Het Sprookje
......Hij ging verder, hij kwam in de grote zaal; daar lag de hele hofstoet, ze sliepen allen; en naast den troon lagen de koning en de koningin. Verder ging hij, alles was zo stil dat hij zijn adem kon horen; eindelijk kwam hij aan den toren, hij liep de wenteltrap op en opende de deur en kwam in het kamertje, waar Doornroosje sliep. Daar lag ze; ze was zo mooi, dat hij zijn ogen niet van haar afwenden kon, en hij bukte zich, en hij kuste haar. Toen hij haar met een kus had aangeraakt, sloeg Doornroosje de ogen op, werd wakker en keek hem allerliefst aan......
Nog drie ontwerpavonden volgen, waartussen eenieder nieuwe, steeds gedetailleerdere elementen ontwikkelt als uitbreiding van de oorspronkelijke ideëen. Toine Horvers voegt zich als laatste kunstenaar toe aan de groep en zorgt voor een hernieuwde wending. Hij zal geen ontwerpidee voorbereiden maar losse tekstelementen aan de gevel toevoegen, gerelateerd aan de gevel zelf en aan de delen van de andere kunstenaars. We krijgen steeds meer vat op het geheel en op de verschillende lagen, ook de praktische. Aangezien er pas op specifieke delen van de gevel gewerkt kan worden wanneer de bewoners vertrokken zijn is het tijdschema of werkplan niet op voorhand vast te stellen. Een aantal van ons wil snel beginnen, zij bepalen dus de startfase.
Naast al deze voorbereidingen leveren we het gevecht om het budget bij elkaar te krijgen. De start is goed, eigenaar en beheerder van de straat komen direct over de brug. Maar de aanvulling stagneert, het kunst,- en ambtenarencircuit is aarzelend over zoveel onzeker,- en procesmatigheden. En misschien is het ontbreken van de eeuwigheidswaarde van dit kunstwerk (het wordt gesloopt nadat het klaar is) wel het grootste struikelblok in deze.
Voor ons is het het prachtigste element van het hele werk.
www.asleepingbeauty.nl
groet ivo