j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Een tripje naar de buurtsuper om je vreetkick weg te werken, betekent vaak dat ik terugkom met iets waar ik eigenlijk toch geen zin meer in heb. Heb je na een half uur besluiteloos rondlopen eindelijk besloten dat je zin hebt in chips, eenmaal thuis zou je liever snoep, chocolade, of toch maar Ben & Jerry's willen hebben.
En dan heb ik het nog niet eens over de keuzes die je moet maken in de grote (boze) mensenwereld. De vraag: "wat wil je worden", kan mij slapeloze nachten bezorgen. De ene nacht wil je iets met mode. Je ziet jezelf al haute couture shows geven, de meest prachtige creaties van jouw hand. Opgeduveld met de oude garde oude nichten, jij zal ze laten zien wat mode is. Maar op een gegeven moment spat die mooie zeepbel uit elkaar, na een zenuwslopende toelatingsronde. Ik hoefde die dag eigenlijk me bed niet uit te komen, want ze hadden maar plaats voor twee laatste studenten, en ik was daar met ongeveer 49 anderen. Kleine kans dat ik een van de twee zou zijn.
Maar gelukkig was ik zo slim geweest om je in te schrijven voor Journalistiek. Daar ook zo een hele leuke toelatingstest voor moeten maken (yeah, right) Zit je daar in een grote hal, met ongeveer 600(!) andere lotgenoten. Maar daar kon ik ook niet al te veel medeleven van verwachten, want ik kende er helemaal niemand. Gelukkig bood de zon nog een beetje troost, want ik had er niet echt een goed gevoel bij. En dat bleek ook wel uit de uitslag, ik was nummer driehonderd zoveel. Alleen de 180 besten waren van een plaats verzekerd, de rest kon met spanning wachten op de loting.
Nog meer slapeloze nachten, wat als je het niet haalt? Had je maar een fotocamera. Leuk plaatjes schieten. Of iets met eten, je wordt kok en begint een hip restaurant waar je kleine gerechtjes serveert tegen grote prijzen. Of banketbakker, elke dag tussen de taarten en roomsoezen en gebakjes. Misschien ooit me eigen broodjeszaak openen, een beetje concurreren met Warung Mini. Of heerlijk wegdampen in je eigen coffeeshop, waar je dan net een beetje meer de nadruk legt op ‘coffee’ (Mockamore meets Lachende Paus). Maar aan al deze slapeloze nachten komt wel eens een eind, je valt altijd wel ooit in slaap. En dan wordt je opeens wakker, ergens boven in de zaal tijdens een hoorcollege Nederlandse Politiek. Wat zou je toch iets anders willen kiezen dan Journalistiek. Het is zwaar, het is veel, het is vermoeiend maar ik heb geen idee wat ik anders moet doen.
Is het besluiteloosheid of wispelturigheid? Ik kan niet kiezen...
Richi
Guldane | 13 februari 2006Ik zelf vind ook echt van alles leuk. Daarom heb ik maar besloten dat ik mijn hele leven ga studeren en zelfs dan blijven er volgens mij dingen over die ik graag nog had willen doen. Succes met je keuze maken. Leuk om te lezen! |
Angelle | 14 februari 2006Het was een plezier om je te lezen. |
Linda | 20 februari 2006Moeilijk, kiezen... Switch nu ookal voor de 3e keer van studie. En zal dit het dan echt zijn? Succes met de keuze. En bedenk vooral dat je lol moet hebben in je vak, want misschien moet je het nog wel heel lang doen! |
Ackbar | 01 maart 2006Mooi stuk. Ben zelf na 3 jaar geswitched van studie. Een keuze die veel mensen niet begrijpen en waar velen kritiek op hadden. Maar daar gaat het ook niet om. Zolang jij het zelf maar begrijpt en wat nog belangrijker is: zolang het bij jou maar goed voelt. Soms heeft de juiste keuze tijd nodig en nog vaker weet je pas na een tijdje dat jouw keuze juist was. |