Turbulentie, kale hoofden, look and feel, .....
Ik heb niet zoveel tijd om columns te schrijven, maar ik bedenk steeds onderwerpen waarover ik zou kunnen schrijven.
Sinds kort hebben we er een poesje bij, erg klein, maar dapper. Alice is haar naam. Bas onze hond, vind het maar niks, blaffen, dreigen, etc. Het poesje blaast vrolijk terug en Bas durft haar niet zo goed aan te pakken. Bij een confrontatie trekt hij zich altijd terug. Alice slaat met beide pootjes als hij te dicht bij komt. Vanochtend snuffelden ze voor het eerst zonder gegrom en gesis, na een week wordt het langzaam weer rustig in huis. Alles went. Poezen zijn zoveel soepeler, relaxter en sneller dan honden, tegenstellingen in gedrag uiterlijk. Tja, maar dat is nog geen column het zou eigenlijk uitgewerkt moeten worden met een aantal anekdotes. Voordat we de poes in huis kregen vroegen we ons af of Bas het kleintje niet zou doodbijten, nee dus....
Een ding waar ik al lang mee rond loop en waar ik ook vanaf wil is dat, sinds ik het haar op mijn hoofd heel kort scheer, ik tijdens het fietsen duidelijk een turbulentie band voel op mijn achterhoofd. Op de plek waar bij aërodynamische fietshelmen de punt zit. Het kan verbeelding zijn maar het voelt alsof de band je naar achter trekt. Ik vraag me af of meer mensen met kale hoofden dit voelen.
Het eetcafé ’t Trefpunt, op de splitsing Zwaanshals/Soetendaalse Kade langs de Rotte (Rotterdam Noord). De dagschotel is daar maar 4,95 euro (lamskoteletten deze keer), superlekker. Laatst namen we er evenwel een wijntje bij van 17,50 (speciaal voor u geselecteerd), inkoop 11 euro, volgens Mike, de eigenaar , helemaal top (als je van wijn houdt). De bediening is super, het lijkt wel of je in een restaurant zit, koffie toe is aangekleed met zo,n klein glaasje likeur met slagroom. Ik denk dan dat zouden meer mensen moeten weten. Barman/gastheer Bart, staat klaar om u de ontvangen, de meest originele Ajax fan in een Feyenoord café. Er zijn waarschijnlijk in Rotterdam nog veel meer van die leuke eetcafés, maar deze is onze favoriet.
Ik hoorde van Pim, de baas van Webkracht, die de techniek van onze site doet, het woord look en feel omgeving. Hij vond de look en feel omgeving van Antenne heel menselijk. Dat was de term die ik zocht, ‘look and feel’ omgeving, in plaats van specifieke interface. Want inderdaad, de look and feel omgeving van Antenne is uniek. Een site zonder echte voorkant, een eindeloze hoeveelheid artikelen, die je in eindeloze variatie kunt samenstellen. Dit gecombineerd met de persoonlijke insteek maakt de site zo uniek. Een geïntegreerde hoeveelheid weblogs met een thematische sturing door een actieve redactie. Community driven en crossmediaal.. Als klap op de vuurpijl las ik in de krant dat rotterdam.nl het niet zo goed doet, er stond dat ze 300.000 hits per maand hebben. Nu Antenne Rotterdam heeft er meer dan 1 miljoen, meer dan een half miljoen paginaviews en 30.000 unieke bezoekers per maand. Ik heb het idee dat Antenne Rotterdam een van de grootste sites is over Rotterdam. Ik ken geen grotere, maar ze zullen er vast zijn, ben benieuwd.
En dan de paddestoelen, op het platje van LOCUS 010, alwaar wij ons kantoor hebben, zag ik paddestoelen, die ik nog nooit heb gezien, het leek wel rubber. Ik zal ze toevoegen in een ander artikel als fotowerk.
Tot slot de rss feed die we nu op de site hebben, als iemand kan uitleggen hoe dat werkt zijn we heel blij.
