Ik ging naar deze voorstelling omdat ik Jos Brink graag een keer op het live op het podium wilde zien.
Het was toch een beter idee geweest om eerst te kijken waar de voorstelling over ging want wederom was het een voorstelling voor ouder publiek.

De voorstelling gaat over Jacques van Tol (gespeeld door Jos Brink) een bekende tekstschrijver in de jaren '30 en '40.
Hij schreef onder andere liedjes voor Louis en Heintje Davids, Snip & Snap en een jonge Wim Zonneveld.

Deze voorstelling gaat over Jacques van Tol als persoon, de man achter de liedjes. Voor de oorlog ging iedere cabaratier naar Jacques als ze tekst nodig hadden voor liedjes.
De vele teksten die hij schreef kwamen alleen niet op zijn eigen naam te staan maar op de naam van de desbetreffende cabaratier.
Tijdens de oorlog bleef Jacques van Tol teksten schrijven alleen schreef hij nu voor de NSB-ers.
Zijn motto was:Een goede grap blijft een goede grap, ook al wordt de grap door de verkeerde mensen gemaakt.
Na de oorlog werd Jacques gezien als een verrader, niemand wilde iets met hem te maken te hebben.
Aan het eind van de voorstelling kijkt hij terug op deze periode en dan geeft hij toe dat hij inderdaad erg fout zat.
Door zijn liefde voor het schrijven heeft hij al zijn andere principes opzij gezet en hiervoor is hij dan ook gestraft.

Tijdens de voorstelling worden veel van zijn liedjes gezongen, ik heb erg moeten lachen om het publiek want dat zong net zo hard mee.
Ik vond het jammer dat ook deze voorstelling van voor mijn tijd is, want ik kon niet meezingen met de rest.
Ook moest ik regelmatig aan mijn ouders vragen waar het over ging of wie ze bedoelde als er een naam werd genoemd omdat de voorstelling zich afspeelt in een tijd die mij totaal onbekend is.

Ik ben wel blij dat ik gegaan ben want ik heb toch Jos Brink op het toneel gezien. Wat kan die man goed zingen en het blijft natuurlijk een echte persoonlijkheid.
De vrouw die Heintje Davids speelde die vond ik wat minder, ze had een nogal schele stem en in vond het geen fijne stem om naar te luisteren.
Trudy Labij speelde het geweten van Jacques van Tol en zij was daarentegen weer wel erg grappig, ze betrok het publiek regelmatig bij de voorstelling en ze zorgde voor de vrolijke noot in de voorstelling.

Deze voorstelling is toch gericht op een ouder publiek, die zijn bekend met de liedjes en met de personen die hierin voorkomen.
Een leuk avondje uit voor de grootouders...