j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Het is net of alle verliefdheid en alle vlinders worden gerationaliseerd. De vonk is niet meer het belangrijkste, nee, er moet eerst gekeken worden naar opleidingsniveau, welk werk iemand doet, of diegene de goede kleren draagt... Als het daarnaast ook nog eens goed zit met de chemistry, dan is dat mooi meegenomen. We durven niet meer te handelen naar de meeslependheid van verliefdheid. Waar is de gedachte gebleven dat liefde alles overwint? Tegenover mijn vriendin Esmee betuig ik onder onze lunch samen mijn spijt, dat ik Lesley in de tijd dat ik nog met m ging niet goed genoeg achtte. Hij komt uit Limburg, heeft een slechte algemene ontwikkeling en ik vond m eigenlijk gewoon te simpel voor me. En mijn omgeving, mijn vrienden en vriendinnen waren het daar helemaal mee eens... Maar toen hij me besodemieterde, tegen me loog en me vervolgens 3 weken negeerde was ik zo devistated, dat ik voor mijn gevoel helemaal niks was zonder hem! Misschien als ik m iets meer had gewaardeerd, als ik er helemaal voor durfde te gaan en niet de houding had aangenomen dat het maar voor tijdelijk was, misschien was ik m dan nu niet kwijt geweest. Het is het gevoel toch waar het om gaat? Maar Esmee is het niet met mij eens. Zij heeft al 7 jaar een vriend, haar highschool-sweetheart, waar ze als 15-jarig meisje helemaal voor viel. Zonder er ook maar een seconde over na te denken volgden ze hun harten, werden verliefd. De verliefdheid veranderde in houden van, in vertrouwen, in een leven samen. Maar de grote verschillen in hun karakters, hun manier van leven en hun ideeën botsen ook hard. 'En denk je dat dat nou alles is?' zegt ze. 'Zoveel van iemand houden dat je eigenlijk niet zonder hem verder durft te gaan. Maar toch iedere week weer die twijfels of het niet slimmer is om uit elkaar te gaan, omdat we gewoon te verschillend zijn en andere dingen willen? Dan is het soms beter om iemand te hebben bij wie je past. Al is de verliefdheid dan misschien minder hevig.. ' Ik begrijp haar punt. Tussen Ryan en mij was dat hetzelfde. De liefde zat zo diep, maar de verschillen waren zo groot! Net als het verdriet toen we erachter kwamen dat het niet ging werken tussen ons... Toch vraag ik me af, kan je echt gelukkig worden zonder echte liefde? Als je de makkelijkste weg neemt en een partner kiest waar je het goed mee kan vinden, die goed in het plaatje past, maar waar de verliefdheid en de hartstocht ontbreekt. Ookal heb je je eigen leven, je eigen vriendinnen, je eigen carrière, blijft er dan van binnen toch niet iets verlangen naar de intensiteit van echte liefde? Verliefdheid waarin je kan verdrinken in zijn ogen, je jezelf kan verliezen in een zoen... Een relatie waarin je passioneel ruzie kan maken om het daarna nog heftiger goed te maken. Gevaarlijke liefde.... Omdat diegene je kan maken of kan breken. Nothing lasts forever. Zo lijkt het in ieder geval. En misschien is het dan toch het beste om de veilige weg te kiezen. Liefdesverdriet doet zo ongelooflijk veel pijn. If I lose the highs, at least I'm spared the lows.
Linda Korner
Alexje | 29 september 2005lief... |
kroontjespen | 29 september 2005herkenbaar! Ik denk dat er genoeg relaties zijn gebaseerd op, of geëvolueerd naar, wederzijds respect en een grote gezamenlijke deler. En dat kan misschien best lang goed gaan. Maar ik denk dat je voor echte liefde geen concessies moet doen, en of je dan hetzelfde bent als de ander of dat geldt 'opposites attract', moet niet uit maken.. |
Brada ;) | 29 september 2005hoi, |
erika | 01 oktober 2005Ja, klinkt leuk echte liefde heeft niets met algemene ontwikkeling te maken. Volgens mij ervaring gaat dat een keer mis. Als je verliefd bent is het niet zo belangrijk of je goede gesprekken kan voeren over meer dan je gezamenlijke gelukzligheidsgevoel of allles waar je het over eens ben. Als de liefde over kan gaan in houden van en het gewone leven gaat zijn plaats weer opeisen, is enige gezamenlijk gedeelde interlektuele ontwikkeling wel heel welkom. |