Rotterdammers steken hun mening niet onder stoelen of banken. Als er ergens van een hart geen moordkuil wordt gemaakt is het wel in de drukte van de smalle marktstraatjes. 'Hee, schoonheid, waarom heb je zo'n chagerijnige muil vandaag? Heeft-ie je weer geslagen?' (groenteboer tegen potentiële klant) - 'Als je adem net zo stinkt als die vis van je, haal je de nieuwe aardappelen niet meer' (zèker geen potentiële klant) - 'Als Pim nog had geleefd, hadden we er nou niet zo beroerd voorgestaan' (textielhandelaar annex politiek geëngageerde). Meet&Greet het grote leger van onbekende Rotterdammers met een mening.

Bekende Rotterdammers met een mening, een visie, vormen een minder groot leger. De BR-ers duiken regelmatig in de media op, gevraagd of ongevraagd. Zij worden gemeld op vipspotting.nl (Peper en Maria NU op Mathenesserlaan), ze krijgen ruime publiciteit of maken zelf nieuws. De doortastende en/of creatieve en/of kritische paradepaardjes die willen weten dat ze Rotterdammers zijn.

Als daar zijn.....

Dominee Visser, Nora Storm, Sander de Kramer, met hun nimmer aflatende inzet voor onze stadgenoten die the hard way of life lijden en leiden. Carrie, met haar waakhondfunctie, die er niet voor schroomt als het nodig is hard te blaffen. Bram Peper die, ondanks alles wat er over hem heen is gekomen, de moed heeft zich opnieuw in de stad te manifesteren. De gebroeders Tieleman die in Rotterdams' cultureel erfgoed wilden investeren (HNY, Euromast) , maar ook in een desolaat leegstaand pandje van modernere architectuur (nog bedankt voor de nieuwe aanwinst, Blits!). Jules Deelder, die de niet eenvoudige taak van nachtburgemeester op zich nam en prachtige gedichten over de stad schrijft. Hans Becker (directeur Humanitas) met zijn steeds weer vernieuwende ideeën over leefbaar oud zijn; onlangs opende hij in Acropolis zijn nieuwste initiatief 'Het Herinneringsmuseum'.

Wilfried de Jong, Marlies Dekkers, Frederique Spigt, Rem Koolhaas (Office for Metropolitan Architecture), Jacques van Heijningen als promotor van Rotterdam als filmstad. Loes Luca, die in elke personage durft te kruipen. Mirjam Koen en Gerrit Timmers met hun soms gedurfde toneelproducties. Ivo Opstelten, een burgemeester die er niet voor schroomt af en toe iets uit te proberen, soms tegen de publieke opinie in. Een burgemeester die er ook niet voor schroomt om in een wekelijks vragenuurtje op Radio Rijnmond met zijn 'publiek' in discussie te gaan.

En dan heb ik het nog niet eens over Rotterdammers die in het verleden durfden. Riet Bakker, die onlosmakelijk verbonden zal blijven aan de Kop van Zuid en de Erasmusbrug. Of, echt heel lang geleden, Pincoffs (1827-1911), zakenman- gemeenteraadslid-bankier-reder, de man die Zuid het eerst op de kaart zette. De man, waarvan toenmalig burgemeester Van Vollenhoven zei dat hij 'de enige kloeke durver temidden van huisbakken achterlijkheid' was. Helaas liep het met Pincoffs niet goed af, maar dat is een ander verhaal.

De opsomming is onvolledig en willekeurig, dat mag duidelijk zijn. De groten-van-de- stad hier niet genoemd, weten zelf wel dat we blij zijn ze aan boord te hebben. Ook Rotterdams, hè: nuchterheid. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg.

Jules Deelder zegt het op zijn eigen manier, in het gedicht Rotown Magic:

Rotterdam is niet te filmen, De beelden wisselen te snel.

Rotterdam heeft geen verleden, En geen enkele trapgevèl.

Rotterdam is niet romantisch, Heeft geen tijd voor flauwekul.

Is niet vatbaar voor suggesties, Luistert niet naar slap gelul.

't Is niet cameragevoelig, 't Lijkt niet mooier dan het is,

Het ligt vierkant, hoog en hoekig, Gekanteld in het tegenlicht.

Rotterdam is geen illusie, Door de camera gewekt,

Rotterdam is niet te filmen, Rotterdam is vééls te echt.