Het culturele online mzine van Rotterdam
antenne rotterdam

Antenne Rotterdam

jfmamjjasond
1610141923273236404549
2711152024283337414650
3812162125293438424751
4913172226303539434852
5183144

Magazine

week 52 | donderdag 26 december 2024 23:24 uur | 5 bezoekers

Definitie

Door te lijden, leiden wij ons leven

Als ik alle pijn die ik gevoeld heb deze dagen in een zakje zou moeten stoppen wat zou de naam van dat zakje dan worden?Het schiet tijdens een autorit met mijn vader opeens door mijn hoofd.

De tranen die ik heb verspild aan mijn verloren liefde, is het wel zo zonde als ik denk… en is het niet meer zo dat het erbij hoort… dat je pijn móet hebben om iets van je af te duwen?Wat praat ik over verdriet en moeilijke tijden? Is dat wel rechtvaardig, en wanneer is iets rechtvaardig verdrietig en moeilijk.Of moet je er zo niet naar kijken, alleen je eigen perspectief op je gedachtes telt, of is dat pas als je in een egoïstische wereld zou leven waar je niks met iemand deelt.Maar dan de vraag, als je iets níet deelt, ben je dan egoïstisch?

Als ik de pijn die ik de laatste tijd in mijn hart voel probeer te relativeren met de rest van de wereld lijkt het nergens naar!Ik bedoel, wat is de pijn van een gebroken hart, in vergelijking met een oorlogstrauma?Om maar meteen een deur in te trappen.

Wat is pijn?

Meneer van Dale zegt, pijn1 onaangename, vaak sterke gewaarwording in het lichaam als gevolg van verwonding of ziekte => zeer

2 geestelijk lijden, verdriet

Dus als ik naar punt 2 kijk, is het verdriet wat je hebt om iemand zeker wel te plaatsen onder het kopje pijn.

Is het normaal dat een soort zelfbekrompenheid je gedachtes overspoeld wanneer je tijdens het 6uur journaal je hart uitstort over een verloren liefde, terwijl op tv schrijdende beelden te zien zijn over families die door een oorlog uit elkaar zijn gerukt, letterlijk dan wel figuurlijk? Zelf vind ik van niet.

Zo mooi als ik gedichten op papier kan zetten als ik een gebroken hart heb, en zo mooi als de wereld lijkt wanneer je weer verliefd word… is het dan niet gewoonte om je door gevoelens te laten leiden.Ik bedoel te zeggen, ga je leiden door te lijden!Maakt pijn je niet bewust van geluk, net als dat een wondje je laat beseffen dat je voelt.Is het niet zo, dat als je op deze leeftijd een liefde verliest je waarschijnlijk intenser voelt en je intenser leeft.Als je nooit een liefde verliest, zou je dan het gevoel kunnen hebben dat ik/wij heartbroken people voelen als zij een liefdeslied luisteren?Als je nooit iemand in je leven verliest, zal je dan op dezelfde manier het leven koesteren.

Als je oog in oog hebt gestaan met de dood, zou je dan net zo gelukkig kunnen zijn met je leven als wanneer je dit niet hebt gestaan?

Je slaat de van Dale open en vind de definitie van “pijn”….Is het niet dat je daar in die definitie pure negatieve energie vind?En is het niet zo dat je pijn als iets positiefs en vooruitstrevends kan ervaren?

Door te lijden, leiden wij ons leven

 
Array
(
    [114417] => Array
        (
            [naam] => Linda
            [link] => 
            [reactie] => Misschien wel... Maar zorgt 'pijn' er ook niet voor dat we voorzichtiger worden? En dat we daarom minder genieten van de mooie dingen, omdat we bang zijn dat het weer verdwijnt en dat we die pijn weer moeten voelen? In het geval van liefde: zal ik ooit nog zo verliefd kunnen worden, zo opgaan in iemand als dat ik deed voordat mijn hart meedogeloos gebroken werd? Of is het laatste beetje vertrouwen nu echt zo misbruikt dat je jezelf niet meer zomaar bloot geeft? Of moet het maar net de goede persoon zijn die je ontmoet, waarvoor je gevoelens zo overweldigend zijn dat je al het verdriet dat de vorige liefde veroorzaakte meteen weer vergeten bent? Ik weet het niet.. jij?
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2005-11-10 22:07:07
            [react_date_changed] => 2005-11-10 22:07:07
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 100492
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => 2BEX9TWYP8KTMDB
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 114417
            [editable] => 1
        )

    [114270] => Array
        (
            [naam] => Ellenore
            [link] => 
            [reactie] => Kind, wat is dit met jou, iedere keer schrijf je van die quasi intelecule columns, die NERGENS over gaan. Je zeurt alleen maar, al je stukken klinken als een klaagleid. Ben je gefrustreerd, althans dat is wat ik als psycholoog in opleiding kan opmaken uit de stukken die je schrijft. Sterker nog ik denk dat je behoorlijk gefrustreerd bent in de liefde en omgan met anderen mensen, door een negatieve dominatie, die ik kan opmaken uit je schrijfwijze. Probeer wat vaker te relativeren voordat je wat zegt dat zal je een hoop frustratie die tot frustratie ledt bij jou schelen. Vindt meer innerlijke rust, en ga geen opgefokte stukjes schrijven zoals al je andere columns, als je wil mag je gratis bij mij komen praten, zodat ik je kan helpen want dit gaat de verkeerde kant op. Heb je interesse schrijf dan wat terug dan geef ik je mijn email. Met groeten Ellenore Krebaum
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2005-11-21 10:59:10
            [react_date_changed] => 2005-11-21 10:59:10
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 100492
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => A6U375U8KL2TMR
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 114270
            [editable] => 1
        )

)

Linda | 10 november 2005

Misschien wel... Maar zorgt 'pijn' er ook niet voor dat we voorzichtiger worden? En dat we daarom minder genieten van de mooie dingen, omdat we bang zijn dat het weer verdwijnt en dat we die pijn weer moeten voelen? In het geval van liefde: zal ik ooit nog zo verliefd kunnen worden, zo opgaan in iemand als dat ik deed voordat mijn hart meedogeloos gebroken werd? Of is het laatste beetje vertrouwen nu echt zo misbruikt dat je jezelf niet meer zomaar bloot geeft? Of moet het maar net de goede persoon zijn die je ontmoet, waarvoor je gevoelens zo overweldigend zijn dat je al het verdriet dat de vorige liefde veroorzaakte meteen weer vergeten bent? Ik weet het niet.. jij?

Ellenore | 21 november 2005

Kind, wat is dit met jou, iedere keer schrijf je van die quasi intelecule columns, die NERGENS over gaan. Je zeurt alleen maar, al je stukken klinken als een klaagleid. Ben je gefrustreerd, althans dat is wat ik als psycholoog in opleiding kan opmaken uit de stukken die je schrijft. Sterker nog ik denk dat je behoorlijk gefrustreerd bent in de liefde en omgan met anderen mensen, door een negatieve dominatie, die ik kan opmaken uit je schrijfwijze. Probeer wat vaker te relativeren voordat je wat zegt dat zal je een hoop frustratie die tot frustratie ledt bij jou schelen. Vindt meer innerlijke rust, en ga geen opgefokte stukjes schrijven zoals al je andere columns, als je wil mag je gratis bij mij komen praten, zodat ik je kan helpen want dit gaat de verkeerde kant op. Heb je interesse schrijf dan wat terug dan geef ik je mijn email. Met groeten Ellenore Krebaum


*

laat dit veld leeg

Tweets about "#rotterdam"