Want dat is leuker
Het volwassenen nieuws zuigt!
Van de honderden items die op een dag gemaakt worden door razende reporters over de hele wereld kunnen maar paar verhalen per dag verteld worden. Deze verhalen worden door een groep mensen uitgekozen die verstand van iets hebben. En dit is juist waar het volgen mijn mening mis gaat.
Er wordt gezocht naar de sappigste, ergste, zieligste verhalen om zo kijkzielen te trekken.
Na een dag hard werken, thuiskomen, op de bank het vuur uit de ogen staren richting de zombievisie en alweer zien dat de wereld een verdorven plek is waar alleen verschrikkelijke horror verhalen bestaan, heb ik geen trek in. Ik wordt er moedeloos en depri van.
In tegenstelling tot het volwassenen nieuws heeft het jeugdjournaal meer . Hier kan je zien dat er wel wat goeds in de wereld leeft. Is dat goeds alleen te vinden in de wereld van de kinderen?
Dit weekend ben ik naar de MarocPlus beurs geweest met de moeder van mijn toekomstige kinderen. Wat we daar tegen kwamen was een kant van de Marokkanen dat ik nog niet op een medium als televisie gezien heb. Kleuren, geuren, muziek en wat ik lang geleden in een tekenfilm zag; een fez. Deze mensen zijn aanwezig druk, houden van mooie kleurrijke feestjurken die 100x mooier zijn dan westerse spijkerbroek combo's en honderden en honderden hebbedingetjes van handbeschilderde theelicht-houdertjes tot duizend-en-een-nacht lampen.
Maar dit soort mooie initiatieven in kennismaking met vreemde culturen halen het nieuws niet naast een cellencomplex die langer open blijft bij Schiphol. Normen en waarden kunnen door een groot medium beïnvloed worden. Meer mensen kunnen bereikt worden met positieve gedachten over culturen. Kan de politiek niet een percentage eisen aan positieve nieuwsberichten tijdens nieuwsuitzendingen? Is er een onderzoek verricht naar hoe het nieuws beleeft wordt door de samenleving?
Maar 'Goed nieuws is geen nieuws'
Daarom kijk ik naar het Jeugdjournaal!
