Nick...
Nick is al vanaf mijn 12e mijn kwijl-personage geweest, de zoete werkelijkheid in mijn dromen... mijn prins (paardloos maar daarom niet minder goed)... mijn alles mijn iedereen, mijn romeo...kortom al vanaf mijn 12e hoopte ik met hem oud te worden.
Nu is Nick een alledaagse jongen, ik denk niet dat andere zien in hem wat ik zie, dat ene stukje extra wat hem voor mij zo bijzonder maakt.
Toen ik 18 was had ik een date met hem, zoals ik hoorde van mijn vriendinnen hoe erg iemand na 6 jaar kwijlen kan tegenvallen zo heb ik die date niet ervaren.
2 jaar lang waren we na die eerste date onafscheidelijk, tot het irritante aan toe deden we alles samen, en wat waren we verliefd en wat drijfde we op die roze wolk.
Ik was 18 en hij 21, ik begon net met "leven" hij was al halverwege zijn feest jaren.
Vlak voor mijn 20e verjaardag besloot ik dat ik er geen zin meer in had, van de een op de andere dag besloot ik dat als ik zo verder zou gaan ik de suffe muts zou worden waar ik toen al bang voor was.
Nick zou mijn dromen en wensen belemmeren omdat hij zich zo vasthield aan ons samenwoon/trouwen/kinderen en gelukkig zijn idee.

Nee wat ik nodig had was een jongen met dromen en wensen, die de wereld wilde zien die nog studeerde, een slimme jongen een lieverd een uitdaging, dat had ik nodig.
Vlak na onze break - up  kwam Sander als partner, Sander was alles wat Nick niet was.
Sander was passioneel, Sander studeerde, Sander had een toekomstdroom, Sander wilde reizen, Sander was fantasievol/excentriek/artistiek en ik was vooral erg verliefd op Sander.
Sander bedroog me met andere, maar dat hoorde bij onze relatie "dat mocht van ons", Sander wilde openbaar niet hand in hand met me lopen want dat vond hij suf en knullig.
Sander vond vaak zijn vrienden belangrijker dan ik, maar dat maakte niet uit want ik kon nu ook stappen, wie wil er nu een relatie met een suf meisje die liever in de trui van haar Sander een dvd zit te kijken?
Sander maakte het ook uit, en dit suffe meisje was er kapot van... Sander was niet "gebouwd" voor een relatie... we konden beter vrienden blijven.


Ik miste Nick, de hele relatie die ik had met Sander was gebaseerd op uitdagingen, ik wilde alles wat Nick niet was geweest... misschien wilde ik weten of ik nu echt wat miste.
Maar wat ik gedaan had was niet te lijmen, maanden lang heeft Nick een gebroken hart gehad, ik feestte en beestte rustig door, en om eerlijk te zijn heb ik geen moment stil gestaan bij Nick en zijn gevoelens.
Ik wilde dat wilde begeerde meisje zijn en de begeerde vriend hebben met hem grote reizen maken en vooral veel sex!
Diep in mij zat de Guin die helemaal geen zin had in reizen en al helemaal niet in een vriend die zoveel aandacht kreeg.
Deze Guin wilde Nick weer hebben en bleef Sander en Nick tot irritatie aan toe vergelijken.
Deze Guin wilde weer in Nick zijn sportkleren op de bank zitten en tegen hem aanliggen en de ware woensdagavond films op RTL4 kijken.
Deze Guin wilde weer shoppen voor nieuwe spulletjes voor "ons" toekomstige huisje en wilde de zekerheid hebben van een vaste relatie.

Guin en Sander was een feestkoppel, en dat is nog steeds zo!
Als wij elkaar zien kunnen we gek met elkaar zijn en hij is de jongen waar ik me sexueel heel erg tot aangetrokken voel!
Hij is gewild door vele meiden en ik was nooit echt de enige voor hem.
Als ik Nick de kroeg in zie lopen dan worden mijn benen slap, stom giechelen is alles wat ik kan doen en hem zien met een meisje is snijden door mijn hele lichaam met een vlijmscherp mes.
Als ik in mijn bed lig en aan Nick denk dan zie ik ons samen in een huisje ik met zijn trui aan op de bank wachtend op de bak popcorn die hij aan het maken is in onze keuken.
Als ik nog verder kijk zie ik mezelf gelukkig met hem zijn ... met kinderen...met trouwen...

Misschien ideaaliseer ik Nick alweer in mijn hoofd en ben ik na 4 maanden weer opzoek naar een uitdaging, maar Nick zal nooit verdwijnen uit mijn leven en altijd de man zijn die (zonder dat witte paard) de ware voor mij moet zijn!
Ik heb wellicht al mijn kansen bij Nick verspeeld door hem via Sander zoveel pijn te doen.
Maar nee heb ik en ja kan ik krijgen.


Ik ben 20 jaar en wil me er niet meer voor schamen dat ik opzoek ben naar huisje boompje beestje en niet de perfecte feeststudent ben!
Ik wil me er niet meer voor schamen dat er maar 1 jongen in mijn leven is geweest die zo me wereld op zijn kop heeft gezet en niet 100 mannen die veel indrukken achterlieten en op mijn 29e de ware ontmoeten waar ik in sneltreinvaart mee trouw ...
Ik ontken niet dat ik na Nick gelukkig ben geweest met een ander.... maar zo gelukkig en voldaan als ik met Nick ben geweest zal ik niet snel meer worden...
Het is tijd voor een nieuwe uitdaging......