graftakkenweer
het ABR is een wonderschone taal, waar ik me graag in mee laat slepen. Ik behoor niet tot de reguliere gebruikers ervan, ik "ken" dat gewoon niet. Regelmatig zit ik lachend achter het stuur wanneer ik op radio Rijnmond een reportage hoor van de Razende Reporter, Jack kerklaan. Hij heeft van zijn misvorming zijn vak gemaakt en gelukkig op een zeer vakkundige wijze.
De zelfspot in combinatie met zijn woordtovenarij is een zeer prikkelende mix. Hij is ook vooral heel beeldend in zijn vondsten, ik zie hele situaties direct verschijnen, zonder ook maar enige kennis van zaken.
Nederland is in een paar uur helemaal ontregeld. "hier en daar een bui" maar dan wel wat kouder, harder, natter en langer dan normaal en de hele goegemeente raakt geopstipeerd. Vrachtwagens proberen in stuitligging de Moerdijkbrug over te komen en nemen in hun vlucht de tent van Rijkswaterstaat mee, waar net op dat moment zeventwintig mannen in geelgebaande pakken aanhangen, vanwege de onvoorziene windstoten. Files? Nou het wordt tijd voor een nieuw woord ! 10 kilometer, 25 kilometer, 70 kilometer. De Achterhoek is onbereikbaar, mensen zijn ingesneeuwd er is een crisiscentrum ingericht, zoekacties, traumateam, warme chocolademelk.
Ik wil alleen maar naar bed, maar aangezien ik meer hooi op mijn vork heb genomen dan waar ik op mag gaan liggen is daar geen ruimte voor. Terwijl ik met mijn klauwen in de hars zit, loopt mijn snotgoot over, gaat mijn mobiel af en constateer ik tot mijn schrik dat er zometeen een paar kinderen naar judo moeten. Ik voel de koorst onder mijn wangen opkomen, het schimmert voor mijn ogen en misselijk ben ik al de hele dag.
Doe mij maar een Berenburger en een winterslaap. Als ik werknemer zou zijn zou ik me nu ziekmelden.
groet ivo