Na 3 verschillende vertellingen van Doornroosje te hebben gelezen vraag ik me af hoeveel duizenden versies er van ronddwalen op de wereld. Te veel om uit te zoeken.

Als snel werd mij duidelijk dat de details niet heel erg belangrijk zijn, maar wel het begin, het einde en het moraal van het sprookje. Mooi was Doornroosje, omdat de goede feeën zich over haar ontfermden en haar alle goede en mooie eigenschappen toe hadden gewenst.

De ene fee had haar het liefste meisje gewenst, een andere het mooist en weer een ander het vrolijkste meisje van het land. Eén fee was echter niet uitgenodigd op het feest ter ere van Doornroosjes geboorte. De ongenode fee was zo beledigd dat zij zichzelf uitnodigde en een verschrikkelijke wens uitsprak. De prinses moest hoe dan ook sterven en zij voorspelde dat zij zich zo prikken aan een spinnewiel in de bloei van haar leven.

Alle spinnenwielen in het land werden opgespoord en vernietigd om de wens van de gemene fee ongedaan te maken, maar het mocht niet baten. Het prinsesje was 15 jaar oud toen zij door de vertrekken van het grote paleis liep en een kamertje ontdekte dat zij niet eerder had gezien. En wie zat daar? De fee, vermomd als oud zielig vrouwtje. Aangezien het prinsesje lief was kon zij de oude vrouw niet negeren. Ze vroeg wat het vrouwtje aan het doen was. Waarop de oude vrouw vertelde dat ze aan het spinnen was en zij liet haar achter het spinnenwiel. Je raadt het al. Zij prikte in haar vinger en bloedde nog net niet dood, maar viel in een honderd jaar durende slaap en toen prince charming (zoals hij wordt genoemd in een van de vertellingen, die ik heb gelezen), hoort over het verhaal van het prinsesje en de boze fee, wat door de mensen niet meer werd geloofd, gaat hij op zoek. Hij vindt haar tussen alle slapenden in het paleis. Hij kust haar en zij wordt wakker. Met haar ontwaken leeft het paleis weer op. Zij trouwen en leven nog lang en gelukkig. Bij het lezen van dit sprookje komt duidelijk naar voren dat jaloezie een slecht iets is en dat het goede van het kwade wint.

Maar toch had de gemene fee een reden om zich zo vals te gedragen. Zij werd gedreven tot poging tot moord, omdat zij zich buitengesloten voelde. Het buitensluiten van mensen kan tot nare gevolgen leiden. Doornroosje sloot haar echter niet buiten en werd het slachtoffer, maar uiteindelijk heldin. Want zij heeft met haar goedheid het kwaad overwonnen. Goedheid is de basis...