Symbool van onze gefragmenteerde samenleving of slechts moderne vormgeving?

Meestal worden de films vier keer vertoond op verschillende locaties en tijden.  Niet alleen in De Doelen, De Schouwburg  en in bioscopen ,maar ook  grote musea als Boymans en de Kunsthal en galeries doen mee. Alleen al in het hoofdprogramma worden 220 lange speelfilms en documentaires vertoond. Die hoofdmoot bestaat net als vorig jaar uit drie onderdelen. Cinema of the Future ( Sturm und Drang)  voor nieuw talent;  Cinema of the World ( Time and Tide) voor betrokken en kritische filmmakers en Kings and Aces voor oude meesters uit de auteurscinema, zoals de Tsjech Svankmajer en Hou Hsia Hsien uit Taiwan.

Het Lantaarn Venster complex, het oude hart van het festival, wordt het centrum van de korte film in het programma Short,  As Long as it Takes.

Daarnaast zijn er een heleboel bijprogramma’s, zoals de prestigieuze Tiger Award competitie, voor aanstormend filmtalent, Cinema Regained over de film historie, soms in nieuwe vormen, White Light over films en drugs, Vita Brevis over de biografische film. En dan heb je nog de Filmmakers in Focus, dit jaar de Japanner Nagasaki Shunichi en de experimentele Amerikaan Stephen Dwoskin. En de Britse Artist in Focus Sarah Morris. Ook sterk aanbevolen  een uniek  foto en korte film retrospectief van Raymond Depardon (IDFA gast )  in het Fotomuseum. En natuurlijk de nodige discussies, debatten,  interviews en seminars.

Hier een voorlopige, persoonlijke  lijst van films,die ik kan aanbevelen:

Eerst drie “must see” films:

 Three Times van de Taiwanese grootmeester Hou Hsiao Hsien over drie filosofische liefdes

 geschiedenissen in verschillende tijdsvakken.

 The Sun, van een van mijn favoriete filmmakers Alexandr Sokoerov ( Moeder en Zoon!)

 Over de Japanse keizer Hirohito,  na Sokoerov’s eerdere biografische films als

 Moloch(Hitler) en Taurus ( Stalin).

 Brokeback Mountain van Ang Lee, winnaaar van de Gouden Leeuw en 4 Golden Globes. Over en bijzondere relatie tussen twee cowboys.

 Cache van de Oostenrijker Michael Haneke een intellectuele thriller met Juliette Binoche en  Daniel Auteuil.

 Me and You and Everyone we Know, van en met Miranda July, een surrealistische relatie

 komedie. Wordt in de wandelgangen David Lynch light genoemd.

 In Bataille en el Cielo, van de maker van Japon, Carlos Reygadas (Mexico) een verontrustend existentieel drama,  met een openhartige fellatio scène,  die de film vooruit is gesneld.

2.

 The Death of Mr Lazarescu van de Roemeense regisseur Christi Puiu over een man die in een ziekenhuis belandt en wordt geconfronteerd met overwerkt en onverschillig personeel. Aangeraden door een goede Engelse vriend/criticus uit Londen.  

 Return of the Poet van de Armeense filmmaker Harutyun Khachatryan.  Een persoonlijk, lyrisch, filmisch hommage aan de dichter  Jivani, in het  Biografische Film programma.

 My Dad is 100 years over de 100 jaar geleden geboren maestro Roberto Rosselini,

Gespeeld door zijn dochter Isabelle Rossellini. Van de originele Canadese filmmaker Guy

Maddin.

Le filmeur van Alain Cavalier. Een hoogst persoonlijke film van routinier Cavalier over zijn eigen leven. Onthullend en ontroerend.

Langer Licht het speelfilm debuut van David Lammers (Veere) in de Tiger Award competitie. Over een boksschool- houder, die na een tragisch ongeluk wordt geconfronteerd met zijn 15 jarige zoon.

Lunacy  van de Tsjechische meester animator Jan Svankmajer. Over een jongeman die in een

griezelig, uiterst merkwaardig krankzinnigen huis beland.

Het IFFR  staat voor  eigenzinnige, sociaal betrokken en experimentele films.  Bovendien is dit grootste Independent film festival van Europa, de plaats voor nieuw talent en wordt de auteurs-cinema er terecht  in ere gehouden.

      Voor meer informatie en het volledig programma, zie de Volkskrant van  Donderdag 19 januari of bezoek www.filmfestivalrotterdam.com 

Jaap Mees