Eddy D'Leon werd geboren in Nieuw Nickerie, in Suriname. De plaats die voor de grote Amazone-overstroming Nieuw Amsterdam heette. 'Nieuw', omdat er ergens anders ook al een Amsterdam was. Historisch bezien was Eddy dus eigenlijk een soort Amsterdammer. Maar daar wil hij niet van horen! Hij is een Rotterdammer in hart en nieren en dan vooral een Rotterdammer uit Noord!

Als zesjarig jochie verhuisde hij naar Paramaribo. Eind jaren '60 vertrok hij naar Nederland. Eerst woonde hij in Den Haag. Hij vond het een vreemde stad. Binnen twee weken had hij zijn plek gevonden. Zijn stad was Rotterdam! Ed vond werk in het vak dat hij in Suriname had geleerd, hij werd opzichter in de wegenbouw. Maar omdat wegenbouwen in de jungle heel anders is dan in de polder en zijn grote passie in de sportwereld lag, werd hij al snel zweminstructeur. Ook daar was hij in Suriname voor opgeleid. Hij genoot van het uitgaansleven in bruisend Rotterdam; dancings als Bristol en Le Bateau, de kroegjes in de binnenstad. Hij werd een actief lid van LOSON, Landelijke Surinaamse Organisaties in Nederland, waar vooral studenten uit Leiden, Delft en Rotterdam discussieerden over de internationale politiek. De Vietnam oorlog, Cuba en Fidel Castro, de koude oorlog, kernwapens de wereld uit. In het paradijselijke Nederland van de jaren '70, waarin de gasgeldkraan geen stop kende en de burgerlijke truttigheid van de jaren '50 monddood was gemaakt, wàren er ook geen sociale pijnpuntjes in de landelijke politiek.

Dat het politieke klimaat sindsdien veranderd is, weten we allemaal. De overheid kreeg te maken met problemen waar ze niet eerder mee te maken had gehad. Zoals rechtvaardige behandeling en goede huisvesting van buitenlandse mensen, die in ons land aan de groeiende economie hun steentje bijdroegen. Naarmate de werkgelegenheid afnam, namen de vraagstukken toe.

Inmiddels was Eddy welzijnswerker geworden. Hij had te maken met grote groepen jonge Surinamers die, uit angst voor de gevolgen van de onafhankelijkheid, naar Nederland waren gekomen. In deze tijd verschoof zijn belangstelling voor de internationale politiek naar de landelijke politiek. De trigger om zich actief bij een politieke partij aan te sluiten waren de privatiseringsplannen van de overheid. Hij zag een grote uitverkoop op gang komen van goede bedrijven die groot waren geworden door de belastingcentjes van ons allemaal. Graai, Grabbel en Grootkapitaal konden hun slag slaan en Jan met de Pet kon met lede ogen aanzien dat G,G&G met glimmende oogjes hun gang gingen. De visie van SP-ers van het eerste uuur, Remi Poppe uit Vlaardingen, en natuurlijk Jan Marijnissen, sprak hem aan. Eddy werd SP-er.

In Rotterdam werd hij uiteindelijk fractievoorzitter in Deelgemeenteraad Noord. In 2002 stapte hij op. Daar was moed voor nodig. De moed om niet van een persoonlijke visie af te stappen terwille van de lieve vrede. Het deed hem pijn, hoewel hij ook trots op zichzelf kon zijn. Loyaliteit aan jezelf vergt soms lef. Eenmansfractie D'Leon was een feit. Ook vanuit deze positie nam hij het op voor de zwakkeren in de samenleving. Registreerde hij wat Rotterdam durfde. Soms moest hij tot zijn spijt constateren dat er niet veel moed voor nodig was om dingen te doen waar sociaal zwakkeren slachtoffer van werden. Armoedebeleid, sociale huisvesting, investeren in onderwijs lieten naar zijn mening regelmatig te wensen over.

Inmiddels zijn we drie jaar verder. Met trots kondigt Eddy D'Leon de aanstaande geboorte aan van Partij Sociaal Nederland. Deze partij zal deelnemen aan de komende gemeenteraadsverkiezingen, maar hoopt zich ook in de Tweede Kamer te gaan vertegenwoordigen. De doelstelling zal velen aanspreken: een sociaal rechtvaardige samenleving waarin rijken rijk zullen blijven, maar niet ten koste van de zwakkeren. Een samenleving van mensen, gewoon mensen. Zonder ze onder te verdelen in allochtoon en autochtoon. De samenleving zijn wij allemaal samen, het woord zelf zegt het al: samen leven. Als het aan Eddy D'Leon en de zijnen ligt, op een rechtvaardige manier. Begin oktober is de politieke boreling ook online: www.pasone. nl