Wow, deze film moet je echt niet kijken als je je avondeten zit te verorberen. Voordat ik Venster 4 binnenwandelde en me nestelde in één van de stoelen had ik 2 wodka-tjes naar binnen zitten sluirpen. Dit had ik maar beter niet kunnen doen, want tijdens de film wilden ze bijna weer omhoog komen.

Marcos werkt in Mexico City als chauffeur en klusjesman voor een rijke generaal. Zijn vrouw verkoopt wekkers en zelfgebakken taarten in de metro. Om op snelle wijze aan meer geld te komen, heeft het echtpaar een baby ontvoerd, maar de zaak loopt op verschrikkelijke wijze uit de hand. Jammer genoeg komt de baby te overlijden en nu loopt Marcos met een vreselijk schuldgevoel rond.

De openings- en de slotscène zorgen dat je maag samentrekt. HIerin zie je hoe de kleine, dikke, en bezwete Marcos oraal bevredigd wordt door de jonge generaalsdochter Ana. De regisseur zorgt ervoor dat je geen enkel stukje van het lichaam van Marcos mist. Je zit hier alleen niet echt op te wachten omdat Marcos nou niet precies aan het schoonheidsideaal voldoet.

De andere seksscènes in de film zijn ook niet echt opwindend te noemen. Wanneer Marcos 'de liefde bedrijft' met zijn moddervette vrouw, zie je geen enkele emotie op de gezichten van de acteurs. Genot is nauwelijks aan de orde, de seks is meer een wanhopige handeling.

Het is niet zeker of Marcos wordt vergeven voor zijn daden. Waarschijnlijk is dat ook de bedoeling van de regisseur. Niks is namelijk zeker in deze film. Het is aan de kijker zelf om de antwoorden te geven.

Deze film is schokkend, hard en soms vervelend, maar zeker een film die in je geheugen gegrift blijft staan. Ben je niet bang voor blote piemels en een vetrol hier en daar, ga deze film dan zeker kijken!