Donderdag 25 augustus was het zover. Met mijn speciaal
aangeschafte 'Alkmaar-tas' ging ik op pad.
Het zou een lange reis
worden. De routeplanner gaf 2 uur en een kwartier aan. Gelukkig
hoefde ik niet veel te zoeken en kon ik gebruik maken van mijn
eerder aangeschafte kortingskaart. Een lange rit en drie keer
overstappen later stond ik op het station van Alkmaar. Nu moest ik
alleen nog een goede bus zien te vinden. Ik sprak de eerste en beste
buschauffeur aan en vroeg hem: 'Gaat deze bus naar
InHolland?' 'Jazeker!' Antwoorde hij, maar ik ging voor alle
zekerheid toch maar voorin zitten. Mocht hij me vergeten, dan kon ik
altijd nog even vragen of we al bij mijn bestemming waren
aangekomen. Onderweg hoorde ik achter mij een groepje jongelui
praten. Ik ving vaag flarden van het gesprek op en al gauw had ik in
de gaten dat ook dit groepje onderweg was naar de Hogeschool. Ik
besloot stiekem even achterom te kijken en daar zag ik allemaal
bekende gezichten. Mijn mede vooropleidingsstudenten, althans, een
gedeelte daarvan. Het was meteen al reuze gezellig en een hechte
groep met dezelfde passies en doelen was geboren! Op het
conservatorium waren we meteen onder de indruk van het gezang dat de
stembanden van een docente pop/sessie produceerden. 'Kippenvel!'
Hoorde je aan alle kanten. De 'directeur' die voor ons sprak noemde
ons collega's, zoals hij iedereen bleek te noemen die het vak in
ging of wilde gaan. Dat zorgde ervoor dat er meteen een gevoel van
saamhorigheid heerste onder de menigte. Want eerlijk is eerlijk we
hebben inderdaad allemaal iets gemeen. De passie voor muziek. Al
snel bleek dat we zangles zouden gaan krijgen van een toppertje, een
oude rot in het vak. Marika Lansen. De terugreis duurde lang, 3,5 uur,
maar het was erg gezellig, omdat ik niet alleen reisde. Tot Leiden
heb ik in ieder geval een vast reismaatje gevonden. In de groep zit
maar liefst 1 man! Nu zul je denken dat is toch weinig? Maar dit vak
trekt niet veel mannen aan dus ieder mannelijk talent is welkom! We
hadden zelfs bijna twee mannen gehad, maar helaas zag 1 van de twee
er op het laatste moment van af. In totaal zijn we nu met een
groepje van 9 studenten en we hopen allemaal op hetzelfde. Meer
zekerheid in het volgende studiejaar en een vast plekje op het
conservatorium!
Morgen begint voor ons de introductieweek. Helaas kan ik woensdag
zelf niet komen vanwege een optreden in het buurthuis waar ik werk,
maar de rest van de dagen beloven ontzettend leuk te worden!
Gabriëlla