De foyer van de Schouwburg stroomt vol, flink vol. Een gemêleerd publiek blanke Nederlanders, veel gehoorapparaten ook. Vanavond speelt Orkater de Verschikkelijke Moeder.
De Verschikkelijke Moeder is een zwarte komedie (of wreed sprookje) met kluchtige trekjes. Pierre Bokma speelt de hoofdrol (Emanuel), Annet Malherbe speelt zus Elvira en zingt ook een paar liedjes. Orkater is muziektheater, dat wil zeggen er staat een band rechtsachter op het podium die niet veel meer doet dan de scènes aan elkaar breien. Beetje mager. Het stuk gaat over een broer en een zus, die van de ene plaats (zuid) naar de andere (noord) trekken en daar telkens een nieuw gezin binnen dringen en terroriseren. In drie bedrijven neemt Van Warmerdam ons mee van het verhaal van de slager en de schoolmeester, naar het kille noorden met een Blomquist en Assepoester en weer terug naar het zuiden waar twee schoolmeisjes erin worden geluisd. Eerste bedrijf: Emanuel de slager houdt het stiekem met Meri, de vrouw van zijn broer Gerard. De spanning loopt kluchtig op en broer wordt dood geslagen met een teil en Meri eindigt dood en naakt in de koelkast. Tweede bedrijf: Emanuel en zijn zus vluchten naar het Noorden waar hij transformeert tot een verschrikkelijke moeder die haar twee dochters tiranniseert. Bokma speelt de verschrikkelijke moeder overtuigend. Wat een kutwijf. Van Wamerdam laat hem bij vlagen mooie tekst zeggen. Soms grof, vaak snedig en een enkele keer waar. Het publiek is gekomen om zich te vermaken want er is niet veel humor nodig om ze aan het lachen te krijgen, een goed getimed godverdomme is genoeg. Derde bedrijf: als de dochters gedrild en vernederd het huis verlaten, vertrekken Emanuel en Elvira weer naar het Zuiden waar twee schoolmeisjes zich als willoze slachtoffers aan de mooipraterij van Emanuel overleveren.
Waar gaat De Verschikkelijke Moeder over? Ik weet het niet: dat kwaad in elk gezin kan gedijen? Dat elk gezin een potentiële dictatuur is? Dat is wel het thema van Van Warmerdam, kijk maar naar zijn andere stukken en films. Verder heeft hij gewoon plezier in scherpe dialogen schrijven en plezier in het verbeelden van streng gereformeerde en hilarische gezinssituaties. Daarom is naar mijn idee de voorstelling wel vermakelijk maar niet echt noodzakelijk.
check: www.orkater.nl voor de speellijst.
