Het interview is niet echt van super kwaliteit. Ik heb het gevoel dat Francisco van Jole, die het interview afneemt, zich niet goed heeft voorbereid. Het feit dat hij moeite heeft met het uitspreken van namen, waarvan je toch zou moeten weten dat je zal tegen komen op zo’n avond als deze, stoort me enorm. Ook de vragen gaan niet echt inhoudelijk. Dat de mensen achter in de zaal lekker met elkaar aan het kletsen zijn, maakt de lichtelijk nerveus overkomende El Kandoussi ook nog eens slecht verstaanbaar.

Gelukkig gaat het na het tweede interview met in de hoofdrol gastredacteur en medesamensteller van de special Abdelkader Benali, een stuk beter. Het debat waarbij de hamvraag is: moeten bekende Berbers, zoals de aanwezig zijnde schrijvers, als voorbeeld fungeren voor niet bekende Berbers, zorgt voor meer rust in de zaal.

Het is een dankzij een vraag uit het publiek dat het voor mij duidelijk word wat het doel van deze Berber-special is. ,,Wat er nu zo "special" is aan Berbers?" Benali antwoordt dat hij met deze special niet wilde laten zien hoe bijzonder Berbers zijn, maar meer om te laten zien dat er een cultuur achter zit. ,,In Marokko heerst het Arabisch en daardoor is de Berberse cultuur op de achtergrond geraakt. Pas de laatste paar jaar lijkt er een kentering te komen en is het tijd voor kennisoverdracht wat betreft de cultuur".

In onze huidige maatschappij zijn, net zoals alle andere culturen volgens mij, Berbers niet te definiëren in één groep. ,,Het is daarnaast nog eens één van de groepen die het snelst individualiseert", aldus Sadik Harchaoui. De schrijvers zijn daar een goed voorbeeld van, aangezien de gasten zeggen dat ze een modelrol niet zien zitten. Het is niet de bedoeling dat je iemand na gaat doen. Het is juist de zoektocht naar het vernieuwende, aldus de debaters.

Na het debat volgen er nog een aantal voordrachten van onder andere Khalid Boudou, schrijver van het bekende ‘Schnitzel Paradijs’ en cabaratier Jeffrey Spalburg maakt het publiek flink aan het lachen. Tot slot doet Abdelkader Benali nog een voordracht. Tot mijn teleurstelling leest hij precies hetzelfde fragment voor als op het lezerfeest.

Ondanks het feit dat de schrijvers af en toe moeilijk te verstaan waren en er te weinig stoelen waren, was het een erg leuke avond. Er hing een goede sfeer, schrijvers liepen rond en maakten praatjes met de gasten en ik heb een hoop inzichten opgedaan. Na deze avond bleek voor mij maar weer dat kennis een hoop kan doen. Zo heb ik Berbers altijd Berbers genoemd omdat ik niet beter wist. Maar waarom noemen we een volk anders dan dat ze zichzelf noemen? Amazigh, klinkt niet negatief, zoals het woord Berber wel doet. Van de Amazigh wil je toch alleen al om het mysterieus klinkende woord al meer weten?