again).
Ik tracht me enkel en alleen staande te houden op de woelige zee van verlokkingen die ik elke dag op mijn pad vind.. Ik maak de keuzes waarvan ik denk dat het de juiste zijn. Maar ben heus niet altijd serieus hoor (remember?).
En je hoeft toch niet te trouwen? Problem solved.

Pascal | 20 juli 2006

Aan de ene kant lijkt het me wel een interresant boek, maar ik ben geen lezer en ik heb het boek niet...

Pascal | 20 juli 2006

Een inspirerend antwoord, tja ehm erg inspirerend is het misschien niet, maar ik ken je verder niet, dus ik hou het bij een algemeen antwoord. Als je het goed doet, lukt het vast wel, ook na jaren, je zal wat meer moeite(in de zin van een beetje voorbereiding enzo)moeten doen misschien, maar het moet gewoon kunnen.......

Susanne | 20 juli 2006

Heb een tijdje in een winkel gewerkt waar we (peper)duurdere lingerie en speelgoed voor volwassenen verkochten, superleuk, heb veel geleerd over wat mensen allemaal privé bezighoudt en dat je in je sexleven moet investeren als je het spannend moet houden. Gaat niet vanzelf. Trouwen hoeft niet, verbinden is het woord. Dat kan op vele manieren, maar de meest succesvolle is die van de geest en niet die van de efficientie, denk ik. Maar ja, ik ben dan ook een kneus in relaties. En KP, je zat zeker vol met grappen, maar vatte veel van de mijne wel serieus op. Hoe zit dat dan?

KP | 20 juli 2006

Hoe kom je in enkele stappen van een verlaten treinperron naar adult shopping?
Ik deel je mening over 'verbinden' hoor, dus het ligt niet aan het feit dat je een relatiekneusje bent.
En tja.. als ik enigszins onder de indruk ben van iemand die ik niet ken, schakel ik mn defense mode in en ga ik bij twijfel uit van het serieuze, ipv het komische.

Klaas | 20 juli 2006

Ik heb best zin om jullie een beetje te slaan. Jullie springen van de hak op de tak, dat is toch geen gedachtenwisseling? Houden jullie het toch eens bij één onderwerp. Bijvoorbeeld het onderwerp van Susanne, dat je zin hebt om iemand te slaan waar je naar verlangt. Doe je best. Bedankt.

Nosy | 20 juli 2006

Susanne, waar is die hippe man gebleven?

Susanne | 21 juli 2006

Hahahaaaaaahahaa, waar komt die beste Klaas nu opeens weer vandaan? Ik ben het met je eens dat we afdwalen van mijn eigenlijke onderwerp, maar dat is niet hetgeen wat jij aanhaalt. Ik schreef enigszins verborgen over mijn verlangen naar geestelijke intimiteit, naar een open contact met de ander, man én vrouw, wat zich in eerste instantie niets te maken hoeft te hebben met lichamelijkheid, maar wat zich vaak wel zo uit. Daar word ik niet alleen heel gelukkig van, het intermenselijke is ook mijn grootste fascinatie. Zelfs zo dat alles wat ik doe op dat verlangen gebaseerd is en dat daaruit voortkomende teleurstelling ook een enorme impact heeft op mijn levenslustigheid. Gelukkig merk ik steeds vaker dat ik beter om kan gaan met de consequenties van mijn verwachtingen en dat het er niet voor zorgt dat ik minder open ben. Zodat ik niet ook voor de trein hoef te springen. Ik vind het dus alleen maar verrassend hoe er gereageerd wordt en prima dat we lekker freewheelen. Als jij het belangrijk vindt dat we het weer even hebben over het pijn willen doen van degene naar wie je verlangt, be my guest. Vertel mij maar hoe jij daar over denkt. Nosy, hippe mannen komen en gaan, zoals het verschijnselen betaamt. Ik kom hem vast wel weer tegen, hij had andere dingen aan zijn hoofd. HELAAS.
KP: lief.

Houten Klaas alias Klaas | 21 juli 2006

Beste Susanne, je hebt volkomen gelijk met je observaties over mannen en vrouwen. Ik ben wellicht nog een stuk cynischer, maar dat bespaar ik je. Ga in ieder geval door met mooie boeken lezen, die zijn veel opener dan menig mens. Twee geheel vrijblijvende titels: 1. De bruiloft van de zeven zigeuners van Den Doolaard.
2. De man zonder eigenschappen van Musil. Nog bedankt voor je reactie. Houten Klaas.

Pascal | 21 juli 2006

trouw/verbinden: wie zegt ook dat je "trouw" moet zijn in een relatie? ik veroordeel niemand die een vrije relatie heeft maar ALLE partijen moeten wel op de hoogte zijn en het er mee eens zijn vind ik. Dit wil niet zeggen dat ik hier ervaring mee heb en dat wil ik ook niet. Ik ben er voor 1 persoon(in die relatiesfeer) en verwacht ook dat ik de enige voor die persoon en. ////Intermenselijk ook interresant, "voelen" wat de ander voelt, "voelen" wat de ander wil zeggen, aan de ander denken wanneer hij/zij ook aan jou denkt en op een gegeven moment toch ook wel dat goede vetrouwde gevoel lichamelijk(in combi met het mentale) bezegelen......

Susanne | 21 juli 2006

Lieve Houten Klaas, ik heb mijn opkomend cynisme tijdig de kop ingedrukt door onbevangenheid te simuleren. Lang genoeg volhouden en het sprookje wordt waarheid. Gelukkig. Die van Musil staat op mijn verlanglijstje, bedankt voor de tips. Waar komt jouw cynisme vandaan?

Susanne | 21 juli 2006

Hé Pascal, wat betreft de trouw, ik ben het helemaal met je eens, ik zei eerder al zoiets tegen KP. Maar vrijheid nemen is niet hetzelfde als vrijheid geven. Daar heb je karakter voor nodig. En karakter, daar moet je hard voor werken. Poepoe. Nou nou. Godverdikkie. Dus kiezen de meesten voor standaard. Toch? Of niet?////Je verrast me! Je weet het! Dat is magie. "If it's magic, why can't it be everlasting?"

KP | 21 juli 2006

I hear you over dat intermenselijke, op geestelijk niveau. Ik zou soms ook nog dieper door willen dringen, echt elkaars deepest (& darkest) secrets en feelings willen weten. Zodat een enkele blik al volstaat om elkaar een heel verhaal te vertellen.
Anderzijds ben ik vrij nuchter (en misschien wel egoistisch) ingesteld: uiteindelijk zijn we allemaal maar individuen, die toevallig een ander individu ontmoeten die goed bij ons past en bij wie we in de buurt blijven, tijdens dit korte aardse bestaan. Vingers?

Susanne | 21 juli 2006

KPtje, je zult je leven lang omringd blijven met andere mensen. Ja, wij zijn tegenwoordig individuen, met alle voordelen van dien, maar ons hele zijn is gemaakt voor de samenklontering.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat iemand liever zijn bestaan samen uitzit in onverschilligheid, dan dat hij zijn tijd besteedt aan relaties met mensen die echt willen weten wie jij bent en nog wil worden. Het houdt je wild en fris. Waarom zou je niet op zijn minst 1 keer proberen de mogelijkheid te grijpen om het beste uit jezelf en de ander te halen? Mensen kunnen zoveel
meer voor elkaar betekenen dan slechts gezelschap. Magie is heel sexy trouwens. En ook misleidend. Je moet je magic eye dus trainen. Aan de slag. Dit wil je niet missen!
Of zeg ik nu hele rare dingen?

Pascal | 21 juli 2006

Dat ik voor "standaard" kies omdat ik geen karakter heb? of begrijp ik je verkeerd? geen onjuiste gedachte. Als ik naar mezelf kijk zie ik het niet zo. Of ik voor helemaal standaard kies? Dat weet ik nog niet. Wel kies ik voor monogamie, 1 persoon(in mijn geval vrouw) om mijn leven mee te delen op liefdes(en daarbij seks)relatie vind ik voldoende!///haha ik verras je, zozo. Everlasting? dat kan het wel zijn. Het is hoe je het zelf ervaart en hoe je er zelf over denkt. Na bijvoorbeeld een relatie van 10 jaar kan het er nog steeds zijn, maar ervaar je het misschien anders en valt het minder op. voorbeelden in een andere situatie: je krijgt een kind, daar ben je gek op en na 10 jaar nog steeds, maar anders dan 10 jr geleden. Je bent gek op dansen en je gaat naar dansles iedere week, lekker fanatiek. Na 10 jaar kun je er nog steeds van houden, maar je ervaart het nu anders. Na 10 jaar kun je je partner nog steeds aanvoelen en waarschijnlijk nog beter dan daarvoor, maar je ervaart het nu anders.............

susanne | 21 juli 2006

Nee, ik kan niet over jou oordelen. Ik geloof in monogamie, of eerder in de liefde. En anders kan ook dieper betekenen, zoals je vertelt. Ik zie daar de waarde van in. Maar voor dat het zover is……

Alle dingen in het leven nu (onsjongemensenleven) vragen dat je zelfstandig (individueel) bent, je eigen keuzes maakt, je eigen richting bepaalt, maar dat velen moeite hebben om zich bewust te worden van wie ze dan eigenlijk zijn en wat ze nou echt belangrijk vinden. Dus volgen we de bekende paden. Veel te gehaast. Wat uiteindelijk niet bevredigt. Ik hoor tegenwoordig veel over een midlife crisis rond de dertig. Ik geloof dat je er alleen niet altijd uitkomt. Daarom hamer ik zo op die ‘echte’ ontmoeting met de ander. Niet om haar te bezitten, nogmaals, maar om haar te ervaren. Omdat het je verder brengt. Omdat je daarvan leert.

Nosy | 21 juli 2006

Susanne, wat zou jij nu in concreto willen leren in een open ontmoeting met een ander? Het is mij niet helemaal duidelijk.

D | 21 juli 2006

Suus, fijn stuk, Heb niet alle reacties gelezen...maar als het om de liefde gaat,,tel me about it. In deze tijd ben je in ieder geval nog niet uitveranderd voor je dertigste (als je een beetje kiest voor het leven in ieder geval). Misschien is dat een verklaring voor mijn (en misschine anderen) huidige grote vraagtekens over de ware liefde...bestaat die? Is het waar..en hoe weet je dat?...kan het pas na 5 langdurige intieme relaties of pas na mijn veertigste.. of.. zijn al die vragen ook een urge naar controle? En terwijl ik schrijf herinner ik mij een zomeravond, toen ik 16 was.(12 jaar geleden).. en toen ik met een biertje bij een kampvuur ook als deze vragen stelde..Ik durf op dit moment maar 1 ding te zeggen tegen mezelf en jou om me heen; ........................................ zorg dat je hoofd er niet te veel tussen zit...GA en beleef en durf contact te maken... alleen dan zul je jezelf vinden... en de ander en in de ander jezelf ..
amen

Susanne | 22 juli 2006

Ik wil weten wie ik kan zijn, Nosy. Wat een mens allemaal kan zijn.
Hai D: Mooie afsluiter! Daar moet ik het misschien maar bij laten. Supertof mensen!

Klaas | 22 juli 2006

Beste Susanne, natuurlijk ben ik in mijn nopjes over je vriendelijke aanhef. Ik vind dat je je wel heel snel uit de voeten maakt nu Nosy je gewoon vraagt om je een beetje te openen en concreet over je wensen en verlangens te worden. Je houdt het allemaal wel erg vaag. Vriendelijke groeten, Klaas.

susanne | 22 juli 2006

Oehhhhoeh, helemaal goed. Ik ben er gewoon hoor. Ik heb alleen al zoveel woorden heb gebruikt en ben daarmee al heeeeeeeeeeel veel opener dan een Nosy, of een Klaas wat mij betreft. Sorry Klaas. Mijn stuk ging in eerste instantie over het verlangen naar die open ontmoeting, niet naar de blootstelling van mijzelf hier en nu tegenover iedereen, omdat iemand die nooit iets zegt over zichzelf dat graag wil. Maar oké. Ik wil van weten wie ik kan zijn, in botsing met het open andere. Ik wil mij verbazen over alles wat niet aan de oppervlakte ligt, maar wat wel bepalend is in de levensloop van een mens. Naar alles wat je verstopt verbergt of waar je je gewoon niet bewust van bent en daartegenover alles wat je juist wel laat zien. Omdat ik denk dat de wereld er een stuk leuker van wordt als we echter contact met elkaar hebben. ETC ETC. Maar waarom wil IK het echt? Omdat ik denk dat ik mensen zo kan doorgronden. Omdat ik bang ben voor illusies. Ik ben bang om te vertrouwen. Omdat ik bang ben Nosy. IEHHHHhhh! Tevreden? Nu jullie. (denk kampvuur)

Zusje | 22 juli 2006

N.a.v. D. over de ware liefde. Mijn geliefde, degene die ik bijt, vroeg hoe ik dacht over de ware liefde. Ik zei: Die bestaat niet. En hij: HIER ZIT IE! Ik: Maak dat maar eens waar! De ene ware liefde bestaat volgens mij niet. Ik denk dat er wel minstens 10 kunnen zijn.

Klaas | 22 juli 2006

Lieve Susanne, hoe voorkom ik dat ik in mijn illusies trap. Door ze, zodra ze zich aandienen, op te schrijven en uit het hoofd te leren. Dan kan ik hun signalen vlot herkennen als ze aan mijn deur kloppen. De boekhouding der illusies noem ik dat altijd. De tweede stap is ze te onderscheiden in illusies waar ik wel een tijdje in mee wil gaan, of gevaarlijke, maar bedwelmende illusies. Ook dat schrijf ik op. Ontmoet ik een medemens (ik mijn geval altijd een vrouw) dan check ik onmiddelijk via mijn papiertje, dat ik altijd bij me draag, of het gevaar bestaat dat ik blindvaar op een gevaarlijke illusie. Een hele boekhouding maar het bespaart veel inspanning en teleurstelling. Je merkt wel, mijn gevoelens laat ik niet de hoofdrol spelen, ook al heb ik er een heleboel. Kortom houd vooral je hoofd erbij. Bovendien is mijn motto: De mens leeft zonder hoop in begeerte. (Dante) De groeten van Klaas, voor al uw boekhoudproblemen.

B | 22 juli 2006

Heej Susanne, kan jij hier misschien iets mee, qua 'even andere boeg'? Het zou zomaar kunnen..
http://www.heleenvanroyen.nl/stout/

Nosy | 22 juli 2006

Wat mij betreft heb je gelijk hoor Susanne, ik ben meestal niet open over mezelf. Maar als ik een vraag stel, is dat behalve nieuwsgierigheid, meestal oprechte belangstelling omdat iets mij echt niet duidelijk is. Jij bent wat mij betreft uiteraard vrij daar wel of niet op in te gaan. Als ik iets over mezelf moet vertellen, dan kan ik wel zeggen dat ik een heel voorzichtig en bang type ben. Ik hoorde op de radio eens een gesprek met de fotograaf en schrijver Hans Aarsman, die vertelde dat hij zodra hij een nieuwe vriendin leerde kennen, hij haar als het ware helemaal screende. Hij probeerde erachter te komen of ze wel deugde door haar allerlei lastig vragen te stellen over allerlei kwesties. Op die manier probeerde hij te voorkomen dat hij met een slecht mens in zee zou gaan (dit alles opgediept uit mijn slechte geheugen, het is al weer jaren geleden). De interviewster vond het geloof ik niet helemaal in de haak, maar ik zag wel wat in Aarsmans methode. Door mijn voorzichtige aard loop ik ongetwijfeld veel mis, maar ik heb de illusie dat ik mezelf bescherm. Ik stel mijzelf niet open voor mensen, met wiens ideeen ik het niet eens ben, ook al ben ik nog zo verliefd op die persoon. Op de een of andere manier kan ik dat in mijn hoofd niet rijmen met de aantrekkingskracht die er toch ook tegelijkertijd bestaat. De aantrekkingskracht komt bij mij dus niet op de eerste plaats. In tegenstelling tot Zusje, denk ik dat liefde heel zeldzaam is.

D | 22 juli 2006

Er bestaat zeker ware liefde. Denk ik. Inderdaad Zusje, ook ik denk dat die niet perse in 1 persoon in je leven hoeft te verschijnen.. is het leven niet alleen maar proces... en ook voor Suus; ook angst is deel van dat proces.. stel je nou voor dat je nu de ware liefde zou vinden en alles perfect zou zijn, je nergens angst meer voor zou hebben... supersaai, en dan kun je net zo goed meteen dood zijn. want er valt niets meer te leren. Waarom zou je dan nog op zoek naar echt contact..
Wat een gelul is dit, op momenten dat ik me diep en diep ongelukkig en alleen voel... en inderdaad.. ook heel bang.. bang waarvoor. Suus, waar ben jij bang voor? (je hoeft het niet nog eens over het internet te versprijden, maar je kunt erover nadenken..) Ik persoonlijk ben bang voor eenzaamheid, afwijzing, leegte...en ik...op zoek naar diepte echtheid en diep contact... zie mezelf binnen hetzelfde filmpje van mijn leven oppervlakkig en stoer doen, nep of sletterig zijn..of...verlegen en bang.. Ik doe soms contradictio waar ik naar verlang; hetzelfde als degene slaan waar je naar verlangt. waarom? om mijn eigen angst niet te voelen en te hoeven laten zien? Ik ben het met je eens; het leven zou zo mooi zijn als we durven echt te zijn,, dusook onze kwetsbaarheid durven laten zien. Misschien helpt het om ons af te vragen; waar ben ik bang voor? neem jezelf op schoot, sla (zachtjes!) een liefdevolle arm om jezelf heen en vraag... waar ben ik bang voor? Als ik dat bij mezelf doe...ga ik altijd huilen.
Klaas; Als de mens zonder hoop in begeerte leeft...is ie dan juist niet z'n hoofd er NIET aan het bijhouden? Je schrijft dat het je zo beschermt om je spiekbriefje erbij te houden.,. en je hoofd. Ik wil nu juist m'n hoofd erbuiten laten..want die zit er alleen maar tussen vanwege die eeuwige angst en die weerhoudt mij om kwetsbaar te durven zijn.. en als we niet meer bang hoeven zijn... kunnnen we weer spelen en verwonderd zijn, net als een kind..zou dat niet heerlijk zijn>?

D | 22 juli 2006

Nosy.. sorry, maar de liefde is overal.. we zijn ECHT (sorry als het zwerverig klinkt) deel van het universum, waar zowel liefde als haat evenveel aanwezig zijn. Ik herken eigelijk gewoon heel goed wat je zegt; eerst iemand helemaal uitchecken voordat je ermee in zee gaat... maar please.. ik hoop echt uit de grond van mijn hart, dat ik het af kan leren om te ooredelen en in vakjes en hokjes te denken; hier wel mee eens, daar niet mee eens.. JEZUS, zijn we niet allemaal gewoon op zoek naar liefde, zachtheid, echtheid? Dus, ja ik herken wat je zegt, maar ervaar mijn denkwerk eerder als gevangenis, dan als bescherming. Ik wil er vanaf, want ik wil voelen.. ik wil de liefde ervaren..(nee...ditwil niet zeggen datiedereen meteen bij je past als liefdespartner)..

Guusje | 22 juli 2006

Ik ben het helemaal met Klaas eens, ik volg nooit zomaar blindelings mijn hart of gevoelens. Het hart is de blinde bij uitstek, scharrelt zonder geleidehond maar wat rond, in een wereld vol onzichtbare gevaren, strompelt met vallen en opstaan in onbekende richtingen en, alhoewel het denken maar een piepklein lampje is, is het toch mijn enige verlichting in de grote duisternis. Laat nog eens wat van je horen Klaas, jij durft ten minste tegen de gevestigde opinies en clichees in te gaan.

Susanne | 22 juli 2006

Hmmm. Lijkt me wel leuk. Weet niet of ik wel stout genoeg ben voor de dames van Royen/Dekkers.

Klaas: Mooi hoor, jouw boekhoudkundige kunsten. Ik ken de mijne uit het hoofd. Merk in de praktijk dat mijn angst vaker een drijfveer is, dan een blok aan mijn been. Ik kom haar liever onder ogen. Want illusies of niet, als er "iets" gebeurt tussen mij en iemand anders, magic things hmm, dan laat ik het niet zomaar aan me voorbij gaan. Dingen gebeuren niet voor niks. Ik ga dus eerst af op mijn gevoel, dan pas mag verstand wat zeggen. Ik weet steeds beter of de situatie me gaat geven wat ik zou willen of dat het me slechts herinnert aan mijn verlangen naar. Zodat ik zelf kan beslissen wat ik ermee wil. En ik probeer dingen meer tijd en ruimte te geven, ook dat wil nogal eens helpen. Ik vertoonde vaak de neiging om pats boem hier en nu te willen handelen. Angst is op zijn hevigst als je je beschermt voordat je je überhaupt wordt aangevallen zei iemand ooit. Zover wil ik het echt niet laten komen. Wat is het verschil tussen begeerte en verlangen? Want verlangen heb je nodig om door te gaan=hoop voor de toekomst.

Pascal | 22 juli 2006

WOW ik ben een avondje op stap(in Rotterdam, nadat ik een radiouitzending met collegas van je heb gedaan, je weet denk ik wel wie???) en kijk pas smiddags op internet, wat een reacties, kweet niet of ik daar nog allemaal op wil reageren, ieder geval niet nu, ik ga ff wat doen (boodschappen etc) en ben een paar dagen niet thuis. Inderdaad volgens mij moet je eerst op je gevoel af gaan. Alles wat daarna eventueel misgaat heb je bewust of onbewust eigenlijk al aangevoeld. Ieder geval succes en laat je gevoel en verstand samen werken.

Houten Klaas | 22 juli 2006

Geachte Susanne, ik trek me vriendelijk terug uit het magic gebeuren dat zo mooi tussen ons aan het opbloeien was (louter scherts hoor). Ik denk dat je het soort persoon bent dat soms om advies roept, maar schielijk doet alsof alles min of meer onder controle is, als iemand te hulp schiet. Dit is niet lelijk bedoelt, je hebt in ieder geval humor en dat is al heel bijzonder bij mensen. Vriendelijke groet, Houten Klaas.

Susanne | 22 juli 2006

Nou zeg, Klaas. Ik vroeg nergens om hulp. Ik bracht ter sprake wat me heel erg bezighoudt en vervolgens wordt daarop gereageerd. De achterliggende redenen van mijn fascinaties zijn op tafel gekomen omdat er gevraagd werd om nog meer openheid van mijn kant en vervolgens wat? Ik ervaar het aangaan met mijn angsten en demonen als een proces, ik hou van dat proces. TIJD. En het gaat goed. Ik wil geen oplossingen zoeken voor problemen die eigenlijk geen problemen hoeven te zijn. Ik wil er liever voor zorgen dat die nepproblemen verdwijnen naar waar ze vandaan komen. En dat gaat goed. Zoals ik in het begin al zei, ik word steeds gelukkiger. Dat meende ik ook. Ik zou het jammer vinden als je me nu nog steeds niet begrijpt waar het me om gaat. Klaas, ik heb jou iets persoonlijks heb verteld en jij hebt daar op gereageerd door mij iets persoonlijks te vertellen, zomaar uit het niets. Dat soort tegemoetkomingen en dan nog het liefst in reallife, geven mij het gevoel dat ik een echt mens ben, een echt mens tegenover me heb. Wat je me hebt verteld doet mij iets omdat jij het mij toevertrouwt. En inhoudelijk neem ik ervan mee wat ik nodig heb. Zo gaat dat toch? Ik kan toch niet ook gaan boekhouden? Ik heb mijn eigen manier. Stel je even voor dat we echt rondom een kampvuur hadden gezeten met z'n allen en dit gesprek had plaatsgevonden. Bizar. Dan kruip je 's nachts toch onder de wol met een warm gevoel rondom je hart omdat het mogelijk was om jezelf te zijn en om wat je in anderen herkent? Niet omdat je elkaars problemen hebt opgelost? Misschien moet dat vuur er maar een keer komen.

Susanne | 22 juli 2006

De gevestigde orde, Guusje? Wij worden zelden geleid door ons hart, daarentegen vaak door óf onze 7 zondige karaktertrekken óf door onze hersenen, die je heus niet altijd de waarheid vertellen. Bijvoorbeeld voortijdige bescherming is een instinctieve reactie op verwachte pijn, een herinnering aan dat wat je eerder hebt gevoeld. Herinnering is een zaak van het verstand, niet van het hart. Psychotherapie is erop gericht om denkpatronen die zijn ontstaan om te vormen door middel van gesprekken. De Psycholoog kan niet praten met jouw hart. Volgens mij moet je alle manieren die je onderweg hebt bedacht om jezelf te beschermen gedurende je leven ook weer zien kwijt te raken. Terug naar je kern. Leren vertrouwen op je eigen kracht en worden wat binnen je kracht ligt, dat is je taak. Pas dan ben je op je sterkst, mooist, grootst, slimst. Dan kun je geven zonder iets terug te verwachten. En dat is de ware liefde. Godverdorie, is het evangelie toch niet voor niks geschreven.... D; waaromwaaromwaarom, later. Ik ga dit alles even laten bezinken. Maar jij, je zegt zoveel ware dingen. Doe iets! Nosy; ik ben heel erg blij met je openhartigheid.Toch: gevallen van onverklaarbare aantrekkingskracht zeggen altijd iets over mijzelf, iets wat ik ontken, iets wat ik niet kan, iets wat ik verberg. Sexualiteit is instinct. Diegene toch toelaten kan ook iets doorbreken. Pascal, bedankt. Doe hem de groeten. Het was me een waar genoegen, verdwaalde stadgenoot.

Susanne | 22 juli 2006

Ik ga ook effe wandelen, mensen.

Guusje | 22 juli 2006

Susanne, ik ben toch wel enigszins verbaasd over je reactie op Klaas. Geen ogenblik blijkt uit je stukje, dat je over die tip hebt nagedacht. Wat kunnen die tips voor mij betekenen? Ook al heb ik een geheel andere handelswijze. Het is me daarom een raadsel als je zegt, inhoudelijk neem ik ervan mee wat ik nodig heb. Ik ben heel nieuwsgierig wat je daar dan uit meegenomen hebt, en ik denk Klaas ook. Daar laat je je niet over uit. Dat vind ik vrij gesloten. In ieder normaal kampvuur gesprek zou men dat vertellen. En als dat niet gebeurt, neem ik aan dat Klaas ernaar zou vragen. Waarom vraag JIJ daar eigenlijk niet naar Klaas?

Guusje | 22 juli 2006

Ik ben verbaasd over je laatste zeer intellectuele stukje. Ik had het al over het piepkleine lampje dat het enige licht in de duisternis is en het verheugt me dat je er nu ook zo een nuttig gebruik van maakt. Het hart, noch de gevoelens of de intuitie, hadden je dit perspectief op je bestaan kunnen bieden. Als je nu je hart had gevolgd, zoals de zweverige D. je aanraadt (ze zweeft met een aantal anderen op een zweefwolkje, bij gebrek aan de zwaartekracht van het kunnen denken) dan had ik nooit ontdekt dat je zo intelligent bent en was onze ontmoeting misschien wel teleurstellend geeindigd. Liefs Guusje.

Pascal | 22 juli 2006

a-h, je weet dus niet over wie ik het heb... collegas is meervoud. Gisteren waren er 3 dames bij ons radioprogramma op bezoek... de kans is klein, maar misschien schrijft de damesclub er nog over??? het was mij ook een waar genoegen en we ehm "spreken" elkaar vast nog wel een keer. je wordt steeds gelukkiger, dat klinkt al goed, succes met het gelukkige gevoel ook zo vaak mogelijk vast te houden!!!

Susanne | 22 juli 2006

Ik stel het zeer op prijs dat je zo streng bent, Guusje. Ik hoop dat ik je tegemoet kan komen met het volgende antwoord. Nogmaals, aangeven dat je ergens bang voor bent betekent voor mij niet dat je per definitie een probleem hebt, aangezien iedereen ergens bang voor is. En dan als Klaas’ reactie een advies aan mij persoonlijk was, had hij mij beter eerst kunnen vragen waarom ik bang ben voor illusies en waar ik denk dat die angst vandaan komt. Dat deed hij niet. Zodoende vatte ik zijn antwoord op als een confessie. En op dezelfde manier heb ik weer op zijn stukje gereageerd, waarbij ik, niet duidelijk genoeg, dat is waar, aangeef dat ik mezelf in zijn handelswijze herken, maar dat ik mij niet kan vinden in zijn afwijzing van het gevoel. Ik vertrouw noch alleen mijn gevoel, noch alleen mijn hersenen. Ik streef naar een evenwicht tussen die twee. Soms moet je daarom een beslissing maken die tegen een van beide ingaat. Ik wil proberen de wijsheid die ik heb te gebruiken en niet uit angst te handelen, nog uit verlangen, maar ik wil wel in beweging blijven.
Wat neem ik mee van Klaas zijn reactie? Het valt me op dat hij geaccepteerd lijkt te hebben dat teleurstelling bij het leven hoort en dat hij zich daarop heeft in gesteld. En dat is wat ik NOG niet wil. Het moet anders kunnen. PUNT. Zijn reactie wakkert mijn strijdlust aan. Tegen overlevingsmethodes. Ook de mijne. Daarnaast vertedert het mij, dat hij, de ONVERKLAARDE cynicus, mij iets persoonlijks toe vertrouwt, omdat ik dat misschien nodig kan hebben.
Wat weer enigszins teniet wordt gedaan als hij, niet voor de eerste maal, weinig geduld toont en afscheid neemt. Terwijl ik vermoed dat ik van hem kan leren. Zich illusies maken, betekent hoge verwachtingen hebben. Ook ik heb hoge verwachtingen, vooral van mijzelf. Er bestaan naast illusies ook projecties. Daar moet je eveneens alert op zijn.
Ik vraag me wel af of ik te weinig vraag. Als dat zo is, hoor ik het graag.
En Pascal, die herkenning was een geval van wishfull thinking. Ik ben nu wel benieuwd. Tot een volgende keer.

Guusje | 23 juli 2006

Hallo Suzanne, even een aanvulling.
Met vragen stellen (of opmerkingen
maken enz.) bedoel ik niet uitsluitend vragen stellen vanuit je particuliere nieuwsgierigheid, maar je te richten op die andere persoon, wat hij zegt, wat hij laat doorschemeren, zijn lichaamstaal enz. Dus niet om je nieuwsgierigheid te bevredigen, maar om die persoon zich fijn te laten voelen door onbaatzuchtige belangstelling. Natuurlijk alleen met mensen waar je natuurlijkerwijs al een soort belangstelling voor hebt, anders wordt het een soort maatschappelijk werk. Ik heb het nu een beetje in de vingers, na jaren oefenen, het komt niet aangewaaid en je wordt er ook niet mee geboren. Het heeft me verrijkt, ik heb nu veel beter contact met anderen, die zich soms opeens voor mij interesseren. Ik voel mezelf sterker en een volwaardiger mens. P.S. Mijns inziens kan een persoon geen ware liefde zijn als hij niet over dit talent beschikt. Kortom, soms lijkt het zoeken naar een naald in een hooiberg.

Susanne | 23 juli 2006

Dankje voor je heldere reactie, Guusje.Ik weet vaak wel wat de ingrediënten zijn voor een open situatie tussen mensen, maar in de praktijk struikel ik nog vaak over mijn wilde enthousiasme.Ik heb wel een vraag voor Klaas, misschien wil hij overwegen om mij het voordeel van de twijfel te geven en me uit te leggen wat hij nou echt gevaarlijke illusies noemt en in welke je best een tijdje kunt rondwandelen? Klaas! Je was zo'n lieve houten Klaas. Vergeef me mijn botheid!

Susanne | 23 juli 2006

Guusje! Een inspiratiebron ben je! Neem je het mensen kwalijk, als je zich niet op dezelfde manier interesseren voor jou? Het klinkt alsof je hebt geaccepteerd dat het niet zo is en verrast bent wanneer het toch gebeurt. Dat vind ik erg mooi. Je hebt een mooi instrument in je bezit. Is het voor jou echt onmogelijk om van iemand te houden die niet dezelfde kunst beoefent? Mannen die zich onbaatzuchtig in een ander kunnen verplaatsen, daarvan ken ik er idd maar 1.
Persoonlijk weet ik niet of ik fijngevoelig genoeg ben. Ik moet toegeven dat ik ook erg houd en veel leer van het onvermogen wat de mens tentoonspreid in zijn tegemoetkoming van de ander. En dat ik niet altijd kies voor tegemoetkoming, maar soms juist voor conflict.

Pascal | 23 juli 2006

Er wordt mij vaak gezegt, dat ik een luisterend oor ben. Daar heb ik niet altijd(vaak maakt het me niet uit) zin in. Toch doe ik mijn best om zo veel mogelijk mensen wel aan te horen. Als zij daardoor een goed gevoel krijgen, doet mij dat ook weer goed....
////en wat je collega's betreft: luister eens op www.ramonaaa.nl

Klaas | 24 juli 2006

Ahoi Susanne, Ik heb met mijn hand over mijn hart gestreken, maar het fluisterde: raadpleeg je verstand. Ik streek dus maar over mijn bolletje waar het verstand in mij huist. En dat zei: ach Klaas, waag het er maar op, het is geen kwaaie meid. Eén van mijn illusies die op mijn papiertje als heel gevaarlijk staat genoteerd is het gebruik van het woord LIEVE. Als iemand mij zo aanspreekt, moet ik meteen denken aan mijn moeder, die het ene ogenblik lieve lieve Klaas tegen me zei en me, een half uur later, met boze ogen om het een of ander straf gaf en niet mis hoor! Soms streek ze me urenlang niet meer over mijn bolletje. Pats, daar viel mijn illusie tijdelijk in scherven. Ik begrijp niet wat je precies met het woord 'lieve' bedoelt. Maar ik geef toe dat het bedwelmend op me inwerkt. En voorts is het zo, dat je me niet via Guusje hoeft aan te roepen hoor, ik verschijn wanneer ik dat wil. En nu wacht ik op een avontuur van jou met een of andere illusie. Fair play. Klaas

Guusje | 24 juli 2006

Susanne, mijn antwoord op jouw eerste reeks vragen kan kort zijn. Ja ik heb geen zin veel om te gaan met mannen, die de door mij beschreven verheven kunst niet in enige mate beheersen, maar ik kan het wel. Als partner moet ik er niet aan denken zo'n man te hebben, ook al zou ik dolverliefd zijn. Trouwens ik heb heel lang gezocht in alle Rotterdamse hooibergen, maar tenslotte vond ik, in één van die hooibergen een slapende man, duidelijk een landloper. Eerst dacht ik dat is mijn type niet, maar ik heb hem toch maar wakker gekust, terwijl ik natuurlijk niet wist waar ik aan begon. Tenslotte vind je niet iedere dag een slapende man in een hooiberg (het is nog makkelijker om die veelbesproken naald te vinden). Sindsdien leven we gelukkig samen en hij houdt niet op zich voor mij te interesseren. Mocht je dus een leuke vrouw in Rotterdam zien lopen, arm in arm met een duidelijke landloper, dan zijn wij dat. Ik ben blij dat je bekent hebt dat je vaak de voorkeur geeft aan conflicten, dat bespaart mij een hoop zendingswerk.

Nosy | 24 juli 2006

Hallo D. Ik hoor het al, als ik vragen heb over de inhoud van het universum, dan moet ik bij jou zijn. Ik denk dat ik toch maar liever professor doctor Weetalles zal raadplegen, of Klaas. Wat de beperkingen van het denkwerk betreft: Ik merk vaak, dat ik me beter voel, als ik over een vervelende kwestie dieper doordenk. Ook al is denken niet mijn sterkste punt. Overigens heb ik vaak gemerkt dat mensen die, net als ik, moeite hebben met doordenken, het altijd over denkWERK hebben. Jij gebruikt het woord ook.

susanne | 24 juli 2006

Beste Guusje, het doet me altijd goed als twee gelijkgestemden elkaar vinden in liefde, en zo ook jouw vertrouwen in het lot. Ik hoop dat je opgehouden missionaris zijn niet inhoudt dat je geen energie meer wilt steken in dit gesprek. Ik vind conflicten natuurlijk niet per definitie leuk, maar ik schuw ze niet. Mijn visie/ emoties/ verwachtingen en die van een ander op een moment tegenover elkaar, sluit tegemoetkoming vervolgens niet uit. In tegendeel, mits beide partijen werken naar die tegemoetkoming. In ieder geval, ik wil mijzelf als gericht luisteraar verbeteren, omdat dat nodig is voor een goede communicatie. Je aanwijzingen waren dan ook zeer welkom. Maar ik ben nou eenmaal een geboren toeschouwer en kan ook echt genieten van die rol. Ik wil graag zien wat mensen uit zichzelf doen, wanneer niemand iets van ze vraagt. Mijn interesse gaat nu uit naar de communicatie tussen mensen die zich niet zo bewust zijn van zichzelf, of dat niet kunnen zijn, aangezien er daar veel meer van rondlopen. Ik ben overigens benieuwd naar de motivatie achter jouw jarenlange inspanningen. En wat doet je beseffen dat je voor het echte contact echte interesse moet tonen?

Susanne | 24 juli 2006

Guusje, als jij met iemand spreekt, spreek je dan met zijn of haar hoofd, of hart?

Susanne | 24 juli 2006

Klaas, ik heb een bepaalde indruk van jou gekregen en die is zachtaardig, vol goede bedoelingen, en een beetje norsig en af en toe. Beetje bevooroordeeld misschien ook, maar open voor argumenten. Ik zal op zoek gaan naar een betere benaming, maar toch blijf ik je daarom wel lief vinden. Illusie is onderweg.

Guusje | 25 juli 2006

Beste Susanne, op je malle vraag (over met hoofden of harten praten) kun ik natuurlijk alleen een mal antwoord geven,wel hartelijk bedoeld natuurlijk. Hartelijkheid staat hoog op mijn verlanglijstje en is één van de redenen waarom ik zo dol ben op mijn landloper. En die heeft totaal geen last in de omgang met mensen. Op weergaloze wijze weet hij bij mensen zowel hun hoofd (indien aanwezig) als hun hart (indien aanwezig) te benaderen. Hoe hij dat doet? Hij kan heel goed denken en is erg warmvoelend. Gaan zijn gedachten boven de pet van iemand anders, dan laat hij ze onmerkbaar een beetje zakken. Verdragen mensen zijn hartelijke warmte slecht, dan neemt hij wat gas terug. Wie wil er zo'n landloper niet? Hij blijft altijd echt, zich zelf, dat wil zegggen, hij blijft bij wat hij echt denkt en voelt, soms in een hogere, soms in een lagere versnelling. Ook is hij niet te beroerd om als iemand bijvoorbeeld geestig is, daar zijn oprechte waardering voor uit te spreken. Nou kom daar maar eens om. Heeft iemand een slimme gedachte dan is hij meteen oprecht geinteresseerd en voelt geen behoefte om in de clinch te gaan of die andere persoon te overtroeven. Zijn enige minpuntje is dat hij altijd maar weer naar die hooiberg terug verlangt.
Als hij 's avonds weer eens niet thuiskomt, weet ik waar ik hem zoeken moet. Hij ligt dan gelukzalig te ronken en meestal ga ik gewoon naast hem liggen en val in een diepe slaap, je Guusje.

Susanne | 25 juli 2006

Oh Guus, slimme dame, hij doet me denken aan een figuur uit een boek. Een met gouden haren. Ik wens je het allerbeste. Uw Susanne.

Klaas | 25 juli 2006

Hier nog even een extra illusie van mij. Ik woon nog bij mijn moeder, maar als ik mij verkering voorstel, dan moet de uitverkorene wel min of meer aan mijn volgende verwachtingen voldoen: 1. Ze moet minstens een half uur lang rationeel kunnen doorpraten over één en hetzelfde onderwerp. 2. Ook moet ze associatief in de breedte kunnen denken. 3. Ze moet niet liegen, bedriegen of manipulieren. 4. Ze moet hartelijk en warmvoelend zijn (ala Guusjes landloper). 5. Ze moet geen slecht mens zijn, ook niet een heel klein beetje. Dus bijvoorbeeld geen dubbele agenda hebben. 6. Ze moet haar gevoelens kunnen tonen, maar ze ook onder controle hebben, dus niet te veel of te weinig impulsief zijn. 7. Ze moet niet vechtlustig om niks zijn, maar het wel in zich hebben, indien nodig. En vooral ook niet kijverig zijn, zoals mijn moeder. 8. Ze is zowel charmant verlegen, als kordaat. 9. Ze moet geestig zijn, maar ook gul kunnen lachen. 10. Ze moet wel met mijn moeder kunnen opschieten. 11. Ik moet haar oprecht kunnen bewonderen. 12. Ik moet haar natuurlijk ook verder aantrekkelijk vinden. Dit waren enige eigenschappen waar ze aan moet voldoen. Zo kan ik wel doorgaan. Mijn moeder zegt altijd: Klaas, dat kan je wel vergeten jongen. Hartelijke groet, Houten Klaas. (Je geeft volgens mij meer om Houten Klaas dan om Klaas)

Guusje | 25 juli 2006

Susanne, ik wens jou ook het allerbeste. Guusje

Nosy | 25 juli 2006

Susanne, waarom stop je zo abrupt met Guusje? Volgens mij heeft ze best nog wel energie over.

Susanne | 25 juli 2006

Nosy, ik wenste haar het beste toe. Van de liefde. Ik stopte met niemand. Soms voel ik wel de behoefte om weer even afstand te nemen, omdat er zoveel gezegd word en al is, dat ik om weer iets zinnigs te zeggen, daar echt even over na zou willen denken. Dit medium is zo verrekte snel, eigenlijk sneller dan mijn bevattingsvermogen. Het liefst zou ik hiermee doorgaan tot ik alleen nog in het luchtledige zit te praten. Maar waarom toch aldoor dat wantrouwige? Het maakt mij ook weer wantrouwig naar jullie vermeende verlangen naar oprechtheid. Van jou ook Klaas. Wantrouwig en ongeduldig. Is dat de Klaas in je? Die vind ik minder lief inderdaad. Maar doet dat er toe? Stiekem alvast één illusie voor beide Klazen: Ik heb een minder uitgebreid verlanglijstje dan jij. 1. de man in kwestie heeft geen verlanglijstje. 2. Want hij beoefent de kunst van het vinden wat hij niet zoekt. Over jouw lijstje vraag me af, is die van Klaas of het lijstje van Houten Klaas? En wil je liefde die leeft, of zoek je Houten Liefde?

Zusje | 25 juli 2006

Hai Klaas, wat denk je van een vrouw zonder eigenschappen? Jij was toch degene van dat boek van Musil?

Nosy | 25 juli 2006

Sorry Susanne, ik vond het zo definitief klinken, je gebruikte de standaardformulering, waarmee je meestal voor goed afscheid neemt: Ik wens je het allerbeste. En je zei er niks bij over de liefde. En het is duidelijk dat Guusje dat ook zo opgevat heeft. Misschien ben ik wel wantrouwend, maar ik probeer me toch altijd op feiten te baseren. En die tekst van jou is een feit. In ieder geval bedankt voor je antwoord.

Klaas | 25 juli 2006

Beste Zusje, een vrouw zonder eigenschappen lijkt me vreselijk. Die kan niet anders dan een kameleon zijn en daar zie ik niks in. Ik ben niet zo'n dierenliefhebber. Maar je vraag was volstrekt logisch, bedankt.

Houten Klaas | 25 juli 2006

Geduldige Susanne, ik stel je het volgende gedachtenexperiment voor: Ik praat nu even vanuit jou en je zegt: Ik wil een man met de volgende eigenschappen: 1. Hij is dom. 2. Hij heeft geen spatje fantasie. 3. Hij weet met zijn gevoelens geen raad. 4. Hij is buitengewoon lelijk. 5. Zijn hart zit op de verkeerde plaats. 6. Hij heeft een abnormale moederbinding. Enz. enz. Maakt het jou niet uit of de man van je dromen al deze eigenschappen bezit, of heb je toch liever een man met de tegenovergestelde eigenschappen? Kortom, ik vermoed dat je wel degelijk een lijstje hebt, maar het alleen niet bekend wil maken aan mij, hartstikke jammer. Mijn moeder zegt altijd. Met die mannen met bovengenoemde eigenschappen, liggen de hooibergen in Rotterdam vol. Ga er maar bij liggen jongen. Liefs Houten Klaas. Houten liefde is beter dan geen liefde en dacht je soms dat ik het met een sprankelend, geestig, spontaan ,intelligent, rechtspraken vrouwtje saai zal hebben en dat dat geen levende liefde is?

Klaas | 25 juli 2006

P.S. Met de schrijffout rechtspraken, bedoel ik natuurlijk rechtschapen.

Susanne | 25 juli 2006

Wat kan ik tegen je zeggen Klaas, je hebt helemaal gelijk. Het was dan ook een illusie. Ook jij noemde je vragenlijst een voorbeeld van een illusie en nu beweer je dat je een zonnige liefde tegemoet gaat met een vrouw die voldoet aan al je wensen. Dat lijkt me illusie nummer 3. Natuurlijk wil ik me aangetrokken tot iemand voelen. Dat wordt veroorzaakt door een aantal positieve eigenschappen. Zulke uitgesproken wensen als jij hebt, daar doe ik echter niet aan. Zo zijn de mannen die ik leuk vind vaak jonger, kleiner, saaier, onbetrouwbaar, werkeloos, getraumatiseerd, overmoedig, excessief, veeeeeel te oud, naief, onhandig, introvert, niet buitengewoon knap, dominant, maar daar staat dat toch genoeg tegenover wat ik wel mooi vind. Misschien zoek ik niet naar de ware, maar naar mogelijkheden die zich aandienen op een bepaald moment. De ultieme mogelijkheid komt vanzelf voorbij. Ik kan je wel zeggen wat ik aantrekkelijk vind. Een combinatie van ENERGIE en ervaring. Dat kan op allerlei manieren ingevuld worden, inderdaad. Ik hou misschien ook niet van dingen die vaststaan, of zogenaamd niet meer veranderd kunnen worden. Daar heb ik misschien wel een godgloeiende hekel aan.
En Nosy, je bent aan het neuzelen. Ik vond het veel leuker toen je gewoon iets vertelde ipv dat commentaar leveren.

Houten Klaas | 25 juli 2006

Bedankt voor je duidelijke schrijven. Mijn verstand zegt me dat we een heel natuurlijk punt hebben bereikt, waar we onze gedachtewisseling tevreden kunnen beeindigen. Je opsomming van leuke types vind ik fascinerend, die moeten toch niet moeilijk te vinden zijn. Ik zag mezelf er niet bij staan. Ik ga nu minstens twee maanden op vakantie, misschien spreken we elkaar daarna nog via antenne over een ander boeiend onderwerp. Hartelijke groeten van een uiterst tevreden Houten Klaas.

Nosy | 25 juli 2006

Jammer, dat je mijn commentaar geneuzel vindt Susanne. Je kunt me niet verhinderen om commentaar te leveren en ik kan jou niet dwingen om mij te vertellen of mijn commentaar juist is of niet. Maar als je er over zwijgt, neem ik maar aan dat het juist is.

Zusje | 25 juli 2006

Je gaat zeker met je moeder op vakantie Klaas!

Susanne | 25 juli 2006

Hahahahaaa, eindelijk weer iemand die me aan het lachen maakt. En Nosy, ik vind zeker niet al je commentaar geneuzel, maar ik kan niet helpen dat ik soms denk dat je best ook iets anders zou kunnen toevoegen aan dit gesprek. Misschien moet ik jou nu weer eens een vraag stellen. Ook jij sprak van illusies. Je wilde jezelf beschermen door andersdenkenden op veilige afstand te houden. Is dat ook wel eens anders geweest?

Susanne | 25 juli 2006

Fijn Klaas! Ik ben uiterst tevreden dat jij tevreden bent. Begrepen hebben we elkaar niet, maar goed. Tot de volgende keer en enjoy the trip. Hoelang die ook mag duren. Susanne.

de moeder van Klaas | 26 juli 2006

Hallo Suzanne, het is niet mijn bedoeling met je te gaan schrijven hoor, maar ik wil toch nog even iets zeggen. Klaas is net bepakt en bezakt de deur uit en je kent moeders, dat vind ik niet fijn, zit ik daar in mijn eentje. Je beweert dat Klaas jou niet begrepen zou hebben. Dat moet ik tegenspreken hoor. We hebben vaak met elkaar over jou gesproken en geloof mij, hij kent jou van haver tot gort en weet steeds heel precies wat je bedoelt. Hij is lang niet stom. Ik hoop vurig dat dit misverstand nu uit de weg is . Voor Klaas is het beste niet goed genoeg.

Susanne | 26 juli 2006

Nou, jeetje. Bedankt voor deze geruststellende boodschap moeder van Klaas. Groet, Susanne.

susanne | 26 juli 2006

Nóooseeeeey......!!!

Nosy | 26 juli 2006

Jaaaaaaaaaaa?

Susanne | 27 juli 2006

Er was eens een meisje dat Susanne heette. Zij had pseudoniem. Die heette Poesie. En als Poesie in extase was schreef ze de mooiste verhaaltjes. Ze voelde zich vrij om alles te zeggen wat ze wou. Niemand wist toch dat ze eigenlijk Susanne was. Dus kon zo kon ze die verhaaltjes gerust aan iedereen laten lezen. Poesie werd dan ook langzaam maar zeker steeds beroemder om haar eerlijke woorden. Op een gegeven moment voelde zij zich raar. Zij was dan wel een pseudoniem en dus wisten de mensen niet dat eigenlijk Susanne die verhaaltjes schreef en niet zij, maar dat leek natuurlijk wel zo. Iedereen wist langzamerhand aan precies wat er in het hoofd van die kat zat. Poesie voelde zich ongemakkelijker en ongemakkelijker. Geen letter kreeg ze meer uit haar typemachine. Er was maar 1 oplossing. Ook Poesie had een pseudoniem nodig. Zij vroeg aan Susanne of zij haar pseudoniem wilde zijn. Ach ja waarom niet, zei Susanne. De mensen weten dan toch niet dat ik het ben.

naam:

link http://:

reactie:

afbeelding:

spambotcontrole

Tweets about "#rotterdam"

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	18	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	19	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	20	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	21	26	30	35	39	43	48	52
5				22		31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	36	41	45	49
2	7	11	16	20	24	29	33	37	42	46	50
3	8	12	17	21	25	30	34	38	43	47	51
4	9	13	18	22	26	31	35	39	44	48	52
5		14			27			40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	24	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	25	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	26	31	35	40	44	48
5		14			27		36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	41	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	42	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	43	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	44	48	52
5			18			31		40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	18	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	19	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	20	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	21	26	30	35	39	43	48	52
5				22		31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	36	41	45	49
2	7	11	16	20	24	29	33	37	42	46	50
3	8	12	17	21	25	30	34	38	43	47	51
4	9	13	18	22	26	31	35	39	44	48	52
5		14			27			40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	24	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	25	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	26	31	35	40	44	48
5		14			27		36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	41	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	42	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	43	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	44	48	52
5			18			31		40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	18	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	19	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	20	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	21	26	30	35	39	43	48	52
5				22		31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	36	41	45	49
2	7	11	16	20	24	29	33	37	42	46	50
3	8	12	17	21	25	30	34	38	43	47	51
4	9	13	18	22	26	31	35	39	44	48	52
5		14			27			40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	24	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	25	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	26	31	35	40	44	48
5		14			27		36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	41	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	42	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	43	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	44	48	52
5			18			31		40