Het persbericht is door alle Rotterdamse media opgepakt. Hee, er is weer iets  nieuws bedacht door de gemeente! Leuk,leuk,leuk.

Best grappig, maar ik heb gemengde gevoelens. Steeds meer mensen worden afhankelijk van welwillendheid, toevalligheid en goedertierenheid. Neusjes tegen de beslagen ramen van deftige huizen, zoals in Oliver Twist van Dickens, kijken naar de rijke anderen en afwachten of je een krentenbol toegeworpen krijgt.

Gaarkeukens, winkels voor armen waar tegen lage prijzen overtollig spul kan worden gekocht..... ik dacht dat zulke zaken thuis hoorden in de crisisjaren van de vorige eeuw. Maar nee, het is Nederland 2005. En dan is er ook nog een 'crisis'beleid: in bestaande overheidssubsidies is het afgelopen jaar gesnoeid.

In plaats van subsidies maken we er nu met z'n allen een soort wedstrijd van. De leukste, de origineelste, sms je voorkeur naar Opstelten c.s., nog net niet tegen 0.75 eurocent per bericht, zoals de commerciële televisiestations doen. Sms-en hoeven we nog net niet, maar het zou een volgende stap kunnen zijn.

Gisteren was ik bij een kerstlezing van de HOVO. HOVO verzorgt cursussen voor senioren op de Erasmus Universiteit. De cursussen zijn flink aan de prijs. Voor minder draagkrachtigen bestaat sinds jaar en dag een reductiefonds, dat 'dankzij een gemeentelijke subsidie deelnemers aan HOVO een inkomensafhankelijke korting op het cursusgeld kan geven'. In de studiegids van volgend jaar moet deze tekst worden geschrapt, zo deelde de voorzitter de aanwezigen mee.

Denk nou niet dat het om een gigantisch bedrag ging. Welnee, de gemeente was zo goed om 5000 euro per jaar te geven, waardoor minder draagkrachtige ouderen ook aan de cursussen konden deelnemen. 5000 euro per jaar, waar hebben we het over, gemeente? Dat bent u al kwijt als u een keer met gasten een tochtje met de gemeenteboot gaat maken en iets meer wil cateren dan krentebollen. Maar dan bent u aan het investeren in de toekomst van de stad, ik begrijp het. En investeren in armlastige senioren, dat heeft geen nut, nietwaar?

Dus moeten ze daar bij het reductiefonds maar hopen op het particulier initiatief. Geachte voorzitter van de HOVO, zie dit artikeltje als mijn bijdrage. En natuurlijk stop ik voor HOVO een wensbriefje in de loterij-ton onder de stadhuiskerstboom. Je weet maar nooit!