Het sprookje.
…De koning wilde zijn kind voor zulk onheil bewaren en hij gaf het bevel dat alle weefspoelen in het hele rijk zouden worden verbrand. Intussen werden al de gaven der goede feeën aan ‘t meisje bewaarheid: ze was mooi, zo bescheiden, vriendelijk en verstandig, dat ieder die haar zag wel van haar moest houden. Nu gebeurde het dat, juist op den dag dat zij vijftien werd, de koning en de koningin niet thuis waren; ze bleef heel alleen in ‘t paleis achter. Om iets te doen liep zij ‘t hele paleis door, bekeek al de zalen en de kamers, net als ‘t haar inviel. Ten slotte kwam ze aan een ouden toren. Een nauwe wenteltrap ging daar omhoog, ze beklom die en ze kwam aan een smalle deur. In ‘t slot stak een roestige sleutel; dien draaide ze om: de deur sprong open – daar zat in een klein kamertje een oude vrouw met een spinnewiel en ze spon ijverig haar vlas. “Goeden dag, oud moedertje,” zei de prinses, “wat doe je daar?” “Wel, ik ben aan ‘t spinnen,” zei het oudje en knikte haar eens toe. “En wat is dat voor een ding, dat zo grappig uitsteekt?” vroeg het meisje en ze wilde ook eens proberen te spinnen. Nauw had ze ‘t spinrokken aangeraakt, of de toverspreuk ging in vervulling: ze stak zich in den vinger…
“Sleeping Beauty” wordt groter dan we zelf aankunnen. Vanaf augustus zijn we bezig geweest het project onder te brengen bij meer partijen, zowel voor de financiering als voor de uitvoering. Nu, drie maanden verder hebben we het geld bijna bij elkaar. De eigenaar, het OBR, de beheerder, De Nieuwe Unie en het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam treden op als cofinanciers voor de tot standkoming van ons werk. Aanvragen bij de deelgemeente Feijenoord en de RRKC lopen nog. Villa Zebra wordt de lokatie waar te zien is hoe het project zich in de loop van het jaar ontwikkelt. De website: www.aSleepingbeauty.nl zal vanaf 1 januari 2006 het podium zijn met alle informatie over het werk.
groet ivo
