Binnenkort wil ik over de vele leuke dingen die cultureel Rotterdam biedt gaan schrijven, maar graag gebruik ik mijn eerste artikel om wat stoom af te blazen. Een paar weken geleden ben ik tegen de metersdikke bureaucratische betonnen muur van de universiteit opgelopen.
Tegen betaling kun je aanschuiven bij de reguliere colleges. Vorig jaar heb ik met veel plezier een college gevolgd en besluit dat daarom in 2006 weer te doen. Het college start in blok 3. Als ik mij wil inschrijven blijkt mijn oude studentnummer echter niet meer te werken. Stom, dat had ik kunnen bedenken... De telefoondame van Bureau Onderwijs weet mij vervolgens te vertellen dat de inschrijfdatum voor 'de aanschuivers' uiterlijk 1 januari was en niet 9 januari zoals op de website voor reguliere studenten staat vermeld. Ik ben te laat en daar is niets aan te doen... Vijf minuten later bel ik terug. Het is inderdaad mijn eigen fout, maar ik verheug mij al een half jaar op het college, ik ben pas 8 dagen te laat, ik neem een vertraging van de inschrijving graag voor lief, is er dan echt niets meer aan te doen?! Nee, we moeten ons aan het systeem houden... De volgende dagen tref ik andere stemmen aan de telefoon. Hoop doet leven. Maar ook zij weigeren buiten het systeem om te denken. Of weten niet hoe dat moet. Misschien kan ik een college in blok 4 kiezen? Erg lief, maar het gaat mij specifiek om het college in blok 3. Daarop bedenk ik zelf een andere oplossing. Als ze mijn inschrijving behandelen als zijnde inschrijving voor blok 4 is het toch geregeld? De zeer vriendelijke docent staat mij toe voorlopig zonder inschrijving aan te schuiven. De universiteit geld, ik college, iedereen blij. Alles keurig op papier gezet, ingevuld en opgestuurd. Het antwoord is een afwijzende brief waaruit blijkt dat ze mijn voorstel nauwelijks hebben gelezen, maar waarvan het tikken waarschijnlijk meer tijd heeft gekost dan het opnieuw activeren van mijn oude studentnummer. En toen was de accu van mijn betonboor leeg.
Bureaucratie is een alom bekend (en afgezaagd?) onderwerp. Waarom ik dit dan toch kwijt wil? Bovenstaande is mijn eigen fout en zeker geen ernstig probleem, maar waar ik werkelijk koude rillingen van op mijn rug krijg is het besef dat in Nederland nog heel veel mensen tegen dergelijke muren oplopen bij zaken die er echt toe doen. Tja meneer, helaas net 8 dagen te laat voor de aanmelding harttransplantaties. Bij de nieren kunt u nog wel terecht. Die heeft u niet nodig? Dat wordt dan een jaartje wachten. Ach, in de woorden van een universiteitsmedewerker, een jaar is zo voorbij...
