In deze aflevering van zeg maar “de plaat en zijn verhaal” het nummer “Low”. Low is al een behoorlijk oud nummer wat zijn oorsprong vindt in de tijd dat Surely nog gewoon 1lamp heette en er nog tienermeisjes voor het podium stonden. Omdat we destijds een stuk stoerder waren dan nu is het nummer destijds op de plank blijven liggen. Toen in 2000 de eerste cd van “Flowers for a lonely soul” uitkwam pastte het beter in het repetoire, werd het van casette op een 4 sporen deck geknald en opnieuw ingezongen. Een jaar later opende Surely met dit nummer hun allereerste live-show in de huidige formatie in het voorprogramma van Racoon.

Omdat ook Surely in de loop der jaren “stoerder” werd (wat de muziek betreft dan;)) is het inmiddels weer van de setlist verdwenen, maar voor mij is het altijd een dierbaar liedje gebleven.

Het nummer beschrijft eigenlijk mijn gevoel dat ik had in het jaar dat ik studeren niet zag zitten en ervoor koos om mijn OV kaart goed te gaan gebruiken. Zogenaamd op weg naar school belandde ik in Utrecht, Maastricht, Amsterdam, Groningen enz. Vervolgens liep ik dan met mijn walkman (ja, `t is een tijdje geleden) door de stad te slenteren, eigenlijk zonder doel of bestemming.

Hoewel ik het nu zeker niet bekijk als een sombere tijd, voelde ik mij soms best eenzaam in de stad... “I feel low, I feel so down”. “Misschien moeten we het maar weer eens gaan spelen” Dacht ik toen ik het nummer uit de archieven opdook. Ik ben benieuwd of jullie dat ook vinden......

mp3 low

Nico (www.surely.nl)