Geachte Kifters,
Gisteren zag ik jullie voorstelling Vier voor Vier. Graag wil ik hierop nog even terug komen.
Aan het eind van jullie optreden nodigde een van jullie voormannen, volgens mij was het Ferry, ons uit een brief te schrijven. De oproep was geheel retorisch maar ik wil in de beste traditie van het absurdisme overdrachtelijke bedoelde opmerkingen wel serieus nemen. Niettemin ben ik een beetje beschroomd om jullie te schrijven want ik heb niet alleen maar goed nieuws. Kijk, in het begin ging het nog goed. Jullie speelden een absurdistische rock-opera, gebaseerd op een verhaal van Daniil Charms, een Rus, jong gestorven in een gevangenisziekenhuis. De opera vond ik dus goed gedaan. Jullie vormen met z'n 8ten een clubje rasmuzikanten dus dat zat helemaal snor. Het was slim om twee geschoolde stemmen uit te nodigen. Zij waren goed verstaanbaar, konden uit de voeten met het libretto en ze bewogen zich als echte opera vedetten over het speelveld. "Stoot je hoofd niet" wilde ik nog zeggen maar het was te laat, en even werd het slapstick. Bon, het libretto leidde me vakkundig het absurdistisch universum in, ik voelde me daar wel thuis en raakte prettig verdwaald. Nog even een vraagje, welke misdaad had Elisbeth nou gepleegd? Ik ben bang dat ik het gemist heb maar waarschijnlijk is het gewoon niet verteld. Ik vind opera verder niet zo bijster interessant. De zangspraak of spraakzang raakt me meestal niet. En het herhalen van woorden of zinsneden omdat dat muzikaal goed uitkomt verveelt me. Maar goed, dat hoort allemaal bij het genre. Gelukkig leek het nergens op een musical. Kortom een onderhoudend avondje rock-opera. Licht uit, enthousiast applaus, helemaal verdiend. Een toegift, ah leuk, "spontane jongens die van de Kift" dacht ik nog. Toen nog een toegift. En vanaf daar ging het mis. Jullie blijken helemaal niet de spontane muzikanten waar ik jullie bij het eerste applaus nog hield. Absurdisme boeit jullie ook niet, waarschijnlijk goed betaald opdrachtwerk. Jullie zijn gewoon ijdele entertainers, die altijd toegiften spelen, al is het applaus nog zo laf. Jullie proberen een 'mythe van de onvergetelijke avond met de Kift' te creeren. Maar jullie dachten toch niet dat wij, het publiek, gek zijn? Waarom dacht je dat we op het laatst een staande ovatie gaven, juist, om jullie duidelijk te maken dat we weg wilden. Ons boodschap was: stop, hou op, ga weg, het wordt hier claustrofobisch! Mijn advies is, blijf bescheiden, doe je werk, als het publiek er echt om vraagt speel je nog één deuntje en klaar.
Nou dat was eigenlijk wat ik kwijt wilde. Ik hoop niet dat ik jullie heb gekwetst. Zie het als opbouwende kritiek want ik heb het beste met jullie voor. Het ga jullie goed.
Met vriendelijke groet,
Cas
ps: check: www.daniilcharms.nl voor een overzicht van meer absurdistisch plezier van uiteenlopende kunstenaars
