j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
En afgelopen zondag (29 januari) was Ben Lee in Rotterdam! Ondanks de vrieskou en de kater van de vorige nacht, heb ik mezelf naar Rotown weten te verplaatsen voor een heerlijk avondje muziek. Een jaar voordat ik in Australië was, had Ben Lee de prijs van ‘Young Australian of the Year’ in de wacht gesleept. En terecht: zijn debuutalbum Breathing Tornados uit 1998 was geniaal en ik heb het grijs gedraaid dat jaar! In Australië is hij nog steeds een superster, maar bij mij was zijn muziek inmiddels een beetje op de achtergrond geraakt. Toen ik de posters van Rotown door de stad zag hangen, heb ik de CD meteen weer tevoorschijn gehaald en via zijn website zijn nieuwere werk beluisterd. En kaartjes geregeld natuurlijk!
In verband met het filmfestival begon het optreden wat later dan gebruikelijk. Maar het wachten was niet voor niets: zodra de eerste noten werden gespeeld en Lee begon te zingen, was iedereen in de ban van zijn muziek. Muzikaal was hij een stuk vooruit gegaan. Ik heb eenmaal eerder een optreden van hem gezien in Brisbane (AUS), dat verliep aan de rommelige kant. Vanavond zette hij een goed optreden neer, hij heeft inmiddels dan ook wat jaartjes podiumervaring. De muziek paste goed bij de intieme sfeer van Rotown en hij ging leuk met het publiek om. Hopelijk is dit dan ook een beetje een doorbraak voor deze Aussie boy in de lage landen. Op verschillende radiostations hoor ik zijn nieuwe singel al geregeld voorbij komen.
Tussen alle drukke en hardere feesten die ik inmiddels voor Antenne heb bezocht, was dit wel even een lekker moment om weer op adem te komen. En mee te zingen, voor zover ik de teksten van zijn oudere werk nog in mijn hoofd had zitten! En ik was niet de enige, er hadden zich voldoende Ben Lee fans verzameld in het Rotterdamse muziekcafé.
Voor iedereen die van goede muziek houdt, was het een superavond in Rotown. Voor mij was het naast het muzikale genot ook weer even wegdromen naar het laid-back leventje in Oz: bezweken door de zon op het strand van Melbourne met Ben Lee uit de gettoblaster: “A lot goes on… but nothing happens.”
P.S. Op verzoek: een muzikale impressie van Ben Lee! Van zijn debuutalbum: Cigarettes Will Kill You.
Femke | 31 januari 2006Hoi Rieks, ik ben nu wel benieuwd naar zijn muziek. kun je een mp3tje op de site plaatsen? |
Martine | 23 februari 2006Heee Rieks! |