Het verhaal:Het verhaal draait dus om een barones. Deze vrouw woont samen met haar twee bedienden in een groot landhuis. Eigenlijk hebben ze geen geld meer te besteden en het enige wat ze hebben is dit grote landhuis.
Op een dag komen er drie dierenactivisten, ze zijn tegen de barones omdat zij een bepaalde vogel regelmatig uit de lucht schiet.
Deze activisten zijn eigenlijk van plan om de barones uit het huis te krijgen, op die manier kunnen ze het huis voor veel geld weer verkopen.
Een van die activisten wordt verliefd op de barones en ondanks hun leeftijdverschil van 30 jaar besluiten ze toch met elkaar te trouwen.

Om een lang verhaal kort te maken, de barones komt achter het plannetje van de overige twee activisten en ze besluit te breken met haar verloofde (hij blijkt echter niets te weten van de verborgen agenda van de overige twee activisten).
Uiteindelijk worden de twee activisten ontmaskerd en de barones bedenkt een plan zodat het huis in haar bezit blijft.
Eind goed al goed, ze blijft in haar huis en ze heeft de liefde gevonden waar ze al zo lang op wachtte.

Toen ik de zaal binnenging viel het me al op dat het publiek niet jonger was dan 50 jaar. Ik was een beetje aan de vroege kant dus ik had goede hoop dat er nog jonger publiek zou binnenkomen.
Dit was echter niet het geval, de voorstelling begon en de zaal was nog helemaal niet vol en het publiek werd zeker niet jonger.

Tijdens de voorstelling merkte ik goed dat dit geen voorstelling was voor mij. De grappen en verwijzingen die werden gemaakt waren duidelijk over onderwerpen van ver voor mijn tijd. Ook het verhaal kon me niet boeien, ik kon mijn aandacht er maar half bijhouden.
Ik zat naast een ouder echtpaar en die hadden echt de tijd van hun leven. Ik heb later nog even met ze gepraat en ze zeiden dat de hoofdpersoon (Kitty Courbois) en de butler (Caról van Herwijnen) bekende acteurs van de vroegere garde waren. Ook het onderwerp was bij hun herkenbaar.

De voorstelling duurde in mijn ogen ook veel te lang, maar dit zal wel komen doordat ik het geen leuke voorstelling vond. Ik was serieus blij dat het was afgelopen en ik klapte dan ook uitbundig mee met de rest van het publiek. (zij het dan wel om een andere reden)

Dit was van alle voorstellingen de minst leuke maar ik ben wel blij dat ik naar deze voorstelling ben geweest.
In het vervolg zal ik kritscher kijken naar het soort voorstelling wat ik wil bezoeken.