En warempel, het wekt alweer de nieuwsgierigheid van een aardige man. En warempel, het is Harry Schumacher, die Jacoline en Susanne in Villa Zebra hebben leren kennen.

Harry- Hallo Jacoline, heb je geen kantoor?

Jacoline- Jawel, maar ik vind het fijn om hier te zitten.

Harry- Oh, oké.

Jacoline- Wat doe jij hier nou?

Harry- Ik ben architect en heb m’n eigen bureau en ja nou ja, ik kreeg een uitnodiging en nou ja als ik een goede bui heb, dan doe ik dit soort dingen….netwerken en zo. Nou ja, dat is niet zo m’n ding. Momenteel werk ik voornamelijk autonoom, als kunstenaar, maar dat komt echt door m’n vorige werkgever. Ik wil nu even niet in opdracht werken, of in ieder geval niet voor zo'n opdrachtgever….

Jacoline- Netwerken is niet zo je ding en eigenlijk ben je niet op zoek naar werk. Maar waarom ben je hier dan?

Harry- Ik wil weten wat er gebeurt, een beetje up to date blijven…

Jacoline- Op het gebied van media?

Harry- Ja, dat is toch een breed gebied. Ik richt vaak stands in. Media is zo’n vluchtig medium, die hebben ook een plaats nodig..

Jacoline- Dus jij kunt de media tastbaar maken?

Harry- Ja, zo kan ik het duidelijkst uitleggen waarom mensen in de media mij als architect nodig zouden kunnen hebben.

Jacoline- Dus eigenlijk ben je best goed in netwerken?

Harry- Ja, maar ik vind het nog steeds niet leuk.

jacoline- Wat vind je zelf, ben je hoer of pooier?*

H-…..

*Brutale manier om beursganger te vragen of hij op zoek is naar werk of op zoek naar mensen die willen werken voor. In dit geval gaf Harry het antwoord eigenlijk al in zijn verhaal, maar hij wilde niet confirmeren.