Het is voor mij de eerste keer dat ik het evenement bezoek. Ik weet dan ook niet wat ik moet verwachten, maar ik weet wel dat ik in ieder geval Tsjitske Jansen ga zien en daar kijk ik heel erg naar uit. Het lijkt in eerste instantie tegen te vallen, omdat er maar één zaal is en de stoelen in theateropstelling staan. Dat geeft een vrij formele sfeer. Helemaal niet erg, blijkt achteraf, want in de hoek zijn matten neergelegd, zodat ik de stoelen kan ontwijken en me lekker nonchalant op een mat kan werpen.

Ernest van der Kwast en Jorg, de organisatoren, heten iedereen welkom en dan kan het beginnen. Een voor mij onbekende Belg opent het Nur Literatur en hij is verrassend goed en weet de zaal te imponeren. Achteraf hoor ik mensen over hem praten en wordt om zijn naam gevraagd. Christoph Vekema. Een naam die ik niet snel meer zal vergeten. Zijn voordracht was zeer sterk. Hij heeft een heldere mooie stem die de woorden mooier maken dan ze misschien wel zijn. Gevolgd door Frans Pointel, de auteur die bekend is met het boek ‘de kip die over de soep vloog. Een oudere schrijver met een bijzonder jeugdige stem. Met zijn simpele vertelling wist ook hij de zaal te boeien. En dan Tsjitske Jansen. Ik zag haar afgelopen februari op televisie en was onder de indruk van haar voordracht. Korte tijd daarna heb ik haar in levende lijve gezien op de dag van de literatuur. Daar kocht ik haar boek en liet het door haar signeren. Zij heeft iets wat je niet kunt omschrijven, maar wat je grijpt. Ze is volgens mij zoals ze schrijft en dat maakt het heel puur. Bij een van haar gedichten kreeg ik kippevel. Haar gedichtenbundel heb ik een tijd geleden gelezen en toch herkende ik ze direct terug bij haar voordracht. Ik wil je dan ook niet de titel van haar boek onthouden. Het heet ‘het moest maar eens gaan sneeuwen’. En dan na de pauze haakte ik een beetje af. Alhoewel ik wel heel erg heb genoten van Herman Koch, daarna Sanneke van Hasselt, Luc Vos, die ik overigens erg vond tegenvallen. Maar ach, ieder zijn smaak denk ik dan. En dan de bijzondere dichter, wiens gedicht ik ook herkende, waarvan weet ik echt niet meer. Dat doet er eigenlijk ook niet toe. Het liefst had ik een boekenstand gezien, om lekker veel geld uit te geven aan de boeken van de aanwezige schrijvers, maar ja... Er komt in maart weer een Nur Literatur en dan neem ik boeken mee, die ik dan laat signeren door de schrijvers die dan schitteren op een zeker inspirerende avond. Dan heb ik wat om na te lezen, want napraten doe ik toch wel na zo’n avond.