Van Integratie tot Assimilatie,
een brief aan Karim
Rotterdam 4 december 2005
Beste Karim,
Je stelt veel vragen, zoals altijd. en dat is zeer te waarderen. Je zult geen antwoorden krijgen, omdat je vragen te wollig en ongenuanceerd zijn. Je verhaal is doorspekt van frustratie, terwijl je alles in huis hebt om daar overheen te stappen en eens een paar goede voorstellen te doen. Helaas bedien je je van hetzelfde jargon als de politici die je verwijt dat het allemaal niet te begrijpen is. Je verspilt je goede energie. Let wel, zonder jou is Antenne Rotterdam geen donder waard.
Ik ben Limburger, kunstenaar, bourgondiër, vader van vier kinderen, werkeloos (lees minimumlijer) en overdreven overtuigd van mijn noodzakelijke aanwezigheid op deze aardkloot en Rotterdam in het bijzonder. Dit is een rijtje eigenschappen, waarmee een asielzoeker geen land in komt. Ook ik ben volledig samengesmolten met de Rotterdamse wereld.
Nederland bestaat niet. Al honderden jaren is Nederland een land waar heel veel landen bij elkaar komen. Nederland is daarom heel rijk. Mijn familie komt uit België, Brabant, Frankrijk en Duitsland, daar wordt mij nooit naar gevraagd.
Er zijn maar een paar regels die gelden in Nederland, waar je alle verhalen van alle culturen aan op kunt hangen en die als ijkpunt voor het funktioneren van mensen dienen. En wat blijkt, die zijn universeel:
..."Doe een ander niet aan, wat je jezelf niet aan wilt doen. behandel elkaar met respect en interesse en wie geeft zal ontvangen".... En natuurlijk, de Nederlandse taal beheersen is wel een randvoorwaarde.
De rest is (politieke) demagogie en dus niet waar.
Waar moslims aan moeten wennen is dat geloof en politiek maar tot op zekere hoogte met elkaar te maken mogen hebben. In Nederland kennen we die grens allang, we kunnen ook goed omgaan met extreem Christelijke organisaties.
Waar niet-moslims aan moeten wennen is dat de maatschappij geen statisch ding is en dat ze zich dus met respect moeten verdiepen in hun "nieuwe"
buren. Die bereidheid is over het algemeen ver te zoeken, terwijl het geweldig is om bij elk bezoek aan de Marokkaanse bakker (die al langer in Rotterdam woont dan ik ) één van zijn nieuwe kreatisch te mogen proeven.
Beste Karim, ik geniet van je schrijven, dus ik verwacht geweldige suggesties voor een nog beter Rotterdam. Mijn excuses voor Sørensen en de zijnen, dat zijn kleine historische (noodzakelijke) oneffenheden.
groet ivo